อุทิศแด่ยายไฮ สตรีนักสู้แห่งลุ่มน้ำมูล และลูกหลานแม่มูลทุกนาม แม่มูลเอย.... แม่บ่เคยลืมหนองคลองละหาน ตราบแสงทองต้องน้ำงามตระการ ให้อีสานยามนี้...ยังมีฮัก งามสองฝั่งแม่มูลคูนเสียงแคน โอบดงแดนบุญบ่วงข้าวรวงหนัก สร้างสัมพันธ์สาวหนุ่มผู้พุ่มภักดิ์ ตอกสลักตำนานธารเวลา จากภูดินฝั่งนทีราษีไศล สู่ผืนไพรละเมาะเถื่อนเฮือนเคหา คือชีวิตลุ่มน้ำตามธรรมยาตรา คือวังปลาวังวนคนแผ่นดิน ชีพจรมูลแม่แท้ปรี่เปี่ยม สุดโขงเจียมแหล่งละหานพลาญหิน น้ำหลากมานาล่มจมพังภินท์ ชีวิตเฮาบ่สิ้นดิ้นกันไป น้ำไหล..นำสาบสาวหนุ่มลุ่มน้ำ มาเตือนตามตุ้มโฮม..ฮักยิ่งใหญ่ ให้สายมูลโลมร่างกระจ่างใจ ให้ฮักกันฮักไว้บ่คลายจาง เอาเขื่อนแก่งแกล้งกั้นลำน้ำแม่ ให้เฮาแก้อุปสรรคไผขัดขวาง เอาเกาะแก่งแอ่งหลายรายริมทาง ให้พักวางเหยียบดินแฮงสิ้นลา ไผสิทำลำมูลเฮาขุ่นข้น แต่เลือดคนถิ่นนี้สิขุ่นกว่า ไผสิเอาน้ำใสแสร้งไหลมา น้ำใจเฮาสิใสกว่าอย่าซังไป เถิดแม่มูลมั่นยืนเป็นหมื่นปี เลี้ยงชีวีหลากหลายสายน้ำไหล ขอป่าบุ่งทุ่งทามน้ำเหงื่อไคล ให้ข้าวใหม่ปลาปลาบตราบภพหน้า มนต์แม่มูลเรียกเอิ้นวังเวินแว่ว คืนมาแล้วเฮือนเฮาลำเนาป่า สืบสายเลือดสายน้ำสายศรัทธา ร้องลำทุ่งภาษานาตระการ สาวและหนุ่มละเมาะคอยเศร้าสร้อยแสน ผู้อาดูรมนต์แคนแก่นอีสาน มาละลายสายชีวิตจิตวิญญาณ ละเลงลานพลาญหินดินดอกคูน อยู่กลางดินถิ่นไหนใจแม่นแม่ สิ่งเที่ยงแท้แก่เฒ่าเฮาดับสูญ ฝากน้ำตาหลั่งไหลสีไพลปูน เติมแม่มูลสายเลือด..บ่เหือดเลย -------------------------- ชีวิตลูกลุ่มน้ำมูลเกิดขึ้นที่ริมฝั่งน้ำสายนี้ และดำรงอยู่ในห่วงเอกภพ... แม่มูลนำพาชีวิตจิตวิญญาณผู้คนลุ่มน้ำ ไปสู่ฝั่งฝัน สู่ความเจริญและเสรีภาพ สู่แสงเงินแสงทองแรกแห่งแผ่นดิน หมุนชีวิตเกิดดับอยู่ในวังเวินลำน้ำมานานนัก แม่มูลก่อเกิดวิถีชีวิต ข้าวปลา และวัฒนธรรม หล่อหลอมจิตวิญญาณลูกอีสานไว้ด้วยกัน กับตำนานการต่อสู้ของยายไฮสตรีแห่งศรัทธา ข้าพเจ้าเชื่อมั่นหนักหนาว่า หนุ่มสาวลูกลุ่มน้ำมูล มีพันธะมีมนต์มัดใจ มีสายใยแห่งสายน้ำที่รัดรึงตรึงตราจำไว้ ไปอยู่หนใดในแผ่นดิน..