สูงสุดปลายสายตาเสียดฟ้านั่น หลายคนมั่นมุ่งไปใฝ่ฝันหา อยากท้าทายหมายเทียบเหยียบเมฆา สู่ยอดผาเหนือคนบนแผ่นดิน ทุกก้าวย่างบนทางที่ฝันใฝ่ ผ่านพงไพรหนามขวากคมจากหิน มุ่นหมอกหนาฝ่าหนาวร้าวชีวิน น้ำตารินร้างไร้ใครร่วมเดิน ม่านหมอกสุมคลุมทางที่ย่างเหยียบ เย็นยะเยียบหนาวในไหวสะเทิ้น ยิ่งไต่สูงยิ่งหนาวร้าวเหลือเกิน หนทางเดินเผชิญทุกข์ยังบุกไป เหมือนดั่งคนบนดินถวิลวาด มุ่งหมายมาดคว้าดาวสกาวใส อยู่ยอดผาว่าเหนือกว่าใครใคร เฝ้าหลงใหลยิ่งใหญ่ที่ใฝ่ปอง ย่ำเหยียบหัวคนอื่นขึ้นมาใหญ่ ไม่สนใจทำใครให้มัวหมอง หวังตำแหน่งยศลาภคาบมาครอง เพื่อสนองปรารถนาประดามี ก้าวถึงจุดใฝ่ฝันอันยิ่งใหญ่ ล้วนใครใครสวามิภักดิ์สูงศักดิ์ศรี แสนกำซาบปลาบปลื้มบารมี สุขชีวีแต่ใจเหงาเศร้าพิกล มวลมิตรแท้หลีกลี้หนีหน้าหาย ล้อมรอบกายล้วนแต่พวกหวังผล ให้เจ็บร้าวหนาวลึกถึงกมล เปล่าเปลี่ยวจนเหมือนฟ้าคราไร้ดาว สูงสุดสู่สามัญสักวันหนึ่ง จะรู้ซึ้งถึงความหนาวยิ่งกว่าหนาว จบสิ้นแล้วยิ่งใหญ่ในเรื่องราว เมื่อถึงคราวเสื่อมยศหมดบารมี **************** เรียมเอง... 15 ก.ย. 52
15 กันยายน 2552 13:46 น. - comment id 1038923
คุณเรียมเขียนกลอนทุกบท อ่านแล้วลึกซึ้งจริงๆค่ะ ทั้งคำที่ใช้ และสำนวน เยี่ยมไปเลยค่ะ
16 กันยายน 2552 11:05 น. - comment id 1038934
คุณครูกระดาษทราย เรียมเองคิดว่าไม่ผิดหรอกนะคะ ถ้าคนเราใฝ่ฝันอยากมีอนาคตที่ดี มีความเป็นอยู่ที่ดี ใครๆ ก็อยาก ก้าวหน้า เพียงแต่ขอให้อยู่ใน ครรลองคลองธรรม ใหญ่แล้วก็ ขอให้เป็นคนดีมีคุณธรรมค่ะ แต่สำหรับเรียมเอง ขออยู่แบบติดดิน เหมือนคุณครูกระดาษทรายค่ะ ใช้ชีวิต ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงดีกว่า ขอบคุณคุณครูนะคะที่มาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ
15 กันยายน 2552 14:41 น. - comment id 1038941
อืม ! ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว อยู่ติดดินอย่างเรา ๆ ดีกว่าเนอะ
15 กันยายน 2552 14:44 น. - comment id 1038943
บอกได้คำเดียวว่า ...เยี่ยม... ยายแม่มดขอคารวะค่ะคุณเรียม อยากเก่งเหมือนคุณเรียมจังเลยค่ะยายแม่มดขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่า มือใหม่หัดแต่ง ถึงไม่แจ่มแต่ใจรัก ช่วยชี้แนะทายทัก กลอนสลักรักปักใจ อิอิอิ
15 กันยายน 2552 16:02 น. - comment id 1038984
บางคนก็ขึ้นด้วยความดีและความโอบอ้อมอารี สูงไปคงอบอุ่นนะครับ
15 กันยายน 2552 16:44 น. - comment id 1038995
สูงสุดสู่สามัญสักวันหนึ่ง จะรู้ซึ้งถึงความหนาวยิ่งกว่าหนาว จบสิ้นแล้วยิ่งใหญ่ในเรื่องราว เมื่อถึงคราวเสื่อมยศหมดบารมี........ นี้คือท่วงทำนองของชีวิต จะยึดติดเอาไว้ไม่ใช่ที่ สิ่งที่ควรกระทำคือความดี เพราะสิ่งนี้จะติดกายจนวายปราณ..
