หอมเอยหอมดอกผักขะแยง ยามตะวันล้าแสงอ่อนค่ำ ดอกลำดวนจะหวนมาย้ำ ไล่ลำนำผักขะแยงหอม เพราะเอยเพราะเสียงกบ โพล้เพล้พลบกบเขียดรายล้อม ยลยินเสียงกระดิ่งควายหมายจะพร้อม จะนอบน้องชนบทเดิม เด็กเอยเด็กน้อยยามเบ็ด คนแก่ไล่ไก่เป็ดหึกเหิม ป้าน้าต่ำน้ำพริกพึ่งจะเริ่ม จะเติมสำรับสู่เรา สุมเอยสุมไฟปลายคอก จะบอกยุงไรตัวเก่า หมายควายสบายอย่าเร้า รบเอาเลือดควาย ฝนเอยยามแลงฝนฮวยดอกจาน เหมือนหมู่บ้านจะเอาบุญใหญ่ จั๊กจั่นหรีดหริ่งเรไร ร้องดีใจระหริ่งระงม ปลายเอยอยู่ปลายทาง มองเห็นลางลางใครเงยเงยก้มก้ม ชาวนาจากนารับไอฝนสายลม เด็กวิ่งซกซมก่อนจะลมคว่ำคะมำไป ดูสิดูพวกเขาเปียกปอน ดูพวกเขาฟ้อนรับฝนใหม่ ดูพวกเขาดูสินั่นใครดีใจ ดูสิดูความหมายของฝนและท้องนา ท้องนาสำคัญ ก็พอกันกับวัฒนธรรมศาสนา พักไว้ก่อนวันสองวันต้นกล้า ถึงเวลาไปเอาบุญตามฮีตตามคอง เช้าเช้าในเช้าวันใหม่ ลูกบ้านกำนันผู้ใหญ่ ดูวุ่นวายจดจดจ้องจ้อง วัยรุ่นหนุ่มสาวและวัยทอง จัดสำหรับข้าวของแต่งบุญ เด็กน้อยก็ส่วนเด็กน้อย สนุกสนานซ่ำน้อยดูวายวุ่น วัยเด็กซุกซนเป็่นทุน ดูซิเด็กซุกซนในบุญย่อมดี ตกคืนงามยามเย็น สาวเข็นเส้นไหมในหน้าที่ หนุ่มวัยรุ่นก็มี อวดวิธีจีบสาว สมัยก่อนสมัยเก่าเคยรู้ ทุกอย่างล้วนอยู่กับคนแก่คนเฒ่า ทั้งรักทั้งเรียนเขาและเรา ต่างอยู่บนเหย้าบนเรือน นี่เสี้ยวหนึ่งของชนบท ใช่ความอดอยากปนเปื้อน ใช่ความแห้งแล้งบิดเบือน ใช่บ้านนอกหรอกเพื่อนไม่ใช่เลย แต่คือวัฒนธรรมล้ำค่า ที่พร้อมหยัดกล้าและกล่าวคำเฉลย ที่เป็นอยู่อย่างเคย อาจจะดูเชยเชยในใครบางคน เสี้ยวเอยเพียงเสี้ยวหนึ่งในชนบท บริสุทธิ์หมดจรดไร้ความหม่น ในสายตาในอนุชน บริสุทธิ์เสียจนมีค่าอนันต์ ข้าก็คนชนบท บันทึกและจดในความคิดความฝัน ลึกลึกแล้วในความยากไร้แห้งแล้งนั้น มีสิ่งอันซ่อนเร้นอยู่ภายใน ได้โปรดรักชนบท ได้โปรดรักษาและเลื่อมใส อย่าให้มีเพียงตัวอักษร ในหนังสือภาษาไทย ที่หลายคนสะกิดได้ แต่ความหมายเป็นอย่างไร....ไม่มีใครรู้! ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ
ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ 10 ก.ย. 2552 07:54 น. - ID 129056 
2901
5
0
10 กันยายน 2552 08:20 น. - comment id 1037066
คุณเขียนกลอนไพเราะ สร้างภาพมายาว่าชนบทดี น่าอยู่อาศัย แต่คนชนบทมีแต่ความทุกข์ยากลำเค็ญ ทั้งด้านการกิน การเป็นอยู่ดำรงชีวิต การศึกษา การกดขี่ข่มเหง การดูถูกเหยียดหยาม การด้อยโอกาสทุกด้าน พืชผลการเกษตรขายได้ราคาต่ำไม่คุ้มทุน ถูกกดราคาอย่างน่าเกลียด ทำไมๆๆๆๆๆ ต่างจากคนเมืองมีโอกาสทุกอย่าง สุขสบายทุกด้าน มองไม่เห็นหัวคน คนชาติเดียวกัน ทำไมจึงต่างกันราวฟ้ากับเหวเช่นนี้ อย่าเลยครับอย่าเพียงแค่เขียนกลอนเพราะๆ สร้างภาพหลอกชาวชนบท
10 กันยายน 2552 20:31 น. - comment id 1037498
อ่านกลอนกำลังเคลิ้มได้ที่เลย แต่พออ่านความคิดเห็นที่ 1 อารมณ์พลันสะดุดทันที เราเป็นคนเมืองมาตั้งแต่เกิด ทุกวันนี้ยังไม่มีที่ดินที่เป็นของตัวเองอยู่ชนบท แต่ก็มีความฝันว่าสักวันจะได้ไปอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่นั่น ถึงแม้ว่า อะไรต่อมิอะไร ต้องปรับเปลี่ยนมากมาย เพราะชีวิตที่ไม่เคย คงจะแปลก ส่วนเรื่องมองไม่เห็นหัวคนนั้น .. เราเห็นนะ
10 กันยายน 2552 21:37 น. - comment id 1037533
ต้องขอโทษความคิดเห็นที่หนึ่งด้วยนะครับ แม้ว่าเราจะถูกกระทำอย่างไร แต่ภาพและความหมายก็ยังไม่เปลี่ยนไปครับ ทุกสิ่งงดงาม ผมล้วนเก็บเอาไว้ ชนบทของผมก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละครับ ฝีมือผมก็ไม่เท่าไหร่ แค่อยากให้ใครๆ รับรู้และเห็นความเป็นชนบทบ้าง เห็นในส่วนที่ดี เล็กน้อยบ้าง หากว่าบทกลอนนี้ทำให้ขุ่นข้องหมองใจก็ขอโทษขออภัยด้วยนะครับ คนชนบทความรู้น้อยอย่างผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ เห็นอะไรรับเอาอะไรมาก็พูดแบบนั้น อาจเป็นเพราะว่าชนบทที่ผมโตมา ไม่พึ่งใครๆ พวกเราอยู่ได้อย่างพอเพียง ไม่มีใครมาเอารัดเอาเปรียบ ผมเลยมองไม่เห็นตรงส่วนนั้น ต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ และอยากจะขอย้ำว่า ไม่ได้สร้างภาพครับ ทุกถ้อยคำล้วนมีจริงที่ชนบทของผม กรุณาเถอะครับ อย่าให้ผมรู้สึกไม่ดีกับรากเง้าของตัวเองเลย....
10 กันยายน 2552 21:49 น. - comment id 1037537
ผมเป็นสาเหตุให้คนเมืองกับคนชนบท ต้องรู้สึกไม่ดีต่อกันหรือเปล่าครับ ความคิดเห็นที่สองครับ คนเมืองก็มีจิตใจดีงามนะครับ เรา.. เขา.. ล้วนวัฒนธรรมเดียวกัน อย่าคิดอะไรมากนะครับ เฮ่อออ....
11 กันยายน 2552 06:58 น. - comment id 1037581
ถอนหายใจทำไมกัน .. ถอนหญ้ามีประโยชน์กว่านะ ที่จริงก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรเลย มาอ่านแล้วก็นึกอยากจะแสดงความคิดบ้าง ก็เท่านั้นเองค่ะ ยังมีความรู้สึกดี ๆ กับกลอนอยู่ค่ะ เชื่อดิ
11 กันยายน 2552 18:32 น. - comment id 1037751
พูดเรื่องผักแขยง นี่ผมมาพิดโลก ได้บอกพ่อแม่ นำผักแขยง มาให้ แม่ยังแถม เครือหม้อน้อย ที่ใบคล้าย ย่านาง แต่มีขนข้างๆๆ พอขยี้แล้วจะจับกลุ่มฯ ผสม ใส่ ปลาทู หรือถั่ว ใส่พริก ปลาร้า เครื่องหอม เรียกว่าปรุงให้ถึงรสชาติ พอทำเสร็จก็ปล่อยให้เป็นก้อน ค่อยๆ ตักทาน เป็นยาเย็นครับ..
12 กันยายน 2552 22:55 น. - comment id 1038194
อยู่ที่ไหนๆ ก็มีความทุกข์ แค่ในความทุกข์เรายังมีความสุขแฝงอยู่เสมอค่ะ รักบ้านเกิดที่ยังเป็นชนบทแวะเข้ามาทักทายค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