กลับมาตุ้มมาโฮม มนต์เรียกแห่งแม่มูลนั้นยังก้องประหวัด อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน...ไม่จางคลาย ฝากลมใจไปกับปลาน้อยใหญ่หลากหลาย ที่กำลังวนว่ายฝ่าเขื่อนน้ำโจน...เกาะแก่ง บอกกล่าวความฮักความคิดถึงในยามนี้ ให้หนุ่มสาวมาฮักคนลุ่มน้ำเดียวกัน เขียนบทกวีแทนใจลูกแม่มูลทุกผู้ทุกนาม บอกเล่าถึงความประทับใจเมื่อยามได้เยือน มองลึกไปถึงจิตวิญญาณของผู้คนลุ่มน้ำ ท่ามกลางความขัดแย้งที่ยังคุกรุ่น หวังให้เสรีภาพและวิถีชีวิตดำเนินไปได้ อย่างที่เป็นมาและเป็นไป แว่วเพลงมนต์รักแม่น้ำมูลแว่วมา ราวกับว่าโดนมนต์แม่มูลรัดรึงไว้แล้ว เฉกเช่นกัน......... เรื่อยเรื่อยไหลริน.... พลาญหินโขดเขา.... หมู่บ้านธารป่าทุ่งนาเก่า หมู่เฮาซาบซ่านผ่านใจ ไหลมาไหลมาสู่... ฟองฟ่องฟูกระเซ็นใส ไหลมาไหลมา...จากใจ จากพฤกษ์ไพรทุ่งนามาสู่ดิน ชุ่มเย็น..ชุ่มเย็น...ลำน้ำ ชุ่มฉ่ำ..ชุ่มฉ่ำ....กระแสสินธุ์ เสกสรรพืชพันธุ์..ทำมาหากิน ชีวีรินไหลได้...เพราะสายธาร..... เพลงแคนแผ่วแว่วมา... เล่าขานเรื่องป่าและลำน้ำ คูนดอกเหลืองที่บานอยู่ชูช่องาม ให้ซาบซ่านกับไมตรีมิวางวาย... ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์ ณ ลุ่มน้ำแม่มูล โขงเจียม
ลำน้ำน่าน 14 ก.ค. 2552 00:15 น. - ID 127627 
3801
9
0
14 กรกฎาคม 2552 00:23 น. - comment id 1014040
แม่มูล มากด้วยความหมาย สิ่งมีชีวิตสัตว์น้ำ อีกทังผู้คนที่ดำรงเลี้ยงชืพกับสายเลือดนี้ วัฒนธรรมอันงดงาม แต่น่าเสียดายที่วัตถุต้องมาสกัดปากมูล ไม่ให้เอื้อนเอ๋ย ได้อ่านกลอนนี้แล้ว ยังหวนนึกถึงคราวต่อต้านเขื่อนปากมูล พี่ลำน้ำน่านครับอยู่ดึกจัง
14 กรกฎาคม 2552 06:12 น. - comment id 1014067
ลำน้ำมูลอยู่ที่ อุบลหรือเปล่าครับ ผมอยู่สกลฯ เกี่ยวข้องกับ หนองหาร
กับ ลำน้ำสงคราม
แต่ได้อ่านบทกวี อันไหวเอนแล้ว ก็ยังนึกถึงภาพวันเก่าๆ ของวัยเยาว์ที่ผมเคย ใช้เรือพาย ใส่ ตะข่าย (มอง เป็นภาษาอีสาน) หาปลา ผมยังรู้สึกเสียดายวันเวลาเก่า ครั้งหนึ่งที่เคยขี่ยาง แทนเรือ (หมดสภาพ เพราะน้ำท่วม) แล้วมีปลิงตัวใหญ่ ลอยผ่านกระดื้บๆๆ ผมกับพี่ชาย ร้องจะเป็นจะตาย แทบจะไม่เป็นอันใส่มอง (ตาข่าย) กันเลย หลังๆ ผมยังกลัว ปลิงอยู่ แต่ก็พอหาปลาได้ แบบว่า กล้าๆ กลัวๆ ทำให้เรื่องหาปลา ไม่ชำนาญ เท่าเพื่อนๆ ซึ่งพวกเขาเป็นนักหาปลาตัวยง ผมแค่พอหากินได้ นิดๆๆหน่อย เพราะห่างจากวิถีชีวิตในวัยเด็ก ยาวนาน
