ทุกชีวิตเกิดมาในหล้าโลก ล้วนทุกข์โศกโชคดีมีสุขสม แล้วแต่กรรมทำไว้ให้โลกชม ที่เพาะบ่มตามกาลผ่านเวลา โอ้นาวาชีวิตลิขิตสร้าง ทุกเส้นทางสู้ทนเที่ยวค้นหา สู่จุดหมายปลายทางแห่งมรรคา และค้นคว้าหาฝันอันงดงาม ปรารนาสิ่งใดตั้งใจมั่น แล้วฝ่าฟันสู่จุดหมายอย่าได้ขาม อุปสรรคมากมายคล้ายติดตาม อย่าครั่นคร้ามแก้ไขใช้ปัญญา ผ่านความรักความชังที่หวังไว้ ผ่านยามไข้ยามร้อนอาทรหา ผ่านขมขืนชื่นตรมจมน้ำตา ผ่านเหว่ว้าอาวรณ์บทสอนตน เป็นบทเรียนเวียนวนระคนเคล้า ต้องวางเป้าเอาไว้ได้ฝึกฝน กอรปกรรมดีเป็นเกราะทองป้องกมล คงจะพ้นหม่นหมองผ่องชีวี โลกยังคงหมุนเวียนเปลี่ยนทุกเมื่อ รู้แผ่เผื่อเพื่อนพ้องดั่งน้องพี่ จะเลือกเดินทางใดเลือกให้ดี เลือกวิถีงามงด..หมดทุกข์เอย.. ๘ มิถุนายน ๒๕๕๒
8 มิถุนายน 2552 21:45 น. - comment id 996889
เคยคิดสร้างเรือชีวิตให้วิ่งฉิว เหาะเหินลอยละลิ่วไปไกลโพ้น หันหลังให้ทุกสิ่งที่หยาบโดน สู่มณฑลไร้หัวโขนทั่วทุกคน ขอแจมด้วยคับ เรือธรรมดาผมไม่เอา อยากได้เรือเดินสมุทรคับ หรือเรือโนอา ก็ไม่เลว
8 มิถุนายน 2552 21:52 น. - comment id 996897
เรือลำนี้ ช่างมีคุณค่ายิ่ง วางทุกสิ่งด้วยใจไร้เดียจฉันท์ เรือลำน้อยคอยสร้างทางทุกวัน เพื่อเด็กนั้นก้าวต่อไม่ท้อเลย ราตรีสวัสดิ์ค่ะเพื่อน
8 มิถุนายน 2552 21:58 น. - comment id 996905
...ระวังเจอกัปตันแจ๊ค เน้อ..เวลาแล่นเรือ อิอิ ..เป็นงาน..ที่งดงาม ในเชิงเปรียบเทียบครับครูพิม
8 มิถุนายน 2552 23:40 น. - comment id 996956
มีเรือดีพายดีไม่ขี่ข้าม กลับเอาเรือรั่วน้ำมาข้ามขี่ ก็ต้องทุกข์ทรมานเนิ่นนานปี ควรมาคบคนดีดีอย่างเช่นเรา อิอิ รับรองว่าลงเรือลำนี้แล้วไม่ต้องทุกข์อย่างที่บอกเลย อิอิ
8 มิถุนายน 2552 23:42 น. - comment id 996959
.....เรือนักกระดาษ ...ฟันธง อิอิ
9 มิถุนายน 2552 07:19 น. - comment id 996995
กานต์ถนัดพายรือในอ่างจ้าเอื้อย ซำบายดีบ่จ้า
9 มิถุนายน 2552 11:05 น. - comment id 997088
เรือชีวิตเป็นดั่งเรือมนุษย์ ไม่สิ้นสุดล่องลอยหรือถอยหลัง บางชีวิตพายุรุกโหมประดัง หมดความหวังต้านทานสุดแรงลม อันชีวิตคนเราก็เท่านึ้ ทำความมดีกันเถิดเกิดสะสม ทุกชีวิตโศกเศร้าเคล้าประปน เกิดเป็นคนมีจุดหมายปลายทางเดียว สวัสดีค่ะคนสวย ไม่ได้เจอกันนาน .... คิดถึงนะคะ..
