ทุกอณูเนื้อนวลครวญรำพึง ห้วงคำนึงลึกซึ้งถึงเสมอ ผ่านคืนวันผันแปรยังพร่ำเพ้อ นัยยะเผลอซ่อนใยลายอักษร ตาวันดับรุ้งพราวดาวเกลื่อนฟ้า บรรจงจรดอักษราคราใกล้หมอน จรดบันทึกหัวใจร่ายอาทร ทุกหนาวร้อนห่วงถึงคำนึงนวล นิมิตฟ้าวาดดาวให้พราวแสง ระบายช่อรุ้งแซงไม้หอมหวล โปรยปรายยิ้มพริ้มเพราเคล้าอบอวล ฝากคำนวลเนื้อแท้มิแชเชือน จะส่งแรงพลังต่างแววตา ปรารถนาปลุกปลอมมอบเสมือน ในความมืดทอแสงส่องแรงเตือน มาเป็นเพื่อนดั่งเงาเนาว์เพ็ญจันทร์ ยามหนาวเหน็บเก็บดาวพราวนภา ห่มแทนผ้านิทราให้สุขสันต์ ร้อยวลีจารจรดพจน์รำพัน ฝากคำมั่นมิเคลื่อนในเรือนใจ ขอพรพระคุ้มครองปกป้องเกศ ประสบเนตรพุทธะพละไสว อธิวาสชัชวาลขจรไกล องค์เทพไท้พิทักษ์ ภัย ไม่แผ้วพาน 4 มิถุนายน 2552 ดอกบัว
ดอกบัว 4 มิ.ย. 2552 07:09 น. - ID 126462 
3995
17
0
4 มิถุนายน 2552 08:31 น. - comment id 994537
สวัสดีค่ะงดงามทั้งถ้อยคำและความหมายเลยนะคะ อ่านแล้วรู้สึกดี หากอ่านก่อนนอนเชื่อว่า คงจะฝันดีแน่นอนค่ะ เป็นบทกลอนที่ส่งเข้านอนได้เป็นอย่างดีเลย
4 มิถุนายน 2552 10:14 น. - comment id 994574
มารับพรสุนทรถ้อย ที่เรียงร้อยอย่างอ่อนหวาน ขอบคุณดอกบัวบาน ณ หทัยใจผ่องเพ็ญ
4 มิถุนายน 2552 10:46 น. - comment id 994599
ได้พี่บัวมากล่อมนอนทุกคืนคงฝันดีแน่นอน อิอิ
4 มิถุนายน 2552 12:03 น. - comment id 994642
จึงงดงามในความหมายลายอักษร ทุกบทตอนวลีใจในคำกล่าว รุ้งประดับแพรฟ้าละอองดาว แม้เหน็บหนาวยังละมุนอบอุ่นทรวง...
4 มิถุนายน 2552 15:38 น. - comment id 994712
ได้อ่านกลอนดีๆแบบนี้... ได้มีหลับกลางวัน(แอบอู่)กันบ้างละ
4 มิถุนายน 2552 16:53 น. - comment id 994745
หลับสนิทแน่ มีคนกล่อมหวานๆแบบนี้
4 มิถุนายน 2552 17:53 น. - comment id 994787
เอ๊ .. ใครกันหนาทำให้น้องเจ้าดอกบัวเป็นเช่นนี้สวัสดีครับ สบายดีนะครับ
4 มิถุนายน 2552 19:23 น. - comment id 994824
สวัสดีค่ะ คุณกบ สบายดีนะค่ะ ถ้าอักษรที่ดอกบัวเขียน ทำให้คุณกบอ่านแล้วมีความสุข ดอกบัวดีใจ ขอให้คุณกบหลับฝันทุกนิทราค่ะสวัสดีค่ะ คุณครูทราย พราวพร่างนภาดาว สุกสกาวอภิรม รังรองเรืองอุดม บรรเจิดโฉมนิรชรา ขอให้คุณครูทรายมีแต่ความสุขค่ะ ขอบคุณภาพสวยจัง
สวัสดีค่ะ แอ็ปเปิ้ล ...กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่ พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน ่ อาชีพป่าดงพงไพร เลี้ยงโคทำไร่ไถนาเป็นพราน หน้าแล้งเราพากันเผาถ่าน หาฟืนกลับบ้านเป็นทุน เงินทองหามาได้ อดออมเอาไว้พออุ่น เจ็บไข้ได้เกื้อหนุน เจือจุนการุณผูกพัน กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน เย็นย่ำตะวันรอน ๆ เราได้พักผ่อนสำราญอุรา ค่ำลงเราพบกันพร้อมหน้า แล้วมาสนุกด้วยกัน ยามงานนั้นเราทำ ตรากตรำเพียงไหนไม่หวั่น เสร็จงานเราสุขสันต์ ร้องบรรเลงเพลงกล่อมไพร กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน จนยากก็ยังภูมิใจ หากินกลางไพร แม้ไม่รุ่งเรือง ไม่คิดจะเฟ้อ จะฟุ้งเฟื่อง ถึงเมืองแดนศิวิไลซ์ กลางคืนเราชื่นบาน เรื่องงานเอาไว้วันใหม่ ป่าดงดำรงไว้ ทรัพย์ในดินไทยมากมี กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่ พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่ พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน พี่บัวกล่อมด้วยเพลงนี้นะค่ะ เอ่ เอ๊ นอนนะค่ะ อิ อิ อิ ก็ ธรรมชาติเนี่ย หลับสบายสุดค่ะ แอ็ปเปิ้ล หลับฝันดีนะค่ะ