14 กรกฎาคม 2552 06:48 น. - comment id 1014076
14 กรกฎาคม 2552 10:09 น. - comment id 1014107
เสียงแคนดอกคูณมนต์รักแม่น้ำมูลตรึงใจเสมอค่ะ
14 กรกฎาคม 2552 12:11 น. - comment id 1014186
แวะมาเยี่ยมสหายรักเห็นลงกลอนไว้เพื่อใช้ ในการศึกษาด้วย ฮ่าๆๆๆ เยี่ยม รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
14 กรกฎาคม 2552 13:53 น. - comment id 1014226
เพื่อนแก้วครับ เห็นสหายได้ไปราชบุรีแล้วมีความสุข ก็รึกสึกมีความสุขไปด้วยนะครับ ราชบุรี เป็นแหล่งวิจัยมาลาเรียชั้นดี กลับมาคราวนี้ ภายใน 14 วัน ถ้ามีไข้ไม่สบายต้องรีบแสดงตัวให้ทราบนะครับ คุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณครับที่เป็นแรงงใจให้สม่ำเสมอ คุณรัมณีย์ ขอบคุณครับสำหรับรอยยิ้ม ฟ้าฟื้นธรรมชาติ เขียนบทกวีแทนใจลูกแม่มูล คิดว่าลูกแม่มูลด้วยสายเลือดอย่างน้องคงจะซึมซับบรรยากาศได้งดงามกว่าเป็นแน่แท้นะครับ น้องกวีน้อยเจ้สำราญ ต้องบอกว่าเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในบ้านกลอนครับกับน้ำใจใสใส ซื่อซื่อ นี่คือเสน่ห์แห่งวัยเยาว์ สร้างความประทับใจไปทุกชานเรือน หนองหานเอง พี่เคยได้ไปเยือนอยุ่หลายครั้ง สกลนคร มีอำเภอหนึ่งที่ประทับชื่อ คือ "สว่างแดนดิน" อยากจะเขียนบทกลอนประโลมอำเภอนี้ กำนัลคนสกลนครสักครั้งครับ รายละเอียดวัยเยาว์ที่ยกมาให้สัมผัส จริงแท้คือความงดงามที่พี่ประทับใจอย่างมากครับ ชวนให้นึกถึงวรรคทองของบทเพลงลูกทุ่ง อย่าง......โอ้ละเน้อ ผู้สาวภูไท ใช่มีแต่ที่เรณู ...ได้ฮักและพี่ได้รู้ผู้สาวภูไท สกลนคร...
14 กรกฎาคม 2552 14:09 น. - comment id 1014233
มารับฟังลำนำ....แห่งเส้นสายธรรมชาติ จากคุณลำน้ำน่านครับ.... งดงาม ..ครับกับเล่าเรื่องวิถีชิวิตของคนลุ่มน้ำมูล...
14 กรกฎาคม 2552 15:04 น. - comment id 1014260
งดงาม ตามวิถีของธรรมชาติที่ไร้มลพิษดีจังเลยค่ะ....
