. เพียงสองเดือนเคลื่อนผ่านใช่นานเนิ่น ที่มาเพลินเริงรังวังอักษร สถิตย์ที่กวีลานแห่งบ้านกลอน เพียรเว้าวอนคนดีนี้บางใคร ส่งสื่อสารผ่านภาษามายาภาพ บ้างเอิบอาบอบด้วยมนต์ดนตรีใส พร่ำเสียงเพลงบรรเลงหลงเพื่อส่งใจ ในวันวัยเงียบเหงาและเปล่าดาย เพียรค้นหาภาพคำเสียงเพียงเหมาะสม ร่ำคารมคมความคิดจิตมุ่งหมาย ประดิษฐ์แต่งความจริงส่งหญิงชาย พรรณรายร่ายข้ามท่ามคลื่นไฟ ทั้งหมดล้วนสื่อสารผ่านใยแก้ว ถ่ายทอดแนวผ่านดาวเทียมเหลี่ยมฟ้าไหน เพื่อสื่อสารงานล้วนกระบวนใจ ผัสสะใดส่ง-รับรู้เชื่อมผู้คน ท่ามสัมผัสอาจจะมีวิธีคิด ที่ส่งจิตถึงใจได้ทุกหน ผ่านอารมณ์คารมพรายให้ผองชน ตบแต่งจนบางเวทนาอาจพร่าเลือน เมื่อสัญญามาถามนิยามคิด ให้นิมิตเกิดได้จนคล้ายเหมือน เกิดปิติในใจไม่แชเชือน ที่กลั่นเกลื่อนผ่านการสื่อสารมา หากทุกอย่างที่แผ่วผ่านการรับรู้ เมื่อตรองดูคงเข้าใจในคุณค่า ว่าสิ่งไหนได้ส่งผ่านม่านมายา ให้วิญญามาเรียนรู้อยู่ทุกยาม เมื่อสื่อสารผ่านภาษามายาภาพ ยิ่งเอิบอาบฤดีหนึ่งซึ่งไหวหวาม ไม่อยากให้ฤดีใดต้องไหวตาม บทนิยามแห่งมายาที่ร่าเริง เพียงสองเดือนที่เคลื่อนผ่านหานานเนิ่น หากพอเพลินให้ใจได้หลงเหลิง จากคนจรวอนมาว่านกเพลิง ยังว่ายเวิ้งฟ้ากว้างอย่างดายเดียว ส่วนถ้อยคำพร่ำพจน์ที่รจน์ร่าย อาจมุ่งหมายหลายอย่างบนทางเปลี่ยว แม้นระลึกจะเริงร่างทุกทางเทียว หากสิ่งเดียวที่ยึดนิ่งคือ"จริงใจ" ........ คนกุลา รังนกไฟ ในกลางวสันต์ .....................
20 มิถุนายน 2552 16:28 น. - comment id 1002849
พวกเราเรียนเขียนอ่านกานท์กลอนกาพย์ ล้วนซึมซาบอาบรสพจน์คำศิลป์ ขอปู่ร่ายกลอนมาเป็นอาจินต์ ทุกชีวินยินดีอ่านสาสน์สารา .... หลานยังชอบอ่านอยู่เสมอค่ะ ถึงแม้พักหลังจะไม่ค่อยมีกลอนมาแจม เพราะช่วงนี้เขียนอะไรก็ไม่ค่อยถูกใจตัวเองค่ะ คุณปู่คนกุลา
20 มิถุนายน 2552 17:28 น. - comment id 1002870
ไม่เป็นไร นี่แม่ภา ยังเขียนไม่ออก ก็อ่านไปก่อน กลอนใหม่ขึ้นทุกวัน ปู่ก็ว่าไปเรื่อย ๆก่อนละกัน ครูพุดเธอคอยคุมอยู่ .... เธอว่าห้ามเหลวไหล ห้ามผิด ห้ามใจไหวหวาม สงสัยอีกสักพัก ปู่คงเขียนไม่ออกเหมือนกันซะละมั๊ง ดีเนาะ แม่ภา เนาะ
20 มิถุนายน 2552 19:24 น. - comment id 1002918
" ไม่อยากให้ฤดีใดต้องไหวตาม บทนิยามแห่งมายาที่ร่าเริง " แต่เวลาที่อ่านบทกวี เรามักจะซึมซับได้ความรู้สึก อดไม่ได้ที่จะไหวตามค่ะ...