4 มิถุนายน 2552 19:49 น. - comment id 994857
มารับพรนางฟ้า ในอีกหนึ่งคืนถัด มา หวังว่า เราจะหลับฝันดี เช่น กันนะครับ น้องดอกบัว ครับ
4 มิถุนายน 2552 21:06 น. - comment id 994945
ช่างงดงามเหลือเกินนะคะทั้งภาพและ บทรจนา น้องสาวเราอ้อนก็เป็นเนาะ
4 มิถุนายน 2552 21:46 น. - comment id 995008
..มาอ่านวลีใจ ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง สบายดีนะครับคุณดอกบัว
5 มิถุนายน 2552 08:46 น. - comment id 995172
มาขอซึมซับวลีใจจ๊ะ
5 มิถุนายน 2552 14:32 น. - comment id 995320
ซาบซึ้งเหลือเกินค่ะ วลีไหนจะงามเท่า วลีที่กลั่นจากใจ ขอให้มีความสุข สมหวังทุกสิ่งนะคะ
5 มิถุนายน 2552 15:17 น. - comment id 995339
5 มิถุนายน 2552 16:42 น. - comment id 995414
หน้าส่วนตัว
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่ พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
่ อาชีพป่าดงพงไพร เลี้ยงโคทำไร่ไถนาเป็นพราน หน้าแล้งเราพากันเผาถ่าน หาฟืนกลับบ้านเป็นทุน
เงินทองหามาได้ อดออมเอาไว้พออุ่น เจ็บไข้ได้เกื้อหนุน เจือจุนการุณผูกพัน
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
เย็นย่ำตะวันรอน ๆ เราได้พักผ่อนสำราญอุรา ค่ำลงเราพบกันพร้อมหน้า แล้วมาสนุกด้วยกัน
ยามงานนั้นเราทำ ตรากตรำเพียงไหนไม่หวั่น เสร็จงานเราสุขสันต์ ร้องบรรเลงเพลงกล่อมไพร
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
จนยากก็ยังภูมิใจ หากินกลางไพร แม้ไม่รุ่งเรือง ไม่คิดจะเฟ้อ จะฟุ้งเฟื่อง ถึงเมืองแดนศิวิไลซ์
กลางคืนเราชื่นบาน เรื่องงานเอาไว้วันใหม่ ป่าดงดำรงไว้ ทรัพย์ในดินไทยมากมี
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่ พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่ พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
เพลงนี้ผมกับเพื่อนจะต้องกันตลอดครับ
ในยามที่อยู่ในปาดงพงไพร ท่องป่าศึกษาธรรมชาติ บางทีก็อยู่บนภูสูง ที่เหมือนจะเอื้อมมือคว้าดาวได้
คนที่ชอบเพลงนี้ได้ผมคิดว่าต้องรักสันโดษและรักธรรมชาติ ใช่มั้ยครับน้องดอกบัว
5 มิถุนายน 2552 19:53 น. - comment id 995529
สวัสดีค่ะ พี่ คนกุลา คำพรของดอกบัวขอให้พี่คนกุลา มีความสุขสมหวัง ชีวิตร่มเย็นสุขสันต์ สงบเงียบในเงางาม ทุกค่ำคืนค่ะ
5 มิถุนายน 2552 20:22 น. - comment id 995555
แรงบันดาลใจจากการเดินป่า ศึกษาธรรมชาตินำมาถ่ายทอดไว้ในเกือบทุกบทกลอนที่พี่เขียน ตัวพี่เองก็เป็นธาลัสซีเมียครับ แต่อาการไม่มาก เพียงเม็ดลือดแดงเล็กกว่าของชาวบ้านเขา และแตกตัวง่ายเหมือนกัน ก็อาศัยการออกกำลังกาย และก็พาตัวไปอยู่กับธรรมชาติ ศึกษาธรรมะ สันโดษ และจะหมดพลังง่ายๆ ถ้าอยู่ท่ามกลางคนเยอะๆ หรือชุมนุมชน แต่สามารถบากบั่นสมบุกสมบั่นได้สบายๆ ในธรรมชาติ อยู่ในป่ารู้สึกว่ามีพลังอย่างน่าอัศจรรย์ ทุกครั้งที่ได้ท่องไพร จะทำให้จิตวิญญาณนั้นเข้มแข็งและเข้าใจธรรมชาติมากขึ้น พี่รู้สึกแบบนั้น แล้เพลงนี้หล่ะ ร้องเป็นหรือป่าว เจ้านกเอย เจ้าเคยอยู่บนกอไผ....