15 กันยายน 2552 17:02 น. - comment id 1039002
แค่ในความคิดมีแต่เอื้ออารีจุนเจืออย่างแท้จริง ทุกๆชีวิตก็จะพบสุขอย่างแท้จริง สวัสดีค่ะ คุณเรียมเอง ดอกบัวแวะมาอ่านค่ะ ขอให้คุณเรียมเองมีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะ
15 กันยายน 2552 17:13 น. - comment id 1039007
สูงแค่ไหนก็ไม่สูงกว่าฟ้ากว้าง....ขออยู่ร่วมกับทุกคนดีกว่าเน๊อะ....แวะมาอ่านครับ เยี่ยมมากเลย
15 กันยายน 2552 18:08 น. - comment id 1039027
ต่างไขว่คว้าหาทางสร้างตัวตน แม้ผจญขวากหนามตามสิ่งฝัน ยังมุ่งมั่นฟันฝ่ามาทุกวัน เพื่อชีวันอันงามความวิไล สูงสุดจริงๆครับ สดใสสุขสันต์ครับ
15 กันยายน 2552 19:32 น. - comment id 1039045
ยิ่งสูงยิ่งหนาว เป็นสัจธรรมค่ะ...
16 กันยายน 2552 19:01 น. - comment id 1039050
คุณปรางทิพย์ สร้างได้ค่ะ เรียมเองมองในมุม ของคนที่เป็นนายที่ต้องปกครอง ลูกน้อง แค่รู้จักผูกใจ รู้จักใช้ พระคุณบ้าง ไม่ใช่แต่พระเดช อย่างเดียว ลูกน้องก็โคนันทวิศาล นะคะ พูดดี ๆ ลูกน้องรักตายค่ะ ทำให้หมดแหละ อิๆ เรียมเองเขียนกลอนบทนี้ ด้วยความ รู้สึกกดดันจากนายเล็กๆ ไม่ชอบนาย ที่ใช้แต่พระเดชค่ะ อย่างนี้เกษียณ เมื่อไหร่ละก็... อิๆ ขอบคุณพี่ปรางนะคะ ที่มาทักทายกัน ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
15 กันยายน 2552 20:30 น. - comment id 1039055
ผม คือ พี่ป๋องปุ๋ยครับ เผอิญ เห็น ป๋อง เจ้าเก่า(เห็นด้วยครับ) ผมยังคิดว่าเป็นตัวเอง มาพิมพ์ไว้หรือเปล่า ถ้ายังไงก็ขอป๋องปุ๋ยจองนะ ถ้าป๋องเฉยๆ ผมจะได้เข้าใจ คิดว่าเป็นตัวเองเรื่อยเลย จึงเรียนมาเพื่อทราบ...
15 กันยายน 2552 21:12 น. - comment id 1039081
สวัสดีค่ะ สร้างเสริมยศสูงสุดสู่จุดหมาย จวบถึงปลายความฝันอันสดใส ช่วงชีวิตสักครั้งหวังคว้าชัย เป็นรางวัลของใจวัยชรา... เมื่อสำเร็จสมหวังดั่งสอยสาว แต่กลับหนาวร้าวรอนจนอ่อนล้า คนเหยียดหยามด่าทอพร้อมตราหน้า แสนชั่วช้า....หอกเหวคนเลวทราม... อิอิ... สิ่งได้มาเพราะความโลภมักไม่ยั่งยืน...
