ผู้แสวง ขวดเหล้า ป่าไพร ณ ราตรีงามเหงาใต้เงาฟ้า ลำนำหญ้าเริงระบำกับค่ำใหม่ ห้วงทำนองลมบรรเลงบทเพลงไพร หริ่งเรไรคำร้องกล่อมพงพรรณ เสียงพฤกษาป่าค่ำกรำจังหวะ ประหนึ่งว่าดุริยางค์จากทางสวรรค์ สดับโดยผู้แสวงใต้แสงจันทร์ ล้าแรงฝันร้าวระบมอยู่ซมเซา เพียงได้รับได้ฟังอย่างบังเอิญ ก็เพลิดเพลินดื่มด่ำลืมความเหงา ทิ้งความฝันหม่นมัวไว้ชั่วคราว พักดื่มเหล้าแกล้มเพลงไพรใต้แสงจันทร์ ลืมภวังค์เงียบงัน กาล-เวลา จำอ้อมกอดผืนป่าเมื่อล้าฝัน เผยความเจ็บปวดร้าวอันยาวนาน สำหรับการเยียวยาโดยป่าไพร ลองเงียบ-นิ่งต่อหน้าพฤกษาชาติ ลองรับฟังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ ลองจับจุดคำนึงคือสิ่งใด พบทั้วทั้งกายใจได้ปัญญา สังเกตฝันรับรู้อยู่ข้างข้าง หลังปล่อยวางความฝันฟังเพลงป่า ประจักษ์โลกทั้งหลายแก่สายตา ประจักษ์ฟ้าประจักษ์ไพรและสายลม จะลาป่าพาฝันอันระวี หลอมรวมแผ่นธรณีค่อยผสม ลาปัญหาเรื่องราวร้าวระบม ปล่อยร่างพรมโดยน้ำค้างในปั้นปลาย เอนหลังอิงพิงดินจอมปลวกเก่า วางขวดเหล้ากอดฝันที่มั่นหมาย นอบน้อมขอบคุณป่าเยียวยาใจ กับการหลับครั้งใหญ่ในราตรี ณ ราตรีงามเหงาใต้เงาฟ้า ผู้แสวงบอกลากับหน้าที่ ลมหายใจเฮือกสุดท้ายให้พงพี ขวดเหล้านี้ทิ้งไว้ว่า...เคยมาเยือน
24 พฤษภาคม 2552 09:54 น. - comment id 989265
ต้องอย่างนี้สิคะ,,ถึงธรรมชาตืจะดุร้ายในบางครั้ง แต่ก็ไม่เคยทำร้ายใครก่อนและอ้าแขน โอบกอดเราเสมอมาแววะมาอ่านกลอน เพราะๆค่ะ
25 พฤษภาคม 2552 15:10 น. - comment id 989687
จงตื่นขึ้นผู้หลับไหลในไพรป่า กาลเวลาของเจ้าใกล้จะมาถึง จงก้าวข้าวความอ่อนล้าที่คะนึง จงดึงตนออกจากความทุกข์ใจ จนลุกขึ้นด้วยแรงที่พอมี แล้วลืมตามองโลกที่กว้างใหญ่ จงย่างก้าวต่อไปอย่างมั่นใจ ทิ้งทุกข์ไว้ ณ.ที่นี้ กลางป่าพง
25 พฤษภาคม 2552 17:15 น. - comment id 989728
คนที่รักป่าไม้ รักธรรมชาติ เป็นคนที่มีดวงตาพิเศษ มองเห็นความเป็นไปแห่งดินน้ำลมฟ้า แหละพรวิเศษนั้นแหละที่นำพาให้เราพบกับความจริงของชีวิต ขอให้สมหวังในเส้นทางที่กำลังเดินครับ ผมเองมีโอกาสท่องไพรหลายสิบที่ในประเทศไทยนี้ ประทับใจทุกปวงป่า สายธาร ม่านหมอก และดอกไม้ดอย ครับ ไว้คงมีโอกาสแลกเปลี่ยนทัศนคติ
31 พฤษภาคม 2552 09:16 น. - comment id 992776
ขอบคุณคับ ขอบคุณพี่ทิพย์โนราห์ พันดาว ขอบคุณพี่Darkness_Hero ขอบคุณพี่ลำน้ำน่าน สำหรับคำแนะนำคับและกำลังใจ
16 มิถุนายน 2552 23:31 น. - comment id 1001123
ป่า คือยาขนานวิเศษ ที่รักษาเยียวยาหัวใจ และร่างกายที่บอบช้ำ คุณเขียนได้ประทับใจมาก ขอบคุณงานดี ๆ ที่มีให้อ่าน