. เหม่อมองท้องทุ่งกว้างว่างโล่งลิบ นิมิตทิพย์พิมานผ่านแดนสรวง ในนิมิต"จิตรเสน"เกณฑ์ข้าปวง หวังจะล่วงขยายแคว้นสู่แดนไกล จากราบลุ่มชีมูลพืชพูนผล กับวังวนข้าวปลานาน้ำใหม่ และความฝันวันงามนามท้าวไท ตั้งเมืองใหม่แห่งฝันวงศ์"จันทรา" รู้ถลุงเหล็กกล้าดาบหน้าไม้ รู้วางสายคลองส่งน้ำลงท่า รู้ต้มเกลือเพื่อใช้หลายเพลา วงศ์"จันทรา"ฟ้างุ้มลุ่มลำมูล เรียนวิชาอาคมสดมภ์หลัก จามปาศักดิ์นาคบุรีที่สาบสูญ จิตรเสนเกณฑ์พลทนอาดูร หวังเพิ่มพูนรุกข้ามท่ามป่าดง จรดปากมูลริมแคว้นขอบแดนข้าฯ มาเถิดปวงประชาฟากฟ้าส่ง มเหนทรวรรมันจักมั่นคง แผ่เผ่าพงศ์วงศ์ฝันแห่งจันทรา ขยายแคว้นแดนรบก็พบรัก นิยามภักดิ์จึงสานผ่านฝ่ายฟ้า รักหนึ่งนุชกัมพุชเทศเขตุพารา คือธิดานาคินทร์ในถิ่นไกล จึงรวมพลด้นฟ้าฝ่าเทือกเขา ในม่านเงาเพิ่มพลังหลังไศล บูชาอินทร์ถิ่นแถนจากแดนไกล ด้วยกองไฟกำยานฟุ้งม่านควัน พรุ่งนี้ข้าปวงไทจะไปรบ เพื่อสยบนาคใหญ่ฝ่ายใต้นั้น ดินแดนแห่งข้าวปลาสารพัน มาแบ่งปันพลแห่งข้าฯย่ำมาไกล แต่ดวงใจในฝันของวันนี้ ในฤดีมิพรั่นแม้วันไหน คือหว่างหวังฤดีกร้าวแห่งท้าวไท นุ่มดวงใจมณีนุชกัมพุชเมือง มิต้องการทรัพย์ใดในโลกหล้า ที่ได้มาเพื่อบำรุงพลฟุ้งเฟื่อง เพียงหนึ่งหมายภายในใจรองเรือง คือราวเรื่องลักษณมีนารีครวญ หลงงามหนึ่งผุสดีธิดาขอม ดุจพยอมดอกฟ้ามาลีหวล พรุ่งนี้แล้วซิขวัญเจ้าจันทร์นวล จะได้จวนพบหน้าคอยมานาน จะได้ชมขวัญเจ้าเฝ้าถวิล เหยียบธานินทร์ด้วยกำลังสั่งทหาร ล้วนกรำศึกคึกคะนองดั่งท้องธาร เพื่อทำการรบ/รัก..ถักเรื่องราว .......... คนกุลา ในกลางวสันต์ ....................... """""""""
3 กรกฎาคม 2552 19:22 น. - comment id 1009579
....1.......ด้วยนะเจ้าคะ
3 กรกฎาคม 2552 20:09 น. - comment id 1009609
ลุงแทนมาขอชมด้วยเนาะ ลุงกุลา
3 กรกฎาคม 2552 20:57 น. - comment id 1009627
** ด้วยมาดแม้นชายใดในโลกนี้ ขอยอมพลีชีวาแม้อาสัญ เกียรติศักดิ์รักเราพร้อมเผ่าพันธ์ ดำรงมั่นจิตธิดาจอมนาคินทร์........ฯ เขตประเทศกัมพุชที่สุดรัก มาหาญหักเพราะใครใจถวิล มเหนทรวรมันจักยลยิล ทั่วธานินทร์จารึกคำเป็นตำนาน.....ฯ อ่านบทกลอนแล้ว..เหมือนได้ก้าวเข้าไปสู่อีกภพหนึ่งในอดีต...เป็นเรื่องราวที่น่าติดตามมากค่ะ...ตอนจบไม่ทราบว่าเป็นอย่างไร?..แต่ขอแจมกลอนไว้..เป็นจินตนาการของตนเอง.ค่ะ..อยากทราบตอนต่อไปนะคะ.....