9 มิถุนายน 2552 11:07 น. - comment id 997090
อ่านกลอนครูพิมมานานแต่ไม่ค่อยได้เม้น แต่รู้สึกชื่นชมและนับถือคุณครูมากค่ะ
9 มิถุนายน 2552 11:19 น. - comment id 997109
กลอนปรัชญาของพี่อ่านทีไรก็ได้แง่คิดดีๆทุกทีเลยค่ะ ชอบงานกลอนของพี่มากๆเลย เที่ยวนี้เปรียบชีวิตเป็นเรือลำหนึ่ง อ่านแล้วรู้สึกว่า ตรงกับความเป็นจริงมากๆเลยค่ะ
9 มิถุนายน 2552 11:22 น. - comment id 997113
ชีวิตเหมือนเรือน้อย ที่ล่องลอยในสายชน บางครั้งมีคลื่นปน บ้างสงบพบสุขใจ บางลำต้องอับปาง บางลำช่างแกร่งกว่าไหน ล่องลอยไปดั่งใจ ถึงฝั่งได้สวัสดี กลอนพี่พิมสอนใจได้ดีเยี่ยมเลยค่ะ มาชวนพี่พิมทานข้าวเที่ยงกันค่ะ
9 มิถุนายน 2552 11:25 น. - comment id 997118
ไปลำเดียวกะครูพิมดีกว่า อิอิ
9 มิถุนายน 2552 11:32 น. - comment id 997130
เรือชีวิต ต้องแล่นอีกไกล....กว่าจะถึงฝั่งไม่รู้ต้องเจอพายุคลื่นลมอีกกี่ลูกนะคะ ว่าแต่ถ้าลอยในแม่น้ำโขงคงสงบกว่าลอยทะเลนะคะ...อิอิ
9 มิถุนายน 2552 12:07 น. - comment id 997162
เรือลำน้อยพลอยจะล่มจมกับคลื่น พายุกลืนฝืนพายสู้ไม่รู้ถอย ใช้กำลังแทบคลั่งบ้าพาเรือลอย ไม่ยอมปล่อยพลอยให้ล่มจนทะเล เมื่อพายุลุจากไปคงได้เห็น ตะวันเด่นเห็นฟ้างามน้ำหังเห ขอเพียงเรือเชื่อตัวไว้ไม้พังเพ ไม่รวนเรเทใจสู้ดูสักครา ..เรือน้อย ๆๆ ผู้สู้คลื่นลม ..พายุ.. .....เพียงเดียวดาย..
9 มิถุนายน 2552 15:42 น. - comment id 997218
5............อ้าว ผิดๆ เพิ่งมาอ่านเจอ จะพิมพ์ว่า เรือรักกระดาษ แหะ.. แหะ.. ไปแระ ฟิ้วววว
9 มิถุนายน 2552 16:33 น. - comment id 997222
ต้องเพลงนี้เลยครับคุณครู (ผมชอบเพลงนี้มากครับ) เราคงเป็นดั่งเรือน้อยลำหนึ่ง ในทะเลแห่งชีวิตกว้างใหญ่ ฟ้าคลื่นลมซัดมาก็หวั่นไหว ในใจมีแต่จุดหมายคือฝั่ง มันจะไกลสักเพียงไหน...ต้องไป แม้ว่าในหัวใจไม่มีใครเลย....*---* ...เพราะมั้ยครับ ขอบคุณสำหรับพวงมาลัยและเสียงปรบมือครับ...
9 มิถุนายน 2552 17:13 น. - comment id 997239
สวัสดีค่ะ พี่ครูพิม... เมื่อไหร่จะถึงฝั่งน๊า...
9 มิถุนายน 2552 23:18 น. - comment id 997388
ขอให้เรือลำน้อยลอยถึงฝั่งไวไวเน้อ
10 มิถุนายน 2552 01:26 น. - comment id 997406
^^
10 มิถุนายน 2552 09:44 น. - comment id 997473
. นาวาน้อยลอยล่องท่องนที เหมือนชีวีที่โต้คลื่นลื่นไถล รู้จักหมั่นประคองตัวไม่กลัวภัย มุ่งมั่นในกระทำตนเป็นคนดี ภาสุรีย์ตามติดอ่านงานคุณครูคนสวยตลอดค่ะ
10 มิถุนายน 2552 12:32 น. - comment id 997594
ทุกคนก็เหมือนเรือแต่ละลำ..ก็ต้องฟันฝ่ามรสุมชีวิตกันต่อไป.. กลอนให้ความหมายดีมาก ครับ
10 มิถุนายน 2552 14:47 น. - comment id 997694
นิ่ง โคลง โยก แยก นื่ง คลื่น ทำมะดาของของเรือ อ้ายซำบายดี น้องละซำบายดีบ่อ
10 มิถุนายน 2552 20:02 น. - comment id 997864
น้องรักพี่โพศต์ไปแล้วหนหนึ่งแต่ไฟดับไม่มั่นใจว่าจะติดไหมเลยมาโพสต์ใหม่ด้วยความคิดถึง ตอนนี้ฟ้ากำลังพิโรธเปรี้ยงๆครืนๆ
10 มิถุนายน 2552 22:32 น. - comment id 997915
ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่าน ที่แวะมาร่วมทักทายนะคะ สัญญาเสร็จงานพรุ่งนี้ จะแวะมาตอบเพื่อนๆทุกคนค่ะ
13 มิถุนายน 2552 13:03 น. - comment id 999101
http://www.photofunia.com/view/ZBhdnageokyL259ux0Z4iw/ เว็บทำรูป
10 กันยายน 2553 19:11 น. - comment id 1155419