20 มิถุนายน 2552 19:43 น. - comment id 1002931
แวะมาร่วมรับรู้ค่ะ...ภาพสวยจังค่ะ...
20 มิถุนายน 2552 20:11 น. - comment id 1002958
" ไม่อยากให้ฤดีใดต้องไหวตาม บทนิยามแห่งมายาที่ร่าเริง " แต่เวลาที่อ่านบทกวี เรามักจะซึมซับได้ความรู้สึก อดไม่ได้ที่จะไหวตามค่ะ... กิตติกานต์ """""""""""""""""" ขอบคุณที่มาเยี่ยม ครับ เพราะผมก็มักเป็นเช่นกัน เลยเขียนไว้เสียก่อน เผื่อจะไหวเพียง พอดีนะครับ
20 มิถุนายน 2552 20:12 น. - comment id 1002960
แวะมาร่วมรับรู้ค่ะ...ภาพสวยจังค่ะ... white rose. """"""""""""""" ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน ครับ
20 มิถุนายน 2552 22:05 น. - comment id 1003039
แวะมาขอบคุณในคำอวยพร และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คนกุลา ทีแรกอ่านตกใจ นึกว่าชื่อคนตุลา รับรู้ ค่ะ
21 มิถุนายน 2552 10:59 น. - comment id 1003156
ภาษาที่เรียงร้อย สร้อยโซ่รักอักษรา ส่วนหนึ่งดั่งเมล็ดฝันพันธุ์ดี ที่ใช้ประสบการณ์อันแสนนานเนิ่น ทั้งสุขทุกข์โศกรานหวานหอม มาบ่มเพาะเพื่อผลิพลี ฝากความดีความงาม นิยามชีวิตค่ะ แด่ผองชน คนที่รักค่ะ ระยะทาง แห่งกาลเวลา ทำให้เราค้นพบว่าแท้แล้วไซร้ โลกภายนอกจักยิ่งใหญ่สักเพียงใด ก็หาใช่ เท่าพัฒนาอัญมณีภายใน เจริญสติดูตัวเราไม่ เพราะ วันเวลาพรากลารอท่าเราอยู่ในทุกขณะจิต แล้วยามนั้นเราจักไปเพียงลำพัง อย่าผู้ผ่านมา ชั่วพริบตามายาฝันก็ พลันหายไปค่ะ งานงามด้วยพลังจิตอันใสซื่อ คืองานที่สื่อจากใจผู้มีธรรมะ ธรรมชาติ บริสุทธิ์สงบสว่างสะอาด และ นั่นคือเนื้อแท้นิรันดรฺค่ะ
21 มิถุนายน 2552 14:47 น. - comment id 1003269
ยังยอดเยี่ยมเหมือนเคยนะคะ
21 มิถุนายน 2552 17:02 น. - comment id 1003327
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า คุณ คนกุลา ยอมรับนะเจ้า ว่ากลอนคุณ คนกุลา นี่ขะเจ้าจะบ่ยอมพลาดเลยเจ้า กลอนเขียนได้อารมณ์ตามบทเลยเจ้า ยอมรับในจินตนาการของคุณเจ้า ว่าเยี่ยมเจ้า ขอให้มีความสุขสดชื่นเจ้า
21 มิถุนายน 2552 17:33 น. - comment id 1003335
มาร่วม..รับรู้...ถึงความจริงใจ..ที่คุณคนกุลา...มอบให้กับทุกคน..ในบ้านกลอนค่ะ.. ราชิกา..เป็นข้าราชการประเภท.ข.ค่ะ..(ขออีกแล้ว )..ขอเก็บภาพที่สวยงามไว้สอนนะคะ ...แหะ..แหะ..คงไม่ว่ากันนะคะ...