14 กรกฎาคม 2552 15:53 น. - comment id 1014301
น้องบ่าว ครับ พี่หลวงเคยไปอยู่แถวแม่มูนกลาง แถบทุ่งกุลา ราษีไศล โพนทราย ท่าตูม ขอบคุณบทกวีที่ทำให้หวนระลึกย้อนความหลังได้อย่างแสนงดงาม ขอให้มีความสุขกับแม่มูนและชีวิตนะครับ น้องบ่าว ผู้มากฝีมือกลอน
14 กรกฎาคม 2552 15:59 น. - comment id 1014306
เมืองอุบลคือแผ่นดินแม่เลยค่ะ โขงเจียม แม่น้ำสองสี ผาแต้ม แก่งสะพือ ฯลฯงดงามทั้งนั้น
14 กรกฎาคม 2552 19:15 น. - comment id 1014369
คือสายเลือดไหลราดมิขาดแคลน สายน้ำมูลเสียงแคนแดนอีสาน ระรินร่ำทั่วถิ่นแดนกันดาร เป็นตำนานนครราชสีมา สายน้ำมูลเจือจูนลูกหลานอยู่ ต้นน้ำอู่สีมาเราะแกร่งผา ละเมาะไม้ไหลเรื่อยมิเลิกลา ดั่งหมู่เฮาสัญญากลับคืนเฮือน ผู้เฒ่าเฝ้าฮักษาสายน้ำแม่ ฮักยิ่งแท้ธาราดุจเสมือน สายเลือดหยาดหลั่งรินเลี้ยงเสาเรือน ไผสิเฉือนทำลายสายนที ลำน้ำแม่บ่อเฮือดบ่อแห้งหาย ยังรินร่ำเลี้ยงไผฮื่อเต็มปี่ แม่บ่อแฮ้งน้ำใจรินธานี เลี้ยงหมู่เฮาอิ่มพลีบ่อแห้งตาย ไผบ่อฮักแฮ่มเมินบ่อเพลินหน้า แม่บ่อว่าไหลบ่าสิมากหลาย ระรวยรื่นล่องลอยถึงพิมาย บรรจบไว้เฉียงเหนือลำน้ำชี
14 กรกฎาคม 2552 19:34 น. - comment id 1014382
มูลผันแปรแลสุดสายให้กลายขุ่น รับอรุณที่โขงเจียมเรียมประสาน ผ่านทุ่งแล้งแห่งกุลามาไม่นาน ลืมตำนาน..แห่งท้องทุ่งมุ่งข้ามโขง...อิอิ ...แบบว่า..มาร่วมแจมอะครับ..แต่งได้เห็นภาพชีวิตริมฝั่งมูลมากเลยครับ...
14 กรกฎาคม 2552 23:10 น. - comment id 1014497
เต็มอิ่มกับกลอนและบทความดี ๆ กับสายน้ำมูล ที่ไม่เคยรู้มาก่อน ขอบคุณนะคะ
15 กรกฎาคม 2552 09:14 น. - comment id 1014577
งดงามครับ สมดังคำกล่าว "สายน้ำแห่งชีวิต"
15 กรกฎาคม 2552 10:11 น. - comment id 1014624
ถึงขนาดเป็นดาวรุ่งพุ่งล้มเลยหรอครับ อิอิ (นึกว่า ฟุตบอล หวังเอาจุดโทษ) ไม่ขนาดพุ่งแรงหรอกครับ ผมประเภท ติ๊งต๊อง ก่อกวน ชาวบ้าน ไปเรื่อยน่ะครับ (เขาไม่ไล่เตะมา ก็อุ่นใจ) พี่ลำน้ำน่าน ประพันธ์กลอนให้กับคนสกลฯเลยครับ ผมรอ กลอนจีบสาวก็ดีครับ เผื่อผมเอาไปใช้ต่อ อิอิ (ไม่ต้องออกแรง) ก่อกวนแค่นี้พอครับ เดี่ยวพี่งอนผมเรื่องไปรษณีย์ ไม่ประพันธ์กลอนเกี่ยวกับสกลฯ ผมล่ะยุ่งเลย