3 กรกฎาคม 2552 21:10 น. - comment id 1009631
เปลี่ยนเป็นมุมสารคดีเหรอคะ ดีจังได้ความรู้หลายๆด้านไปพร้อมๆกัน น่าสังเกตุว่าบทกวีทุกยุคสมัยต้องแทรกความอ่อนหวานละมุนละไมของความรักด้วย ทำให้บทกวีมีเสน่ห์ แต่ตำนานเมืองร้างไม่ร้างในเมืองไทยก็น่าสนใจนะคะ อย่างเมืองไตรตรึงษ์ที่มาของตำนานท้าวแสนปมและนางอุษานารี ต้นบทกวีที่เขียนว่า "ในลักษณ์นั้นว่าน่าประหลาด เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า เหตุไฉนย่อท้องรอรา ฤาจะกล้าแต่เพียงวาที เห็นแก้วแวววับจับจิต ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้เต็มที่ เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี อันมณีฤาจะโลดไปถึงมือ อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ มิใช่ของตลาดที่อาจซื้อ ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง คงชวดดวงบุปผะชาติสอาดหอม ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินดอม จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี" หรือว่าอยู่ในเรื่องสาวิตรีตามภาพที่ลงไว้ใน"เพื่อ..เธอ" คะ ? มันเรื่องเดียวกันไหมกับ "เสวนากับบัณฑิตเป็นกิจชอบ ประกอบด้วยกุศลสโมสร อันธรรมจารีศรีสุนทร นรากรได้พึ่งจึงเย็นใจ " -R6
3 กรกฎาคม 2552 21:18 น. - comment id 1009636
ภาพงาม กลอนงาม ครับ ^ ^
3 กรกฎาคม 2552 22:44 น. - comment id 1009708
แวะมาอ่านตำนาน ครับ
3 กรกฎาคม 2552 22:46 น. - comment id 1009710
ตำนานรัก ช่างน่าหลงไหล จริงๆ นะครับ คุณน้า คนกุลา ยังเป็นที่ให้ผมได้ศึกษาแนวคิด ปรัชญา ความรู้จากคุณน้า คนกุลา มากมาย ยังเป็นกำลังใจน้อยๆ ให้คุณน้า คนกุลา ประพันธ์กลอน อย่างที่ใจปรารถนา ผมจะติดตาม ผลงานตลอด นะครับ เคารพ คุณน้าคนกุลา เปรียบว่า ดังอาจารย์
4 กรกฎาคม 2552 00:02 น. - comment id 1009737
สงครามรบกับสงครามรัก มักจะเดินคู่ไปด้วยกัน ไม่ว่าจะสมัยใด หรือว่าแผ่นดินไหน เค้าว่ากันว่า นักรบที่แกร่งกล้า รบร้อยครั้งชนะร้อย ครั้งในสนามรบ มักจะอาภัพในเรื่อง ความรัก จะพ่ายในสนามรักนะ ขอบคุณสำหรับตำนานดี ๆ นะคะ
4 กรกฎาคม 2552 00:14 น. - comment id 1009739
เขียนได้เยี่ยมคับ
4 กรกฎาคม 2552 03:19 น. - comment id 1009748
เชิญ ครับคุณ ฉางน้อย
4 กรกฎาคม 2552 03:20 น. - comment id 1009749
ตามสบายนะครับ ลุงแทน ครับ
4 กรกฎาคม 2552 03:27 น. - comment id 1009750
ราชิกา ครับ ที่จริงมีเรื่องแบบนี้อยู่อีกมาก หลายเรื่องราว แต่ไม่ทราบจะเขียนออกมาอย่างไร ต้องขอบคุณราชิกา ที่แนะนำให้ไป อ่านงานเก่าๆของราชิกา ทำให้เห็นแนวใน การนำเสนอ ครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ สำหรับตอนจบจะเป็น Happy Ending แต่จะประมาณไหนขอค้น ข้อมูลและสื่อสารสมาธิจิต ก่อนครับ เชิญนิราศตำนานรบ/รัก เลยครับ ราชิกา
4 กรกฎาคม 2552 10:35 น. - comment id 1009814
นักรบพบรักชักจะยุ่งรึเปล่าคะ ^_^
4 กรกฎาคม 2552 12:50 น. - comment id 1009837
