วฤก 23 ส.ค. 2552 21:38 น. - ID 128631 
1634
11
0
23 สิงหาคม 2552 21:45 น. - comment id 1030826
เป็นอาการปกติของผู้สูงวัยนะคะอาหมอ
23 สิงหาคม 2552 22:20 น. - comment id 1030831
ทางที่ว่านั้น เป็นทางสายเทียว หรือ ทางสายใจ ครับคุณ หมอ มาอ่านงานงาม ดังเคยครับ
23 สิงหาคม 2552 23:16 น. - comment id 1030846
อัลมิตรา >>>อย่า... แม้นแต่เพียงคิดเชียวนะหนู คนกุลา >>> ทางทั้งสองอย่างเลยครับผม
24 สิงหาคม 2552 02:05 น. - comment id 1030863
กลอนงดงามค่ะ แล้วโรคย้ำคิดย้ำทำเนี่ย หากคิดแล้วทำแต่สิ่งดี ๆ ก็น่าจะย้ำนะคะ
24 สิงหาคม 2552 02:21 น. - comment id 1030864
เขาเรียกกลบท ธงนำริ้วรึเปล่าครับ
24 สิงหาคม 2552 10:44 น. - comment id 1030907
อาการย้ำคิดย้ำทำเนี่ย...เทียนหยดคงเป็น เหมือนกันค่ะ และเรื่องที่ทำซ้ำๆบ่อยก็คง เป็นการที่เข้ามาอ่านงานกลอนของคนโน่น คนนี้อยู่บ่อยๆอะค่ะ..อย่างนี้เรียกว่าเป็นการ ย้ำทำเพื่อความสุขหรือเปล่าค่ะ กลอนงดงามมากค่ะ ชื่นชมด้วยใจจริง
24 สิงหาคม 2552 11:08 น. - comment id 1030922
ชื่อกลอนน่ากลัว นะค่ะ
24 สิงหาคม 2552 11:11 น. - comment id 1030925
สวัสดีครับคุณหมอ กลบทงดงามมากครับเปี่ยมด้วยความหมายมากๆ รักคิดถึงเสมอๆครับ
แก้วประเสริฐ.
24 สิงหาคม 2552 23:17 น. - comment id 1031209
พี่หมอ เล่นคำได้สวยมากๆ ครับ แต่ล่างๆ อ่านไม่ค่อยออก พอดี หน้าจอ มืดน่ะครับ รอซ่อม หรือลงเครื่องใหม่ แย่จริงๆ ช่วงนี้
25 สิงหาคม 2552 09:32 น. - comment id 1031318
มาชื่นชมทางสายเถื่อนด้วยคนค่ะ
25 สิงหาคม 2552 18:11 น. - comment id 1031610
ทางสายเถื่อนแต่มีเพื่อนร่วมทางใช่มั๊ยคะ
25 สิงหาคม 2552 21:17 น. - comment id 1031743
ปรางค์ทิพย์ >>> ขอบคุณมากครับ ที่มาให้กำลังใจ เชษฐภัทร >>> ตอนแรกไม่คิดเลยครับว่าจะให้เป็นธงนำริ้ว แบบว่า... กลอนมันพาไป เลยเป็นธงนำริ้วเฉพาะบทที่ ๒ เทียนหยด >>> ที่จริงก็อยากย้ำคิดย้ำทำอยู่บ่อย ๆ นะครับ เพราะการอ่านกลอน ... ให้ความสุขใจดีมาก ใจปลายทาง >>> ชื่อกลอนอาจดูน่ากลัว แต่ก็หวังว่าเนื้อหากลอนคงไม่น่ากลัวจนเกินไปนะครับ แก้วประเสริฐ >>> ขอบพระคุณมากครับที่ลุงแก้วกรุณามาให้กำลังใจ กวีน้อยเจ้าสำราญครับ >>> ขออภัยด้วยที่เลือกสีอักษรไม่เหมาะจนทำให้อ่านไม่ชัดเจน ขอแก้ตัวใหม่งานหน้านะครับ เฌอมาลย์ >>> ขอบคุณมากครับ ที่มาเยี่ยมชม โคลอน >>> ทางเถื่อนนี้ ... หวังอย่างยิ่งครับ ว่าจะไม่เงียบเหงาจนเกินไป
26 สิงหาคม 2552 11:59 น. - comment id 1031993
คุณหมอแฝงอะไรในกลอนนี้หรือเปล่านะ? หึ หึ หึ
31 สิงหาคม 2552 21:03 น. - comment id 1034067
ข้าพเจ้าขอกล่าวอ้าง"ทางสายเถื่อน" เป็นทางเตือนตัวตนพ้นแดดิ้น ถือทางเถื่อนเป็นทางท้าถลาบิน ข้ามโขดหินดินกรวดความปวดร้าว ทางสายเถื่อน คือทางท้า คร่าความใคร่ เจ็บเจียนใจเกาะแน่นถึงแก่นกร้าว เถื่อนรกชัฏ ลัดเซาะ เลาะเรื่องราว ความเหนื่อยหนัก เหน็บหนาว กี่คราวครั้ง ความอุดม สมทรัพย์ ระยับค่า ยืนยรรยง พงพนา สง่ายั่ง เข้าป่าเถื่อน หาทรัพย์ ประดับดัง ทรัพย์สมสั่ง คือทรัพย์ซ้ำแห่งธรรมโม อยากเข้าป่า ต้องกล้าก้าว ก่อนเข้าป่า ความกั่นก๋ากราดกร้าวราวโมโห ต้องฝังลบกลบดินสิ้นคำโว ต้องคล้องโซ่แห่งสติพรูผลิตรอง ต้องรู้จักหุงหาโภชน์อาหาร รู้ประมาณรู้ประมวล ครวญภัยผอง รู้สิงห์เสือ สัตว์ส่ำ ขย้ำมอง รู้แสงส่อง ร่องธาร รู้ลานดิน รู้เสียงฟ้า ป่าน้ำ รู้น้ำป่า รู้หยูกยาสมุนไพร ภัยผกผิน รู้ขีดขั้นสัญลักษณ์ ป่า-ธารริน รู้หลับนอน รู้สิ้น รู้วิญญาณ รู้ผีสาง นางไม้ ในป่าชัฏ รู้สวดมนต์ พ้นกำหนัด วิบัติผลาญ รู้พิทักษ์รักษ์เถื่อน...เสมือนวิมาน คือสิ่งรู้ ลู่ลาน การเข้าไพร ทางสายเถื่อนเสมือนเช่นทางสายธรรม ที่ทอดทางสว่างล้ำ...นำทางให้ เดินถูกทาง "ทางสายเถื่อน"เตือนเพื่อนไทย เดินร่วมทางด้วยหัวใจเพื่อไทยเทอญ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