15 กรกฎาคม 2552 13:47 น. - comment id 1014738
งามคำ และงามเรื่องราวมากครับ คุณภาพเปี่ยมล้นเช่นที่เคยเป็น "ลำน้ำน่าน" สวัสดีครับ คงสบายดี
15 กรกฎาคม 2552 18:42 น. - comment id 1014860
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะคุณลำน้ำน่าน
การแต่งกลอนยังคงไพเราะเช่นเคยนะค่ะ อ่านกลอนแล้วทำให้รู้สึกได้เลยว่าชุ่มชื้น ชุ่มฉ่ำ ชุ่มเย็น เหมือนดังธารธาราแม่น้ำมูล ถ้าว่าง ๆ จะไปเที่ยวลุ่มน้ำมูลสักที คงจะสวยมาก ๆ เลยใช่ไหมค่ะ เพราะเห็นบางคนบอกว่าอยากเป็นคนลุ่มน้ำมูลมากเลย สงสัยจะหลงเสน่ห์ลุ่มน้ำมูลเข้าแล้วนะเนี่ย
16 กรกฎาคม 2552 18:27 น. - comment id 1015384
ชอบอ่านบทกลอนของคุณจังเลย...ไพเราะมากๆ..ดื่มด่ำกับลุ่มแม่น้ำมูล... ชื่นชมอย่างจริงใจจ้ะ
17 กรกฎาคม 2552 19:08 น. - comment id 1015834
กลอนยังไพเราะเหมือนเดิมเลยนะค่ะ เห็นสายน้ำลุ่มน้ำมูลแล้วรู้สึกได้เลยว่า คนที่อาศัยอยู่ลุ่มน้ำมูลนั้นคงเป็นคนที่เรียบง่าย ว่าง ๆจะต้องหาเวลาไปเที่ยวให้ได้เลยค่ะ อ่านกลอนของคุณลำน้ำน่านแล้วทำให้นึกถึงเพลงนี้ค่ะ "สาวอุบลรอรัก" "เสียงทวงสัญญา ที่ดังแว่วมาจากสาวอุบล ถึงคนที่ลืมความหลัง ฝั่งลำน้ำมูล ฮักบ่จริง ทิ้งสาวให้ว้าวุ่น น้ำใจช่างเปลี่ยนเวียนหมุน บ่เหมือนสัญญาเมื่อคราก่อนนั้น สัญญาฝั่งมูลฤดูดอกคูน บานเหลืองตระการ สายธารแม่มูลไหลหลั่ง ดั่งธารสวรรค์ ลอยล่องเรือ สุขเหลือสัญญาฮักมั่น บ่นึกว่าจะแปรผัน สิ้นแล้วสวรรค์แห่งลำน้ำมูล ฮักบ่จริงทอดทิ้งลืมง่าย น้ำมูลใสแต่น้ำใจฮักขุ่น นี่แหละหนอใจพ่อคุณ เปลี่ยนเวียนหมุนลวงหลอกสาว ลืมแล้วหรือยัง เสียงเพลงแว่วดัง สะกิดเตือนใจ ร้างไกลพี่คงจำได้ ฝั่งมูลหน้าหนาว สาวสู้ทน ร้อนฝนรอคอยข่าว ฝนลาเริ่มแล้วลมหนาว พี่คงลืมสาวอุบลแล้วหนอ ฮักบ่จริงทอดทิ้งลืมง่าย น้ำมูลใสแต่น้ำใจฮักขุ่น นี่แหละหนอใจพ่อคุณ เปลี่ยนเวียนหมุนลวงหลอกสาว ลืมแล้วหรือยัง เสียงเพลงแว่วดัง สะกิดเตือนใจ ร้างไกลพี่คงจำได้ ฝั่งมูลหน้าหนาว สาวสู้ทน ร้อนฝนรอคอยข่าว ฝนลาเริ่มแล้วลมหนาว พี่คงลืมสาวอุบลแล้วหนอ" เพลงนี้คงจะช่วยเพิ่มบรรยากาศได้เห็นภาพลุ่มน้ำมูลชัดเจนขึ้นนะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