16 กันยายน 2552 10:58 น. - comment id 1039196
คุณแก้วประภัสสร ขอบคุณที่ชื่นชมนะคะคุณแบม เป็นกำลังใจให้กับเรียมเอง มากๆ ตัวจะลอยแล้วค่ะ
16 กันยายน 2552 12:01 น. - comment id 1039215
ยายแม่มด ขอบคุณยายแม่มดมากๆ นะคะ ที่ให้เกียรติเรียมเองขนาดนั้น เรียมเองยังไม่เก่งหรอกนะคะ ในบอร์ดนี้มีคนที่เก่งๆ มีฝีมือเป็นชั้นครูอยู่หลายคนเลยค่ะ เขาจะเขียนได้ทั้งกาพย์ โคลง ร่าย กลบทต่างๆ แต่เรียมเอง ไม่เป็นเลยนะคะ ก็ได้แต่แบบนี้แหละค่ะ ยังไม่บังอาจไปสอนใครได้หรอกนะคะ เรียมเองศึกษาวิธีการเขียน ฉันทลักษณ์ ตามเวบต่างๆ ที่เขาสอนหลักการเขียนกลอน แล้วก็อาศัยอ่านคำแนะนำของท่านผู้รู้ในเวบนี้แหละค่ะ จริงๆ เขาสอนแนะนำคนอื่น แต่เราแอบจำเอามา อิๆ ส่วนไสตล์การเขียนของแต่ละคนคงต่างกันไป เรียมเองใช้วิธีตั้งหัวข้อ แล้วมองภาพรวมว่าต้องการสื่ออะไร เพื่อกำหนดขอบเขตเนื้อหาที่จะเขียน ไสตล์การแต่งกลอนของเรียมเองคงไม่เหมือนคนอื่นอ่ะ เพราะคิดอะไรได้ ก็จะจดไว้ก่อน แล้วค่อยมาจัดลำดับ เกลาให้มันสัมผัสกับบทอื่น ทีหลัง อย่างกลอนบทนี้เรียมเองคิดบทสุดท้ายได้ก่อน ว่าต้องการให้จบแบบนี้ แล้วถึงมา ไล่แต่งบทแรกและบทอื่นๆ ทีหลัง เรียมเองก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำอย่างไรเนาะ เพราะไม่เก่งเลยจริงๆ ก่อนนี้ก็เขียนได้ แค่บท สองบท ก็จบ แล้วก็มาฝึกเขียนให้ยาวกว่านั้นจากเวบนี้นี่แหละค่ะ ดูสิคะ เรียมเองเพิ่งลงไว้ไม่กี่บทกลอนเอง พูด ง่ายๆ ว่าเป็นมือใหม่ที่อาศัยความพยายาม และมีใจรักที่จะเขียนเหมือนกับยายแม่มด นั่นแหละค่ะ อาศัยอ่านกลอนของคนอื่น เยอะๆ เพื่อจดจำถ้อยคำ สำนวนที่เขาใช้ แล้วก็เอามาฝึกเขียนไปเรื่อย ๆ ค่ะ เรียมเองขอเป็นกำลังใจให้ยายแม่มดนะคะ
16 กันยายน 2552 12:06 น. - comment id 1039216
คุณแถก ดิกดิก ใช่แล้วค่ะคุณพี่แถก อีกไม่กี่วัน ผู้ยิ่งใหญ่หลายๆ ท่าน จะต้องถอด หัวโขนออกแล้ว กลับมาเป็นตาแก่ ยายแก่ เลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน คนที่ ยังยึดติดอยู่ก็คงทำใจลำบากหน่อยนะ
16 กันยายน 2552 12:11 น. - comment id 1039218
คุณก่องกิก คนที่เป็นใหญ่แต่มีคุณธรรม คือรู้จักใช้ทั้งพระเดชและพระคุณ ถึงสูงแค่ไหนก็อบอุ่นค่ะ หรือแม้แต่ กลับลงมาจุดเดิม ก็ยังอบอุ่นอีกอยู่ดี ยิ่งสูงยิ่งหนาวในความเข้าใจของ เรียมเอง คิดว่าคนที่เป็นใหญ่ โดยไม่สนใจคนรอบข้าง ห่วงแต่ อำนาจวาสนาของตัวเอง หาแต่ ผลประโยชน์ให้ตัวเอง ก็เลยใหญ่ แบบโดดเดี่ยวเดียวดายค่ะ
16 กันยายน 2552 12:16 น. - comment id 1039220
คุณป๋อง เจ้าเก่า สูงสุดสู่สามัญสักวันหนึ่ง จะรู้ซึ้งถึงความหนาวยิ่งกว่าหนาว จบสิ้นแล้วยิ่งใหญ่ในเรื่องราว เมื่อถึงคราวเสื่อมยศหมดบารมี........ นี้คือท่วงทำนองของชีวิต จะยึดติดเอาไว้ไม่ใช่ที่ สิ่งที่ควรกระทำคือความดี เพราะสิ่งนี้จะติดกายจนวายปราณ.. ............................. ยามที่ยังยิ่งใหญ่ในหัวโขน อย่าทำตัวเป็นโจรจ้องล้างผลาญ คุณธรรมนำมาใช้ใส่ดวงมาลย์ ให้ใครใครได้กล่าวขานคุณความดี เห็นด้วยกับคุณป๋อง เจ้าเก่า นะคะ คนมีคุณธรรมความดี อยู่ในสถานะ ไหน ก็มีคนสรรเสริญค่ะ
16 กันยายน 2552 12:21 น. - comment id 1039222