21 มิถุนายน 2552 19:52 น. - comment id 1003398
เขียนคำกลอนสื่อรักเพราะคิดถึง เฝ้ารำพีงคร่ำครวญใจห่วงหา แม้ฟ้ามืดดินแล้งแดงนภา จะกลับมาหารักพักแรงใจ
21 มิถุนายน 2552 21:53 น. - comment id 1003463
ทั้งหมดล้วนสื่อสารผ่านใยแก้ว ถ่ายทอดแนวผ่านดาวเทียมเหลี่ยมฟ้าไหน เพื่อสื่อสารงานล้วนกระบวนใจ ผัสสะใดส่ง-รับรู้เชื่อมผู้คน ............................................... วิทยาการก้าวหน้าค่ะ เป็นสิ่งที่มองได้ แต่จิตใจคน รับรู้ได้ แต่สัมผัสไม่ได้ค่ะ
21 มิถุนายน 2552 23:54 น. - comment id 1003492
เพียงรับรู้ผ่านมาแล้วผ่านไป จะหาใช่ยึดมั่นวันไหนไหน เขียนอักษรสอนจิตชีวิตไป ตราบจนได้บรรลุฝันอันใฝ่พบ นะครับพี่หลวง
22 มิถุนายน 2552 16:44 น. - comment id 1003721
รู้บ้างไม่รู้บ้างค่ะ
25 มิถุนายน 2552 20:38 น. - comment id 1005311
แวะมาขอบคุณในคำอวยพร และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คนกุลา ทีแรกอ่านตกใจ นึกว่าชื่อคนตุลา รับรู้ ค่ะ นิลวรรณ """"""""""""""""""""""""" ด้วยความยินดี และขอบคุณเช่นกันครับ หลายคนเห็นทีแรกก็คิดแบบคุณ เช่นกัน ครับ เขามองเป็น คนตุลา แต่ว่าทำใมต้อง ตกใจด้วยละครับ
25 มิถุนายน 2552 20:47 น. - comment id 1005320
ภาษาที่เรียงร้อย สร้อยโซ่รักอักษรา ส่วนหนึ่งดั่งเมล็ดฝันพันธุ์ดี ที่ใช้ประสบการณ์อันแสนนานเนิ่น ทั้งสุขทุกข์โศกรานหวานหอม มาบ่มเพาะเพื่อผลิพลี ฝากความดีความงาม นิยามชีวิตค่ะ แด่ผองชน คนที่รักค่ะ ระยะทาง แห่งกาลเวลา ทำให้เราค้นพบว่าแท้แล้วไซร้ โลกภายนอกจักยิ่งใหญ่สักเพียงใด ก็หาใช่ เท่าพัฒนาอัญมณีภายใน เจริญสติดูตัวเราไม่ เพราะ วันเวลาพรากลารอท่าเราอยู่ในทุกขณะจิต แล้วยามนั้นเราจักไปเพียงลำพัง อย่าผู้ผ่านมา ชั่วพริบตามายาฝันก็ พลันหายไปค่ะ งานงามด้วยพลังจิตอันใสซื่อ คืองานที่สื่อจากใจผู้มีธรรมะ ธรรมชาติ บริสุทธิ์สงบสว่างสะอาด และ นั่นคือเนื้อแท้นิรันดรฺค่ะ พุด คุณ พุด ครับ แท้ที่จริงแล้ว ชีวิตนี้อยู่ไปก็เพื่อทำหน้าที่แห่งตน ทุกอย่างให้ดีที่สุด เพียงแต่ในหลายๆขณะนั้น ที่ยากแสนยากคือมิรู้ว่า ในบรรดาหน้าที่หลายหลากนั้น อะไรควรทำก่อนและหลังอย่างไร นั้นคือที่มาของความทุกข์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในห้วงใจ แต่ก็คงจะต้องพยายามและพยายามต่อๆไป ขอบคุณในทุกความปรารถนาดี ครับ
