จริงดั่งคำครูกวีที่บอกไว้ หวานอันใดไม่สิ้นซากเท่าปากหวาน เจ็บอันใดไม่ทดท้อทรมาน เท่ากับการเขาว่าเหน็บให้เจ็บใจ เจอถ้อยคำหยามเหยียดเขาเสียดสี มันเจ็บปวดเหลือดีนี่ไฉน เหมือนหอกหนามย้ำยอกตอกทิ่มใจ ทนไม่ไหวต้องตอบโต้เพราะโกรธา เก็บเอาความเคืองแค้นไว้แน่นอก วนเวียนวกคิดคำพร่ำสรรหา จะเชือดเฉือนให้แหลกยับลับวาจา ครั้นเจอหน้าก็เกรี้ยวกราดสาดอารมณ์ ทำลงไปคิดว่าใจจะมีสุข แต่ไฉนกลับเหมือนทุกข์มาทับถม ทำระรื่นฝืนตลกแต่อกตรม ยังระบมเพราะคมคำเขาตำใจ จนได้มาฟังธรรมคำเทศนา พระท่านว่าต้องฝึกตนให้ทนไหว คือฝึกจิตให้รู้...รู้เรื่อยไป "รู้เฉยเฉย" เข้าไว้ไม่ต่อความ ต้องไม่มี "ตัวกู" ไปยึดติด "คิดก่อนคิด" ยับยั้งสร้างหยาบหยาม ดั่งหักหอกเป็นดอกไม้ให้งอกงาม หมดสิ้นความชอกช้ำเพราะคำคน จึงน้อมนำจำมาปฏิบัติ ค่อยค่อยขัดเกลาจิตคิดฝึกฝน คุมสติมั่นไว้ในอดทน เพียงหนึ่งหนที่ทำได้ให้สุขจริง เอาชนะใจตนทนคำยั่ว ใจของตัวไม่มืดบอดปลอดผีสิง ครั้งสองสามจะตามไปไม่ประวิง หักหอกทิ้งเป็นดอกไม้สุขใจเอย ************* เรียมเอง... 13 พ.ย. 52
15 พฤศจิกายน 2552 16:01 น. - comment id 1053930
คุณเก๋ ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ จากนี้ก็คงทิ้งช่วงเหมือนกันค่ะ ทั้งงานทั้งเรียนรุมเร้าไปหมด อีกอย่างก็เริ่มหมดมุกแระ ชักจะ คิดอะไรไม่ออก ตื้อค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ รักษา สุขภาพด้วยค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 16:47 น. - comment id 1063980
ธรรมใดให้สุข กลอนความหมายดีมากค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 16:59 น. - comment id 1063988
น้องเรียมหายไปนาน มาพร้อมกับกลอนที่เยี่ยมมากเลยค่ะ มีความสุขกับชีวิตนะค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 17:05 น. - comment id 1063993
ไพเราะและเตือนสติค่ะ เยี่ยมค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 17:16 น. - comment id 1063997
คุณพิมญดา สุขใจเมื่อใกล้ธรรมค่ะ มีความสุขและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
13 พฤศจิกายน 2552 17:18 น. - comment id 1063999
ถ้าไม่หักหอก อาจจะเป็น หักศอกได้เนาะ...อิอิ
13 พฤศจิกายน 2552 17:20 น. - comment id 1064003
พี่พิม เสร็จจากลอยกระทงก็ลงใต้แดนสะตอ ต่อค่ะ ชีพจรลงเท้า อิอิ กลับมาก็เลยรีบสร้างงานส่งบ้านกลอน ด้วยความคิดถึงค่ะ ขอให้พี่พิมมีความสุขเช่นกันนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 17:23 น. - comment id 1064007
คุณวิริศ..มาหรา... ขอบคุณที่ชื่นชมค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ อากาศเริ่มหนาวแล้วดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 17:30 น. - comment id 1064016
คุณฝน ก่อนจะถึงหักศอกก็เลยต้องรีบทำให้หอกหัก ซะก่อนไงคะ อิอิ มีความสุขมากๆ นะคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะ
13 พฤศจิกายน 2552 18:52 น. - comment id 1064028
คห.5 คุณเพิ่ล.. และถ้าหักศอกไม่ไหว เปลี่ยนเป็นหักงวงไอยราแทนได้ป่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 18:55 น. - comment id 1064030
อืม...ถ้าทำได้คงจะดีเนาะ เรียมเนาะ... แต่หยั่งว่าแหล่ะน๊ะ...ใจคนมันก็วนไป วนมาอยู่วันยังค่ำ... กลอนให้คติ ธรรมดีจังตัวเอง
13 พฤศจิกายน 2552 19:32 น. - comment id 1064058
เป็นการหาความสุขจากความทุกข์ค่ะ สุขเอยสุขอยู่ที่ใจ ไพเราะค่ะ
13 พฤศจิกายน 2552 23:32 น. - comment id 1064199
สาธุ.... มองให้เห็นว่า ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสิ่ง สมมตินะคะ โลกมักเป็นเช่นนี้เสมอค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 08:24 น. - comment id 1064261
%4เพราะมากครับ
14 พฤศจิกายน 2552 11:38 น. - comment id 1064339
อยากหักได้จังเลยนะคะ มาหัดหักด้วยคนค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 11:43 น. - comment id 1064345
อ่านแล้วก็คิดตามค่ะคุณเรียม เพราะอารมณ์นี่แหละสำคัญนัก หากทำได้ตามที่พระท่านสอน โลกคงจะสงบ ไม่วุ่นวายเช่นทุกวันนี้ค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 11:46 น. - comment id 1064351
อือมดีนะ แค่เปลี่ยนทางคำพูด เป็นบวกชีวิตก็จะบวก
14 พฤศจิกายน 2552 15:29 น. - comment id 1064517
คุณเพิ่ล เทียนหยด ................................... บางขณะบางช่วง อารมณ์ลวงสู่มายาสาไถย ลาญทุกอย่างที่เห็นลุกเป็นไฟ รนหัวใจร้อนเร่าเผาตัวตน บางหนรู้ในรู้อย่างผู้แจ้ง บางคราวเหมือนโง่แกล้งไปทุกหน บางขณะละว่างวางกมล บางขณะสารวนแต่ครุ่นคิด ฉันนั่งเฝ้ามองตัวฉัน จากร่องรอยคืนวันอันสถิต กระแสสายวิถีแห่งชีวิต ล้วนเกิดแต่ความวิปริตของหัวใจ ฯ .............................................. บทกวีของท่านลานเทวา มันก็จริงเนาะ บางหนรู้ในรู้อย่างผู้แจ้ง บางคราวเหมือนโง่แกล้งไปทุกหน รู้ทั้งรู้ว่าอะไรดีไม่ดี แต่บางทีรู้ว่ามันไม่ดี ก็ยังทำ ใจของเราแท้ๆ แค่จะเอาชนะมัน จะควบคุมมันให้อยู่ในแนวทางที่ดียังยาก เย็น การทำดีนี่มันยากจริงๆ เนาะเพื่อน เราหมายถึง คิดดี พูดดี ทำดี อยู่ตลอดเวลา ตอนนี้เราพยายามฝึกตัวเองจากสถาณการณ์ เล็กๆ พยายามลดอาการขี้วีนของตัวเอง อิอิ จากแต่ก่อนนับหนึ่งไม่ถึงห้าก็วีนแตกแล้ว ตอนนี้ก็ได้หกเจ็ด หวังสักวันจะนับได้ถึงสิบ ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อลดความวิปริตของหัวใจ
14 พฤศจิกายน 2552 15:45 น. - comment id 1064529
คุณวันสุข ใช่ค่ะ เป็นการหาความสุขจากความทุกข์ มองชีวิตในมุมบวกค่ะ ขอบคุณคุณวันสุขที่มาเยี่ยนเยียนนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 15:59 น. - comment id 1064535