6 มิถุนายน 2552 10:44 น. - comment id 995793
พี่ลำน้ำน่านค่ะ พี่ลำน้ำก็เป็นโรคนี้หรือค่ะ หมอบอกดอกบัวว่าดอกบัวรับมาจาก พันธุกรรมจากพ่อหรือแม่นี่แหละค่ะ ดอกบัวไปเช็คเลือด เหลือ 9.5 หมอบอกว่า ถ้าลดถึง 9 ดอกบัวจะต้องถ่ายเลือด แต่ตอนนี้ ดอกบัว ปฏิบัติฝึกจิตขับพิษออกจากกายค่ะ หลวงปู่ท่านสอน แล้วทุกวันนี้ดอกบัว กินยาปรับให้เม็ดเลือดแดงแข็งแรงอยู่ค่ะ เป็นยาสมุนไพรของหลวงปู่ พี่ลำน้ำ เคยได้ยิน วัดอ้อน้อย กำแพงแสนเปล่าค่ะ ที่นั้นแหละค่ะที่ดอกบัวไปปฏิบัติมา คงจะจริงค่ะ ที่เราอยู่กับธรรมชาติ ร่างกายจะแข็งแรงดีมาก ค่ะ ดอกบัวไปเที่ยว น้ำตกห้วยแม่ขมิ่น เดินขึ้นไปถึงต้นตก ดอกบัวไม่เหนื่อยเลยค่ะ เพื่อนๆกับน้องๆที่บริษัทกับเหนื่อยกันมาก ธรรมชาติสะอาด รักษาจิตเราได้ทำให้ร่างกายมาพลังต้านทานได้ค่ะ อยู่ใน กทม . ตอนที่ดอกบัวรู้ตัวว่าเป็นโรคนี้ ดอกบัวหมดความรู้สึกไปวูบหนึ่ง เหมือนกับไม่มีลมหายใจไปแล้วด้วยค่ะ แต่แค่ 1 นาที เท่านั้นพอครั้งนั้นดอกบัวจะระวังตัวตลอดเวลา นอนดึกก็ไม่ได้ แต่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ถ้าดอกบัวเป็นผู้ชาย ดอกบัวออกบวชไปแล้วค่ะ อิ อิ ดอกบัวพูดจริงๆนะค่ะ ดอกบัวรู้แล้วว่าทำนองเพลงแบบไหน ของวงคาราบาว หลับฝันดีค่ะพี่ลำน้ำน่าน เจ้านกเอย เจ้าเคยอยู่บนกอไผ่ ถู่ขันบทเพลงจากใจ ชมไพรชมพฤกษ์พนา ส่งสำเนียง เสียงธรรมชาติสร้างมา ผสมเสียงเพลง พฤกษา ที่มาของเสียงดนตรี *กู่เรื่องราวบอกกล่าวถึงความรู้สึก เป็นเพียงสามัญสำนึกและการห่วงหาอาทร ตอนนี้เราสิ้นเงาไม้ไม่เหมือนก่อน ชุ่มชื่นกลับกลายเป็นร้อนเป็นแล้งระแหงระเหิด **ความแห้งแล้งความชุ่มชื้นอย่างไหนที่เราชอบใจ ความร่ำรวยความยากจนอย่างไหนที่คนชอบกัน มันอยู่ที่ความสมบูรณ์ของหมู่แมกไม้ต้นสายต้นน้ำลำธาร มาจากป่าสู่เมืองจากเขาทะมึนหล่อเลี้ยงผู้คนในแท่งคอนกรีต ***ยามนี้เราจึงมาร้องเพลงร่วมร้องบรรเลงเสียงเพลงจากไพร เมืองนั้นมีความศิวิไลซ์เมื่อมีป่าไม้ต้นน้ำลำธาร มีนกกาหากินบินว่อนแม่ลูกอ่อนมีนมให้ลูกกิน คนหากินสัตว์หากินเราไม่เบียดเบียนกันและกัน ต้นไม้งามคนงดงามงามน้ำใจไหลเป็นสายธาร ชุบชีวิตทุกฝ่ายเบิกบานมีคนมีต้นไม้มีสัตว์ป่า ความสมดุลย์คือคุณตามธรรมชาติ ดินน้ำลมฟ้าอากาศเติมวาดชุบชีวิตชน หมู่ไม้พรรณอยู่กันมาหลายชั่วคน ให้ใบให้ดอกให้ผลให้คนได้ผลประโยชน์
