แนวทิวเขาเงาเงื้อมล้ำเหลื่อมซ้อน ดูยอกย้อนวกวนจนหวั่นไหว กว่าก้าวข้ามผ่านพ้นผจญภัย ช่างกว้างไกลขวางคั่นให้หวั่นเกรง ต้องฝ่าพงดงเขี้ยวหลบเลี้ยวรอด แขวะค่อนขอดปอดกระเส่าเขาเขนง ผาชันลาดพลาดพลั้งใจวังเวง เสียงบรรเลงเพลงสู้กู่ก้องไกล ผ่านเหวหุบหลุบหลืบแทบคืบคลาน ยังเสียวซ่านสะท้านนิ่งไม่ติงไหว ระวังก้าวทุกก้าวร้าวราญใจ หมายหลักชัยยอดเขายังเฝ้าปอง พยายาม พยายามให้ข้ามพ้น ต้องอดทนข่มจิตหากคิดหมอง แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าน้ำตานอง จงประคองเส้นทางทุกย่างเดิน ถึงยอดเขาเงารักหลักชีวิต ได้พิชิตจุดหมายหายขลาดเขิน จึงหอมกรุ่นกลิ่นผกานับนานเนิ่น บนยอดเนินเพลินภูสู่ฝั่งฝัน
ไหมแก้วสีฟ้าคราม 7 พ.ย. 2552 15:55 น. - ID 130426 
1343
8
0
7 พฤศจิกายน 2552 16:43 น. - comment id 1056661
คิดถึงพี่ไหม..กลอนเพราะค่ะ
7 พฤศจิกายน 2552 19:23 น. - comment id 1057635
สวัสดีค่ะ ไม่เจอกันตั้งนานแล้ว คงสบายดีนะคะ
7 พฤศจิกายน 2552 19:22 น. - comment id 1057650
ทั้งไพเราะและงดงามค่ะ ใช้ถ้อยคำได้ไพเราะจริงๆค่ะ
7 พฤศจิกายน 2552 17:46 น. - comment id 1059119
บนยอดเขาเงารักสลักฝัน หลักชัยชันฟันฝ่าดงป่าหนาม ทุกย่างก้าวราวพบสบนิยาม กว่าจะข้ามตามทันให้พรั่นพรึง บทกลอนก้าวสู้สู่ฝันเลยนะคะ
7 พฤศจิกายน 2552 20:21 น. - comment id 1060960
หน้าส่วนตัว
เห็นจริงทุกสิ่งเชียวค่ะ คุณไหมแก้ว
กลอนเพราะ เห็นธรรมชาติ และสอนใจอีกต่างหากค่ะ7 พฤศจิกายน 2552 20:23 น. - comment id 1060964
แวะมาอ่านกลอนเพราะคับ
9 พฤศจิกายน 2552 18:19 น. - comment id 1061404
อ่านแล้วมีกำลังใจค่ะ กำลังปีนป่ายอยู่...เกือบจะหล่นลงไปแล้ว ได้กลอนนี้เกาะไว้ค่ะ...
7 พฤศจิกายน 2552 23:22 น. - comment id 1061442
ท่อนแรกๆอ่านแล้วลิ้นพันกันไปหมดเลยสุดท้ายไปสู่ฝั่งฝันอันเป็นที่รักนะครับ
8 พฤศจิกายน 2552 02:28 น. - comment id 1061527
แวะมาอ่านยามดึกจนเช้า สบายดีนะคะคุณไหมแก้วฯ อิอิ
8 พฤศจิกายน 2552 07:21 น. - comment id 1061568
นี่ใช่ไหมคะ ที่เรียกว่า ผลของความพยายามหอมหวานเสมอ
8 พฤศจิกายน 2552 06:09 น. - comment id 1061583
ไพเราะลึกซึ้ง จังเลยครับ
8 พฤศจิกายน 2552 08:53 น. - comment id 1061601
เพื่อความฝัน แม้จะเหน็ดเหนื่อย ก็คงต้องพยายาม จริงไหมครับ กลอนมีสิ่งดีๆ แฝงอยู่นะครับ สบายดีนะครับ
8 พฤศจิกายน 2552 11:16 น. - comment id 1061624
กลอนบทนี้อ่านให้ลึกๆ สอดแทรกให้แง่คิดมากค่ะพี่ หากเราพยายาม ไม่ท้อก่อน ย่อมได้พบความสุขและความหวังดั่งตั้งใจ คิดถึงพี่เสมอนะคะ
8 พฤศจิกายน 2552 18:23 น. - comment id 1061714
ดีครับ พี่ไหมแก้วฯ นึกว่า ยอดเขาเหงารัก ซะอีกครับ แต่งกลอนให้กำลังใจในเรื่องความรักเช่นนี้ คุณพี่ คงซำบายดี เรื่องรัก แม่นแท้
9 พฤศจิกายน 2552 10:00 น. - comment id 1062047
กลัวความสูงจังเลยค่ะ กลัวหุบเหวค่ะเวลาไปเจอ ใจสั่นทุกทีเลยค่ะ คงไม่ทอดเงารักไว้นั่นแน่เลยค่ะ
9 พฤศจิกายน 2552 21:36 น. - comment id 1062203
แด่ น้องพิมญดา
คิดถึง..น้องคนงามเสมอค่ะ
แต่หมู่นี้พี่ต้องเขียนบันทึกประชุม
จึงไม่ได้เข้าไปเม้นท์ใครๆค่ะ
แด่ น้องปรางทิพย์
ดึใจค่ะที่มาทักทาย....