พี่ปราง พระอาจารย์ประสงค์ ท่านว่า "กว่าจะรู้จักชีวิต ว่ามีกายมีจิตผสมผสาน กว่าจะถอดถอนจิตจากอุปาทาน ก็ซมซาน ด้วยตีนกาเหยียบตาเอา กว่าจะรู้ว่าไม่รู้ หลังก็คู้ ตาก็มัว หัวก็ขาว กว่าใจจะหายมัวเมา ฟันก็กลับบ้านเก่า เหลือแต่เหงือกแดง ๆ กอบโกยอะไรกันนักหนา แช่งด่าอะไร กันมากนัก หลงใหลอะไรกันหน่วงหนัก ไม่นานนักเขาจักเอาไปเผาไฟ" ชีวิตคนเราจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้เนาะ พี่ปราง จะแก่ซะก่อนได้เห็นธรรมมั้ยเนี่ย
14 พฤศจิกายน 2552 16:02 น. - comment id 1064538
ขอบคุณ สำหรับ คำสอนดีๆ ครับ พี่เรียม ^ ^
14 พฤศจิกายน 2552 16:02 น. - comment id 1064539
คุณกู้ภัย แหม ชื่อดูอบอุ่นจังนะคะ อิอิ ขอบคุณที่ชมค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 16:09 น. - comment id 1064544
คุณเพียงพลิ้ว ก็เพิ่งจะเป็นมือใหม่หัดหักเหมือนกันค่ะ มาฝึกด้วยกันเนาะ ต่อไปเราจะได้หักเก่งๆ อิอิ
14 พฤศจิกายน 2552 16:16 น. - comment id 1064548
ยอดเยี่ยมเหมือนเคยค่ะคุณเรียม
14 พฤศจิกายน 2552 16:30 น. - comment id 1064564
คุณแบม ไม่หวังว่าโลกจะหยุดวุ่นวายเลยค่ะ ก็แม้แต่ใจของตัวเองแท้ๆ จะทำให้อยู่ อย่างสงบ ก็ยังแสนจะยากเย็น อิอิ เพราะใจเราไม่สงบ โลกก็เลยไม่สงบเนาะ
14 พฤศจิกายน 2552 17:00 น. - comment id 1064587
คุณกันนา พระท่านว่าให้ปรับชีวิตมองโลกในแง่บวก น่ะค่ะ แม้แต่ใครที่มาว่าร้ายให้เรา ท่านก็ ให้ขอบคุณเขา ถือว่าเขาเป็นอาจารย์ ที่ทำ ให้เราได้เห็นอาการของจิต และได้ฝึกจิต ไม่ให้หวั่นไหว ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ มีความสุขมากๆค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 17:14 น. - comment id 1064596
คุณหมอดอย สโลแกนของคุณหมอเลยนะเนี่ย อิอิ คุณหมอคงได้ปฏิบัติตามแนวคิดนี้ มานานแล้ว พี่เรียมเพิ่งเป็นมือใหม่ หัดหักน่ะค่ะ พยายามปรับปรุงตัวเอง อยากทำใจให้สงบค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 17:17 น. - comment id 1064598
คุณเฌอมาลย์ ขอบคุณที่ชื่นชมค่ะ อากาศเริ่มหนาวแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ มีแต่ความสุขค่ะ
14 พฤศจิกายน 2552 18:53 น. - comment id 1064650
ผมคนหนึ่งล่ะคร้าบบ จะไม่เป็น ควายย บอกตรงๆ แต่งกลอน แนวบรมครูกวี สุนทรภู่มากๆ ชอบๆๆ จริง อ่านแล้ว ทำให้เกิดความรู้สึกคล้อยตาม
14 พฤศจิกายน 2552 20:04 น. - comment id 1064714
เอาชนะใจตนผลพิสูจน์ ใช้คำพูดไม่รานรอนจงอ่อนหวาน จะประสบผลสำเร็จเหลือประมาณ เหมือนมีพานดอกไม้ไว้บูชา ปล.อย่าหักหอก..เดี๋ยวหอกจะงอ..
14 พฤศจิกายน 2552 20:08 น. - comment id 1064719
หากกลับคำจากหักหอก เป็นหอกหัก อาจจะเป็นคำบริภาษ ระหว่างบุรุษ กะบุรุษ..แต่จะว่าเป็นคำหยาบก้อหาไม่.. เคยมีนวนิยายเรื่องยาวเรื่องหนึ่ง..ที่พระเอกเป็นนายพราน แล้วก็หงุดหงิดกะ กะคูปรับ อิอิ ..แวะมาเยี่ยมครับ
14 พฤศจิกายน 2552 20:30 น. - comment id 1064733
ดีนะมีพระธรรมเป็นที่พึ่ง สงบแท้..