7 มิถุนายน 2552 19:41 น. - comment id 996326
วลีใจส่งให้ใครกันหนอ เฝ้ารั้งรอไม่บอกเล่าเฝ้าปุจฉา เราอยากรู้สักนิดนะเพื่อนยา กระซิบให้รู้สักครา...จะขอบคุณ 555+
8 มิถุนายน 2552 14:08 น. - comment id 996641
วิสัชนาเพื่อนฉันกำนัลถ้อย คิดจะสอยคำเพ้อเกลอคนนี้ วลีใจมอบให้เค้าคนดี เป็นคนที่มิหวังผลตอบแทน เค้าเฝ้ามองครองขวัญวันเราทุกข์ คอยปลอบปลุกยามท้อคลอควงแขน พะเนาเฝ้าพะนอมิดูแคลน คอยเกี่ยวแขนฉุดรั้งยามล้มลง เค้าเป็นที่ศรัทธาคราคิดนึก ให้รู้สึกผูกพันมั่นประสงค์ ส่งพลังแรงใจให้ยืนยง สมประสงค์ยิ้มพรายใต้แสงดาว วิสัชนาเกลอฉันขวัญสนุก เราพันผูกสัมพันธ์ทุกห้วงหาว เธอกับฉันเจอกันทุกฝันพราว ทุกห้วงหาวร่วมชิดสนิทกัน เมื่อคืนเราฝันว่า เราเดินทางไปตามสายรุ้งที่ทอดยาว บนโค้งฟ้า มีดวงดาราส่องแสงพราวไสว มีผีเสื้อเริงระบำ เหนือกลีบบัวหลวง เราฝันดีหรือเปล่า ตัวเอง เราคิดถึงตูนนิดเดียว แต่ทุกนาทีน่ะ อิ อิ อิ มีแต่ความสุขนะค่ะ ตูน ฝากสวัสดี คุณพ่อ คุณแม่ด้วยนะค่ะ
12 มิถุนายน 2552 11:36 น. - comment id 998495
สนุกจริง ๆ เข้ามาร้องเพลง ฟังเพลงกับลำน้ำน่านและดอกบัว เราก็ชอบเพลงป่าเขาลำภเนาไพรเวลาเข้าป่านั่งล้อมรอบกองไปคนอื่นเขาร้องเพลงกันเรากลับเล่าเดอตี้โจ๊กปรากฏว่าสนุกกันกว่าร้องเพลงไม่ยอมให้หยุดเล่า ต้องเล่าจนหมดาต๊อกในสมองเลยละ อิอิ
12 มิถุนายน 2552 19:29 น. - comment id 998769
สวัสดีค่ะ พี่ฤกษ์ ไหนพี่ฤกษ์บอกว่าชอบเพลงป่าเขาลำเนาไพร แล้วทำไมไม่ร้องหล่ะค่ะ กับไปเล่าเดอตี้โจ๊ก หรือเรื่องแบบนี้ เล่ากันในวงเหล้าค่ะเนี่ย อิ อิ อิ พูดถึงการท่องไพรในป่ามีต้นไม้เยอะๆมีวิวสวยๆสนุกนะค่ะ บัวตั้งใจกับเพื่อนๆ ว่าจะไปพิชิตภูกระดึงอีกครั้ง ตอนไปครั้งที่แล้ว เหนื่อยสุดๆแต่ก็สนุกประทับใจ ตอนเดินลงมาก็คิดว่าจะไม่ไปอีกแล้วนะค่ะนั้น แต่พอเวลาผ่านไป หายเหนื่อย และคิดย้อนกลับไป ก็ทำให้คิดว่า เรายังเดินเที่ยวไม่ทั่วนี่น๊า ก็เลยโทรบอกเพื่อนๆ ว่าผ่านไปสักปีหน้าเราไปกันใหม่ดีกว่า ครั้งนี้ไป อยู่สัก 3 คืน 4 วัน จะได้คุ้มกับการเดินขึ้นไปหน่อย เพราะกว่าจะขึ้นไปถึง ขาแทบก้าวไม่ออก หมดไอติมไปหลายถ้วยเหมือนกันนะนั้น กลางคืนหนาวมากๆน้ำค้างหล่นลงมาโดนหลังคาดังเหนือนฝนตก ออกมาถ่ายรูปดาวบนฟ้า ก็ปรับกล้องไม่เป็นเพราะซื้อกล้อง ไปใหม่ๆ ใช้ก็ไม่เป็นเลยเห็นแสงกระจิ๊ดเดียวเอง ทั้งๆที่ เหมือนกับดวงดาวอยู่แค่มือเอื้อมถึงเหมือนพี่ลำน้ำบอกแหล่ะค่ะ จะว่าไปอยู่กับธรรมชาติแบบนั้น บัวกับรู้สึกสบายดีไม่เป็นอะไรเลยค่ะ อากาศหนาวมากๆ ก็ไม่เป็นหวัด หรือไม่สบาย เพื่อนๆกับหลานที่ไป กับไม่สบายกันใหญ่เลยค่ะ ตอนที่ไปรอดูพระอาทิตย์เข็นราชรถลับไปเหลือบเขาสวยงามชะมัด ถ่ายรูปไปแค่ 6 รูป มุมยังไม่ถูกใจ ถ่านกล้องหมดกระทันหัน กว่าจะเปลี่ยนเร็จท่านก็เข็นราชรถลับไปแล้ว แต่กล้องเพื่อนยังได้อยู่ แต่ก็ไม่ได้เสียดายนะนั้น เพราะคิดไว้จะไปอีกสิน๊า อิ อิ อิ ตอนเดินกลับมาที่พักหลังจากดูแสงอาทิตย์ลับลาไปแล้ว สนุกนะค่ะ เพราะมีคนเยอะมากๆเดินฉายไฟกลับที่พักกัน ทุกคนช่วยเหลือซึ่งกันและกันคนไหนไม่มีก็ฉายส่องทางให้ ไปเที่ยวน้ำตกแต่ละที่ไกลก็จริงแต่สนุกเพื่อนๆที่มีใจรักธรรมชาติ ก็พากันและยิ้มทักทายกันไม่รู้จักก็ให้กำลังใจกันไปตลอดทาง แถมยังไปสนิทร้านอาหารนัดพบ ไปอยู่บนโน้นกินข้าวร้านนี้ทุกมื้อ จานละ 45 บาท แต่ได้เยอะมากๆ หมูทอดกระเทียมไข่ดาวสุกๆ เป็นอาหารหลักของบัว วันที่เดินไปดูพระอาทิตย์ตก มืดแล้ว และวันนั้นเดินเที่ยวทั้งวันไปเขาหลัก ตอนเดินกลับที่พัก โทรสั่ง สุกี้ สองหม้อใหญ่ๆ ไปกัน 10 คน กลับไปถึง ที่ร้านจัดให้เสร็จเรียบร้อยเลยดีจัง บนนั้นมีสุกี้ให้กินด้วย ผักก็เยอะด้วยนะนั้นหมูก็เยอะ ตอนแรกเพราะความหิว สั่งสุกี้ 2 หม้อ มาม่า ต้มยำ 1 หม้อ เจ้าของร้านสุดแสนใจดี รู้ว่าสุกี้พวกบัวก็แทบจะคลานอยู่แล้วเพราะเยอะมาก ถ้าไม่พอ ค่อยสั่งทีหลังก็ได้ ดูสิค่ะน้ำใจของเค้า ดีจัง แล้วตอนนี้ พี่ฤกษ์ ยังไปปีนเขาอยู่เปล่าค่ะ คงสนุกสิค่ะนั้น โห้ย ...พี่ฤกษ์มาดูอีกที บัวโม้เยอะจังเอาไว้จะโม้ให้ฟังใหญ่ค่ะ อิ อิ อิ มีแต่ความสุขนะค่ะพี่ฤกษ์ (
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