เป็นตำนานที่น่าสนใจจริงๆ แต่เหมือนยังไม่จบ อยากรู้ตอนจบของตำนานครับ ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีดีครับ
4 กรกฎาคม 2552 17:31 น. - comment id 1009950
ก็พยายามเปลี่ยนบรรยากาศ จากงานเดิมๆนะครับ คุณรอยทราย ก็พยายามเอางานอิงประวัติศาสตร์ ที่ค้นคว้าสะสมไว้มาลองเขียนดูนะ เรื่องเมืองไตรตรึงษ์ผมก็สนใจนะครับ รวมทั้งเมืองสุพรรณภูมิ เมืองนครศรีธรรมราช อันที่จริง จิตรเสนและเจนละ ก็เป็นส่วนหนึ่งของตำนาน อีสานโบราณ ก็ถือได้ว่าเป็นตำนานของไทยเช่น เดียวกันนะครับ ส่วนเพื่อเธอนั้นเป็นการเขียนจากเหตุการณ์ปัจจุบัน มิได้อิงอดีตแต่อย่างใด ครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมให้กำลังใจและติดตามงาน แม้จะอย่าง เงียบๆ แต่แต่ละครั้งที่ปรากฎตัวออกมา คอมเม้นท์ของคุณก็มีค่าต่อการเขียนงานองผมมาก ขอบคุณนะครับ
4 กรกฎาคม 2552 17:34 น. - comment id 1009952
ดีใจที่คุณกวีน้อยฯมาเยี่ยมและให้คอมเม้นท์ไว้ ขอบคุณที่ให้เกียรติกันอย่างมากมายขนาดนั้น เอาเป็นว่าถ้ามีอะไรที่ผมพอจะแลกเปลี่ยน และเสริมเติมได้ ก็ด้วยความยินดี นะครับ ขอบคุณในไมตรีในคอมเม้นท์ในบางบ้านของเหตุการณ์เมื่อวาน นะครับ
4 กรกฎาคม 2552 17:38 น. - comment id 1009953
ฮาฮาฮา ขอบคุณในคอมเม้นท์ ที่เตือนให้สติ นะครับ แต่นักรบแบบบุเรงนอง และขุนแผนก็ยังมีอยู่มิใช่หรือ bitter ที่ตอบแบบนี้มิใช่ว่า บางใครอยาก เป็นแบบบุเรงนอง หรือขุนแผนดอกหนา ครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยม และให้กำลัง รวมทั้งเตือนสติ ครับ
4 กรกฎาคม 2552 19:24 น. - comment id 1009993
ไปที่ไหนใจง่ายที่นั่นเลยนะคุณลุงเนี่ย เจอสาวสวยไม่ได้เลย ฝากใจไว้ตลอดเลยนะ
4 กรกฎาคม 2552 21:03 น. - comment id 1010005
คุณน้า คนกุลา ไม่ต้องเกรงใจผมมากขนาดนั้นก็ได้นะครับ ผมรุ่นหลานเลย ทำให้พูดไม่ค่อยออก อิอิ เรื่องคอมเม้นต์ในเหตุการณ์บางบ้าน ไม่รู้ผมเสนอแนวคิดแรงไปหรือเปล่านี่สิครับ รู้สึกจะไม่เห็น ชื่อกลอนเลย ผมก็กลัว พี่คนนั้น จะโกรธ แลเกลียดผมน่ะสิครับ แต่ทำไงได้ ผมก็แค่อยากเสนอแนวคิดเท่านั้น ไม่ได้คิดจะทำให้ใครเดือดร้อน หรือ เสียหาย เพราะนั่นไม่ใช่จุดประสงค์ของการแลกเปลี่ยนแนวคิด สำหรับผมแล้ว คุณน้า คนกุลา มีฝืมือ แนวคิด จินตนา ระดับอาจารย์ขึ้นไป ถ้าไม่เป้นการ รบกวน ผมอยากให้คุณน้า คนกุลา ช่วยแต่งกลอนให้ผม ที่คุณน้า คนกุลา เห็นว่า คำไม่ถึง ยังไม่เหมาะ สำนวนไม่ได้ ภาษาไม่สวย อะไรประมาณนี้น่ะครับ อยากให้คุณน้า คนกุลา ช่วยขัดเกลาให้ผมทั้งหมดเลยยิ่งดี ผมจะขอบคุณเป็นอย่างมาก เพื่อที่จะได้พัฒนาตัวเอง มากกว่านี้ ขอขอบคุณไว้ล่วงหน้านะครับ เคารพ คุณน้า คนกุลา เปรียบดังอาจารย์เสมอ
14 กรกฎาคม 2552 14:00 น. - comment id 1014229
ถอดใจสัมผัสอิฐหินดินทราบรอยอดีตกาลผ่านหน้ามารินริน จากบทกวีที่งามล้ำครับพี่หลวง
28 มกราคม 2553 22:43 น. - comment id 1092816
เป็นกวีที่งามมากๆอ่านปั้ปประทับใจเลยค่ะ แค่แวะมาดูเมืองชื่อแปลกๆไม่รู้ว่ามีสิ่งที่ดีแอบซ่อนอยู่%60