ดอกไม้บนถนนราชดำเนินเคยพิสุทธิ์ เปรียบประดุจจิตวิญญาณเบ่งบานล้ำ ชูดอกกล้าท้าอำนาจอันมืดดำ ถูกเหยียบย่ำบนลานโศกให้โลกลือ มวลดอกไม้พลีดอกลับลงกับดิน หากมิสิ้นอุดมการณ์อันสัตย์ซื่อ ต้านอำนาจอำมะหิตเพียงหยิบมือ ลืมแล้วหรือชัยชนะแห่งดอกไม้ ดอกไม้งามวันนี้มีความคิด เมื่อเศรษฐกิจขวิดล้มระงมไห้ เจ้าเหลียวหน้าแลหลังระวังภัย เหมือนดอกไม้ไร้ดินเหนี่ยวเยียวยาฝัน ท่ามกลางวิกฤตแห่งปัญหา แสนอ่อนล้าเรี่ยวแรงจะแข็งขัน หยัดยืนบนดินแล้งแห่งอธรรม์ ภู่ผึ้งหยันดอกไม้งามไร้หนามคม ทิ้งกลีบขาวหอมละมุนให้สูญหาย ใต้กรวดทรายละลายค่าน่าขื่นขม มิเหลือกลิ่นหอมละไมให้ใครดม เมื่อเจ้าก้มหัวให้ใครสั่งการ เจ้าสมยอมกับมือที่มองไม่เห็น จึงทนเร้นเป็นผู้นำสองมาตรฐาน ดอกไม้งามชูไสวในมือมาร แม้นเบ่งบานก็มิชอบระบอบธรรม ............................ ละไมฝน
12 กรกฎาคม 2552 13:36 น. - comment id 1013225
ทุกเสียงย่อมมีค่าเสมอค่ะ อย่าไปยอมนะคะ
12 กรกฎาคม 2552 20:29 น. - comment id 1013358
ให้ข้อคิดกับคนบางคนได้ดีทีเดียวครับ แวะมาให้กำลังใจครับ
12 กรกฎาคม 2552 21:31 น. - comment id 1013416
รู้สึกจะมีความคิดแนวทางการเมือง ไม่น้อยเลยนะครับ เป็นนักปลุกระดมตัวย่อยๆ ได้เลยในช่วงนี้ วันหน้าไม่แน่ เป็นแม่ เป้ง (ตัวใหญ่) อิอิ อ่านแนวความคิดแล้ว ถือว่าไม่ธรรมดา หากเป็นนักวิชาการ ก็ถือว่า มีแวว หรือจะเป็น ส.ส วันหน้าก็คงอยู่ที่เงินทุน มาร่วมสร้างฝัน ดอกไม้ในฝ่ามือมาร ดอกไม้จะงาม อยู่ที่คนถือ....*-*
13 กรกฎาคม 2552 14:00 น. - comment id 1013724
ดอกไม้ในมือมาร คงมีโอกาสบอบช้ำมากกว่าเบ่งบานนะคะ
19 กรกฎาคม 2552 20:44 น. - comment id 1016425
ตามมาอ่านงานค่ะ... ดอกไม้ดอกหนึ่งสมยอมกับมือมาร แตใช่ว่าเป็นตัวแทนดอกไม้ทุกดอก.. สื่อความคิดได้ดีค่ะ