14 พฤศจิกายน 2552 21:53 น. - comment id 1064764
เพราะจังเลยค่ะพี่เรียมฯ ขอเก็บไว้ในกล่องเลยนะคะ คิดถึงพี่เรียมค่ะ อิอิอิ
15 พฤศจิกายน 2552 02:39 น. - comment id 1064840
ไม่รู้เขียนอะไรให้เริงรื่น ขอให้ทุกวันคืนจงชื่นฉ่ำ มีความสุขทุกข์มลายคลายระกำ ขวดเก่านำดอกรักมาปักใจ
15 พฤศจิกายน 2552 12:49 น. - comment id 1064936
น้องกวีน้อยฯ ดีแล้วค่ะที่ไม่ยอมเป็นควาย พี่เรียมสิคะ ไม่มีใครเอาเขามาสวมให้ แต่พี่ดันเอามา สวมซะเอง อิอิ แต่ต่อจากนี้ พี่จะเลิกเป็น ควายแล้วค่ะ ขอบคุณน้องกวีน้อยฯ ที่ชื่นชมนะคะ แต่ ฝีมือพี่ ก็ยังไม่อาจเทียบกับกวีน้อยเลยค่ะ เพราะพี่แต่งกลอนกลบทไม่เป็นเลย แล้ว จะลองหัดแต่งดูบ้างค่ะ
15 พฤศจิกายน 2552 13:13 น. - comment id 1064944
คุณก่องกิก แม้มีใครเอ่ยคำให้ช้ำชอก พระท่านบอกนิ่งหนออย่าต่อขาน ทั้งให้คิดว่าเขาเป็นอาจารย์ ช่วยฝึกใจไม่ฟุ้งซ่านพล่านอารมณ์ คำพูดคนนี่สำคัญจริงๆ นะคะคุณก่องกิก ขอบคุณสำหรับบทกลอนสอนใจเพราะๆ ค่ะ ปล.เป็นประเภทยอมหักไม่ยอมงอค่ะ เลยได้เป็นควายมีเขาเต็มหัว อิอิ
15 พฤศจิกายน 2552 13:17 น. - comment id 1064945
คุณกิ่งโศก ไอ๊หย๋า หักหอก กับ หอกหัก ความหมาย คนละเรื่องรึเนี่ย ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ อิอิ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ มีความสุข มาก ๆ ค่ะ
15 พฤศจิกายน 2552 13:22 น. - comment id 1064947
คุณยาแก้ปวด ก็เพราะจิตใจไม่ค่อยสงบ เลยต้องหา พระธรรมเป็นที่พึ่งค่ะ ปฏิบัติได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แค่หวังว่าซึมซับไปเรื่อยๆ บ่อยๆ คงช่วยเตือนสติตัวเองได้บ้าง อยากปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นค่ะ
15 พฤศจิกายน 2552 13:28 น. - comment id 1064950
น้องมด ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะน้องมด ขอบคุณที่ ชื่นชมนะคะ คิดถึงน้องมดเช่นกันค่ะ ฝากความคิดถึง ไปให้หลานชายด้วยนะคะ น่ารักจริงๆ
15 พฤศจิกายน 2552 14:13 น. - comment id 1064960
คุณขวดเก่า มอบดอกไม้ให้กันในวันนี้ สร้างไมตรีดียิ่งกว่าสิ่งไหน ขอให้ท่านมีสุขทุกวันไป คิดสิ่งใดให้สมอารมณ์ปอง
15 พฤศจิกายน 2552 14:40 น. - comment id 1064965
เป็นอารมณ์ของมนุษย์ธรรมดาทั่วไปที่เกิดได้ บางครั้งก็ยากที่จะควบคุมนะคะ คุณเรียมแต่งได้ดีค่ะ สัมผัสสวย ความหมายก็มีสาระอีกด้วย เยี่ยมเลยค่ะ (ช่วงนี้งานรุมไม่มีเวลาแต่งกลอนเลย อาศัยอ่านของคนอื่นไปก่อน อิอิ