ลุ่มน้ำมูลจำรูญเรืองเหลืองทั่วพื้น นาแผ่นผืนสะท้อนงามยามข้าวเหลือง อร่ามท่ามวสันต์ครั่นไคล้ในรุ่งเรือง นามกระเดื่องเรืองราษฎร์สะอาดตา อดีตหนาวเจ้าเยือนเสมือนมุ่ง หมายบำรุงหน้าวสันต์สุดหรรษา สนูว่าวเร้าท้องทุ่งมุ่งจินตนา ให้ถึงหน้าสร้างกระท่อมล้อมกองฟาง ก่อกองไฟไล่หนาวคราวดื่นดึก หนาวเหน็บลึกถึงข้างในไพล่ฟ้าสาง คว้าเศษหญ้าเศษไม้ในทุ่งทาง เผาเกลื่อนบ้างอ้างหนาวแก้ร้าวใน หากแต่หนาวคราวนี้ฤดีแปลก ลมแล้งแทรกแรกวสันต์หวั่นไม่ไหว ช่างหนาวแล้งแห้งผากฝากข้องใจ ว่าเหตุไดไฉนแห้งแล้งเหือดลม เหงื่อที่ไหลรายทางกลางแดดเผา เกี่ยวข้าวเบาเหนื่อยล้าพาขื่นขม ไอแดดเผาดุจเตาไฟไหม้เหมือดตม เท้าแทบบ่มรมระแหงแห่งธรณี คงหวังรื่นชื่นบ้างกลางกระแส ลมหนาวแผ่ไอเย็นเห็นสุขี หากแล้งหนาวร้าวในใคร่ครวญที ชาวนานี้มีเพียงใจใคร่นิยม.. ...แบบว่า..อากาศร้อนมากเลยครับ...คิดถึงสมัยเด็ก
10 พฤศจิกายน 2552 18:17 น. - comment id 1062504
อ่านจบแล้วรู้เลยครับว่าเป็นเด็กลุ่มน้ำมูล คิดถึงสมัยเด้กเหมือนกันครับ จากเด็กลุ่มน้ำชี - - มีญาติอยู่อุบลเหมือนกันเด้อ
10 พฤศจิกายน 2552 19:17 น. - comment id 1062616
ลมหนาวมาวันแรกแปลกจนหนาว สายลมพราวหนาวลมจนจมไข้ แต่ผ่านหนาววันเดียวมิเหลียวใจ ที่เหลือไว้..ร้อน..ร้อน...ร้อนจริงจริง ร้อนมากจริงๆค่ะ เวลาข้าวสุกเหลืองอร่าม เป็นภาพทุ่งนาที่สวยงาม งามคนละความรู้สึกกับทุ่งนาสีเขียวค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 19:48 น. - comment id 1062627
แวะมาเยี่ยมค่ะวันนี้ร้อนสุดๆๆๆๆเลยค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 21:03 น. - comment id 1062655
หนาวแล้ว....แล้งก็มาด้วย.... แต่ทุ่งข้าว..สวย..จริงๆ
11 พฤศจิกายน 2552 04:12 น. - comment id 1062735
อร่ามเหลืองเรืองรองทั่วท้องทุ่ง ยามมองยุ้งมุ่งมั่นดั่งฝันไว้ หลังเกี่ยวข้าวหนาวนี้พี่คนไกล สุขฤทัยในล้อมกระท่อมฟาง หลังเกี่ยวข้าวแล้ว ก็ถึงเวลาพักผ่อนนะคะ แบบว่า....ขายข้าวได้ จะได้มีสตางค์ไว้ จับจ่ายด้วยน่ะ หนาวมาก ๆ แล้วคิดถึง ล้อมกองฟางนะคะ แล้วก็เผาข้าวหลาม อืมมม..คิดถึงบ้านค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 08:12 น. - comment id 1062755
เกี่ยวข้าวเป็นด้วยหรือคะคุณน้อง บ้านพี่เกี่ยวข้าวได้5-6 วันฝนตกซะงั้นจ้ะ
11 พฤศจิกายน 2552 09:31 น. - comment id 1062800
ที่บ้านหนาว ไม่แล้งนะคะ ไม่เชื่อขึ้นเหนือจิ.คริๆๆ
11 พฤศจิกายน 2552 10:06 น. - comment id 1062836
แปลว่า ท่านพี่ แก่เข้าขั้นแล้วสิครับ เริ่มรำลึกนึกถึง ความหลังซะแล้ว อิอิ *น้ำหนองหารวารวันสุขสันต์ศรี น้องคนดีขีเรือล่องแอบมองหน้า พี่ยิ้มเขินเกินพบเพื่อสบตา แปลกหนักหนาในใจเหตุใดกัน *พอนานปีไม่มีน้องมาจ้องหน้า เหมือนดั่งว่าหนองน้ำเคยฉ่ำหวาน กลับหมองขุ่นวุ่นวายไปหลายกาล โอ้หนองหารวันนี้ไม่มีเธอ... เผอิญอยู่สกลฯ อ่ะครับพี่ เลยเอาเรื่องราว สกลฯ มาลง
11 พฤศจิกายน 2552 12:01 น. - comment id 1062894
กทม ร้อนน่าเกียจคับ จะหนีไปอยู่ที่เหนืออยู่แล้ว
11 พฤศจิกายน 2552 12:45 น. - comment id 1062945
แม่บอกว่า เหนือก็ยังไม่หนาวเลยค่ะ ปกติป่านนี้สั่นกันแล้ว น่ากลัวโลกจะแตกในเร็ววันจริงๆ
11 พฤศจิกายน 2552 12:54 น. - comment id 1062949
อากาศที่ไหนจะลวงเท่าที่กรุงเทพเป็นไม่มี เห็นเย็นๆอยู่สองวันเองง่ะหลังจากนั้น... ร้อนตับจะแตก
12 พฤศจิกายน 2552 01:44 น. - comment id 1063260
กำเคียวมาเกี่ยวข้าว... หนุ่มบ้านนา...สมัยนี้ไม่ค่อยมีแล้ว... คิดถึงเหมือนกันสมัยเด็กสนุกนะ ตอนนั้นยังทันเห็นหนุ่มสาวจีบกันหน้านี้นะ
12 พฤศจิกายน 2552 09:33 น. - comment id 1063346
คุณจะไม่เด็ด แต่งกลอนได้ไพเราะเหมือนเดิมนะคะ อ่านแล้วคิดถึงบรรยากาศที่บ้าน ตอนก่อกองไฟ เผาข้าวหลามกับพ่อแม่ หน้าบ้านมีกอไผ่ เวลาลมพัดทีไร เสียงดังเสียดสีกัน เงียบสงบแต่อบอุ่นค่ะ
12 พฤศจิกายน 2552 12:01 น. - comment id 1063454
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านกลอนครับ..นึกว่าจะร้อนแต่แถวสุรินทร์ซะอีก...อิอิ..ที่ใหนได้
12 พฤศจิกายน 2552 12:36 น. - comment id 1063469
ลพบุรี ร้อนมั่กมาก
15 พฤศจิกายน 2552 21:41 น. - comment id 1065034
ร้อนๆ กินไอติมดีกว่าค่ะ เย็นชื่นใจ ร้อนจริงๆ ด้วยค่ะ เฮ่อ
16 กุมภาพันธ์ 2553 10:04 น. - comment id 1100571
ขอโทษทุกๆคน นะ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในเทศบาล.ท่าเรือ เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!!) -----------------------------------------------------------------ขอโทษทุกๆคน นะ [โดนมาเหมือนกัน]