ขอบคุณนะคะ
ขอให้น้องพิชิตยอดเขาสำเร็จนะค่ะ
แด่ พี่ดวง
สวัสดีค่ะพี่
น้องจุ๋นจุ่น...ผอมลงบ้างหรือยังคะ
คิดถึง..จัง น้ำพริกปลาทูของโปรดของใครเอ่ย..อิอิ
แด่ อาจารย์เจี๊ยบ
สบายดีค่ะ
แต่ความก้าวหน้าการงาน...
ยังต้องปีนป่ายอยู่ค่ะ..อิอิ
แด่ คุณครูกระดาทราย
ขอบคุณค่ะ
ที่มาเยี่ยมพี่ไหมฯ
ตอนนี้ต้องปีนป่าย...ให้ก้าวหน้า
เขียนปลอบใจตัวเองน่ะค่ะ
แด่ คุณวิทย์ ศิริ
ไหมฯไม่ได้ไปเยี่ยมกลอนใครเลย
ค่ะ.. เพราะประชุมมาก
จดบันทึก..ตลอด
แต่...ยังไม่ก้าวหน้าการงาน
ลำบาก...ต้องให้กำลังใจตัวเองค่ะ
แด่ คุณแมวเหลือง
ขอบคุณค่ะ
ฝั่งฝัน..ที่ว่าคือ
ความก้าวหน้าในการงานค่ะ
แด่ คุณโอเลี้ยง
หายไปนานเชียวค่ะ
ยังคิดถึง กลบทของคุณโอเลี้ยงอยู่นะคะ..ตอนนี้..อยู่ต่างประเทศหรือเปล่าคะ
แด่ คุณdonjunn
ยินดีมากค่ะ..ที่มาเยี่ยมพี่ไหมฯ
เขียนปลอบใจตัวเองค่ะ
ที่ผิดหวังหน่อย
การงานไม่ก้าวหน้า
ต้องพยายามต่อไปค่ะ
แด่ น้องวันสุข
ค่ะ พี่หวังเช่นนั้นแต่พี่
ยังไม่ประสบผลสำเร็จค่ะ
แด่ คุณไร้อันดับ
ขอบคุณค่ะ
สบายดีหรือคะ
อากาศเริ่มหนาวแล้ว
ไปเที่ยวปีนดอยดีไหม
แด่ น้องแก้วประภัสสร
ค่ะ น้อง...พี่ไหมฯอายุก็เฉียดห้าสิบปีแล้ว
แต่ผ่านมา เกือบสิบสองปี
พี่ยังยศเท่าเดิม
ขอบคุณค่ะ..พี่จะพยายามต่อไป
คนเส้นใหญ่เขาคว้าเอาไปกิน..ค่ะ
แด่ น้องกวีน้อยฯ
พี่ไม่เหงารักแล้วน้อง
พี่ให้กำลังใจตัวเองในการงาน
บางคนเขาไต่เต้าโดย
ใช้....ไต่
แต่..พี่ไม่ใช้วิธีนี้..มันไม่งามค่ะ
พยายามต่อไปค่ะ
แด่ คุณเพียงพลิ้ว
พี่เคยปีนดอย..ไปเที่ยวดอยปุย
หลงทางเกือบตกเขาน่ะค่ะ
ตอนนี้..ไม่เหงารักแล้วค่ะ..อิอิ
แด่ น้องกิตติกานต์
เกาะให้แน่นๆนะคะ
พี่เกือบต๊อแต๊...เอ้ย..ท้อแท้แน่ะค่ะ
เลย..ต้องแต่งกลอนให้กำลังใจ
ตัวเองดู....เพ้อบ้าง..อิอิ
9 พฤศจิกายน 2552 21:56 น. - comment id 1062226
ของสูงแม้ปองต้องจิต ไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ นึกถึงบทประพันธ์บทนี้เลยค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 05:58 น. - comment id 1062330
จะปีนป่ายหมายใจไปให้ถึง ละถ่วงดึงรึงรัดตัดไปบ้าง ดั่งปีนป่ายสายธรรมมานำทาง ต้องปล่อยวางว่างใจจากในทรวง สวัสดีครับ สบายดีนะครับ..เป็นกำลังใจนะครับ
10 พฤศจิกายน 2552 19:47 น. - comment id 1062625
แด่ คุณนิลวรรณ
ไม่ได้ไปเยี่ยมคุณนิลวรรณนานเลย
ค่ะ ความพยายามอยู่ที่ไหน
ความสำเร็จอยู่ที่นั่น....
แด่ คุณฝากฝัน
ขอบคุณค่ะ
ดีใจค่ะ คุณฝากฝันยังไม่ลืมกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด