ในวัฏฏะแห่งกรรมได้กำหนด ปฐมบทครั้งแรกให้แตกต่าง ขีดเอาไว้ให้เห็นเป็นเส้นทาง ทั้งสองข้างคือฝันและความจริง จึงดิ้นรนขวนขวายด้วยหมายมั่น ในเคลิ้มฝันคณานับทุกสรรพสิ่ง ความสำเร็จมาแนบได้แอบอิง จนทอดทิ้งจากกรอบความชอบธรรม จึงเทใจทุ่มแรงแสวงหา ตามไขว่คว้าหวังปลื้มมาดื่มด่ำ หวังเสพสุขรื่นฤดีสิ่งที่ทำ ยึดถือให้ชี้นำและค้ำจุน ใช้ชีวิตเริงรมย์เพียงสมสู่ แค่รับรู้พานพบความอบอุ่น ที่ขาดหายมาเพื่อเกื้อการุณ ความว้าวุ่นคุ้นชินที่ดิ้นรน ใกล้จุดหมายปลายทางอย่างที่หวัง เริ่มชิงชังในวิถีอันปี้ป่น หวนระลึกตรึกตรองทางของตน ยิ่งสับสนวิปโยคในโชคชะตา หากวัฏฏะแห่งกรรมคอยกำหนด ทางเคี้ยวคดขีดไว้ให้ฟันฝ่า เพื่อไปถึงเส้นชัยเมื่อวัยชรา หรือปรารถนาลิขิตชีวิตตน
13 มิถุนายน 2552 16:34 น. - comment id 999271
สวัสดีค่ะ หากจิตใจ ไร้ซื่งคุณธรรม ความดี แล้วชีวีนี้จะเหลือสิ่งใด้ให้นับถือ..... เราต้องนับถือตัวเอง แต่ไม่ใช่หลงตัวเอง ยึดถือในคุณความดี...
13 มิถุนายน 2552 22:09 น. - comment id 999463
ยอดเยี่ยมมากค่ะ
15 มิถุนายน 2552 13:25 น. - comment id 1000210
แวะมาเยี่ยมพร้อมกับอ่านงานดีๆจ้า