คุณดอกบัว คนเป็นใหญ่รู้จักผูกใจคนอื่น ถนอมน้ำใจคนอื่น มีลูกน้อง ก็ให้รู้จักใช้พระเดช พระคุณ ย่อมเป็นายที่ใครๆ ก็รักค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ
16 กันยายน 2552 12:28 น. - comment id 1039226
คุณเรียกผมสมชาย ใหญ่แค่ไหนก็เล็กกว่าโลง เอิ๊กๆๆๆ แค่มีน้ำใจไมตรีให้กันก็อยู่ร่วมกัน อย่างมีความสุขแล้วเนอะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายและชื่นชมค่ะ เป็นกำลังใจให้เรียมเองจริงๆ
16 กันยายน 2552 12:33 น. - comment id 1039229
คุณแสงเพชร ต่างไขว่คว้าหาทางสร้างตัวตน แม้ผจญขวากหนามตามสิ่งฝัน ยังมุ่งมั่นฟันฝ่ามาทุกวัน เพื่อชีวันอันงามความวิไล ..................... ฝันอยากได้อยากดีมีลาภยศ ฝันอยากมีอนาคตอันสดใส ฝันไปเถิดอย่าท้อก้าวต่อไป เมื่อเป็นใหญ่ให้คงไว้คุณธรรม ขอบคุณที่มาทักทายกันนะคะ สดใส สุขสันต์ เช่นกันค่ะ
16 กันยายน 2552 12:38 น. - comment id 1039230
คุณกิตติกานต์ ยิ่งสูงยิ่งหนาว สูงสุดสู่สามัญ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ล้วนแต่สัจธรรม ไม่ยึดติด ลาภยศสรรเสริญ ก็เป็นสุขค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายกันนะคะ
16 กันยายน 2552 12:41 น. - comment id 1039231
พี่ป๋องปุ๋ยครับ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เป็นอันว่ามีสองป๋องแระ อิๆ เมาแย่ซะมั้ง เอ๊ย ไม่ใช่ รับทราบค่ะ
16 กันยายน 2552 12:45 น. - comment id 1039234
คุณแมงกุ๊ดจี่ สร้างเสริมยศสูงสุดสู่จุดหมาย จวบถึงปลายความฝันอันสดใส ช่วงชีวิตสักครั้งหวังคว้าชัย เป็นรางวัลของใจวัยชรา... เมื่อสำเร็จสมหวังดั่งสอยสาว แต่กลับหนาวร้าวรอนจนอ่อนล้า คนเหยียดหยามด่าทอพร้อมตราหน้า แสนชั่วช้า....หอกเหวคนเลวทราม... ............................. ด้วยเมื่อยามยิ่งใหญ่ในหัวโขน กลับทำตัวเป็นโจรให้คนหยาม ทั้งฉ้อราษฎร์บังหลวงหลงบ่วงกาม กรรมจึงตามยามถอดโขนไร้คนแล แม่นแล้วค่ะคุณมะกรูด ได้มาเพราะโลภทรัพย์มันร้อน อิๆ ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน มีความสุขมากๆ นะคะ
16 กันยายน 2552 13:32 น. - comment id 1039240
ครับอินสวนจะพยายามขนผ้าห่มขึ้นไปเยอะๆนะครับ.....คริๆ,อเล่นครับ
16 กันยายน 2552 14:29 น. - comment id 1039243
คุณอินสวน เอาอย่างงั้นเลยเหรอคะ แล้วต้องใช้ผ้าห่มยี่ห้ออะไรน๊า ถึงจะหายหนาว อิๆ
16 กันยายน 2552 16:53 น. - comment id 1039288
กลอนดีจริง ๆ ค่ะ ลึกซึ้งค่ะ หากแต่คนเราก่อนจะถึงวันนั้น สร้างความอบอุ่นได้นะคะ
17 กันยายน 2552 11:52 น. - comment id 1039564
ประทับใจตั้งแต่บทแรกจนบทสุดท้ายเลยค่ะ ทั้งการเลือกาใช้คำ และการดำเนินบทกลอน ยอดเยี่ยมจริงๆ อ่านแล้วขนลุก ขอซูฮก ขอรับ
17 กันยายน 2552 17:40 น. - comment id 1039790
คุณวาวเดือน ขอบคุณคุณวาวเดือนค่ะ ที่มาเยี่ยม อ่านแล้วขนลุกเลยเหรอคะ ลืมบอกว่าก่อนอ่านให้หาผ้า มาห่มไว้ด้วย อิๆ คนเขียนยังเขียนไปหนาวไป 55555
19 กันยายน 2552 16:21 น. - comment id 1040561
ชื่นชมในบทกลอนค่ะ
19 กันยายน 2552 16:59 น. - comment id 1040579
คุณเฌอมาลย์ ขอบคุณที่ชื่นชมนะคะ ขอให้มีความสุขในทุก ๆ วันค่ะ