25 มิถุนายน 2552 20:49 น. - comment id 1005322
ยังยอดเยี่ยมเหมือนเคยนะคะ นรศิริ ............................... ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนพร้อมกำลังใจ เหมือนดังเคย ครับ
25 มิถุนายน 2552 20:52 น. - comment id 1005325
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า คุณ คนกุลา ยอมรับนะเจ้า ว่ากลอนคุณ คนกุลา นี่ขะเจ้าจะบ่ยอมพลาดเลยเจ้า กลอนเขียนได้อารมณ์ตามบทเลยเจ้า ยอมรับในจินตนาการของคุณเจ้า ว่าเยี่ยมเจ้า ขอให้มีความสุขสดชื่นเจ้า ม่านดอย """"""""""""""""""""" ขอบคุณในทุกกำลังที่มีให้กันเสมอมา ทุกกาลโอกาส ขอโปรดรับคำคารวะจากใจ คนกุลา อีกครั้ง นะครับ
25 มิถุนายน 2552 20:55 น. - comment id 1005329
มาร่วม..รับรู้...ถึงความจริงใจ..ที่คุณคนกุลา...มอบให้กับทุกคน..ในบ้านกลอนค่ะ.. ราชิกา..เป็นข้าราชการประเภท.ข.ค่ะ..(ขออีกแล้ว )..ขอเก็บภาพที่สวยงามไว้สอนนะคะ ...แหะ..แหะ..คงไม่ว่ากันนะคะ... ราชิกา """"""""""""""""""""" นอกจากไม่ว่า แล้ว ก็ถือว่า เป็นความยินดี ครับคุณราชิกา ขอบคุณ ที่ มีความปรารถนาดีให้กันเสมอมา เช่นเดียวกัน ครับ
25 มิถุนายน 2552 20:58 น. - comment id 1005331
เขียนคำกลอนสื่อรักเพราะคิดถึง เฝ้ารำพีงคร่ำครวญใจห่วงหา แม้ฟ้ามืดดินแล้งแดงนภา จะกลับมาหารักพักแรงใจ กวีเดินดิน ................................ ไม่รู้ว่าคนอยู่หลังยังห่วงหา ไม่รู้ว่าคนรักจักคอยไหม ไม่รู้ว่าหนแห่งเติมแรงใจ แห่งหนใดพอพักได้ไม่รู้เลย
25 มิถุนายน 2552 21:01 น. - comment id 1005333
วิทยาการก้าวหน้าค่ะ เป็นสิ่งที่มองได้ แต่จิตใจคน รับรู้ได้ แต่สัมผัสไม่ได้ค่ะ bitter .......................... มีภาระกิจเหรอครับ เห็นหายไปเสียนาน ใช่เลยครับ คุณ bitter แต่ใจนั้นสามารถรับรู้และสัมผัสได้ด้วยใจ ด้วยกันเท่านั้น ใช่ไหม ครับ
25 มิถุนายน 2552 21:05 น. - comment id 1005337
เพียงรับรู้ผ่านมาแล้วผ่านไป จะหาใช่ยึดมั่นวันไหนไหน เขียนอักษรสอนจิตชีวิตไป ตราบจนได้บรรลุฝันอันใฝ่พบ นะครับพี่หลวง ลำน้ำน่าน ............................. ไม่แน่ใจวันในฝันนั้นอยู่ไหน แต่หากว่าห้วงใจใคร่ประสบ ทุกเทียวทางที่ไปได้พานพบ ได้ทวนทบเพื่อเรียนรู้อยู่ทุกยาม นะครับ น้องบ่าว ครับ
25 มิถุนายน 2552 21:06 น. - comment id 1005338
รู้บ้างไม่รู้บ้างค่ะ เพียงพลิ้ว """"""""""""" ก็คงพอปานกัน แหละครับ