กลางหุบเขาแมกไม้เขียวสงบ แสงกระทบริ้วน้ำต้นหญ้าเขียว ดินแดนนี้มีเราแต่ผู้เดียว มีขลุ่ยเรียวหนึ่งเลาเป่าคู่กาย บรรยากาศความเหงาเงาเป็นเพื่อน อาทิตย์เลือนหมดแรงเริ่มหดหาย เหมือนดังมีแรงหนึ่งเข้าเต็มกาย ปลายนิ้วพรายทาบเป่าขลุ่ยอาวรณ์ เป็นเหตุใดไฉนเราหลงรัก เหมือนสลักไม่มีใครมาสอน ชอบเป่าเพลงเหงารักที่อาทร ออกกำจรหลีกกายเดียวดายมา มีเสียงนกคอยบรรเลงแซมเป็นเพื่อน หมองรางเลือนเป็นม่านคลุมเคหา มีทิวทัศน์สวยงามตระการตา จินตนาโลดแล่นท่วงดนตรี มนต์เสียงขลุ่ยสะท้อนทั่วหุบเขา สายลมเป่ากลับไม้หลายหลากสี ร่วมพลิ้วเอนโบกพัดตามดนตรี สุขฤดีแม้มีเพียงตัวเรา
กวีเดินดิน 20 พ.ค. 2552 21:52 น. - ID 126074 
1803
3
0
20 พฤษภาคม 2552 22:12 น. - comment id 987916
สวัสดีค่ะ แต่ถ้ามีแม่นางสักหนึ่งนาง... มาร่ายรำ พลิ้วไหวระริ้วไปพร้อมเสียงขลุ่ยครวญคงงดงามมาก นะท่านจอมยุทธ....
20 พฤษภาคม 2552 23:14 น. - comment id 987953
โดดเดี่ยว แต่คงไม่เดียวดายเนาะ
21 พฤษภาคม 2552 03:10 น. - comment id 987974
สวัสดีงามๆยามดึกเจ้า
21 พฤษภาคม 2552 08:49 น. - comment id 988043
21 พฤษภาคม 2552 15:38 น. - comment id 988177
แหม...แอบไปโรแมนติก เป็นศิลปินเดี่ยวเหรอครับท่านกวีฯ อิอิ ชอบเสียงขลุ่ยเหมือนกันครับ *---*
21 พฤษภาคม 2552 19:19 น. - comment id 988271
คุณแมงกุ๊ดจี่เป็นให้ได้ไหมค่ะ จะรอค่ะ
21 พฤษภาคม 2552 19:21 น. - comment id 988272
ถึง ชมพูภูคา ไม่โดดเดี่ยวหรอกค่ะเพระมีคุณเป็นเพื่อน
21 พฤษภาคม 2552 19:22 น. - comment id 988274
ถึง ม่านดอย ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆค่ะเป็นกำลังใจได้มาก
21 พฤษภาคม 2552 19:25 น. - comment id 988275
ถึงโคลอน/เอื้องคำ ขอบคุณทั้งสองคนมากที่เข้ามาให้กำลังใจเสียงขลุ่ยเป็นเสียงที่ไพเราะมากค่ะคุณเอื้องคำ
22 พฤษภาคม 2552 12:58 น. - comment id 988541
สวัสดีค่ะเขียนได้เห็นภาพและเข้าถึงความรู้สึกได้ดีมากๆเลยค่ะ
ชอบมากๆเลย ความโดดเดี่ยว ความเหงา ความเดียวดาย บางครั้งก็มีอานุภาพที่ร้ายแรงเหมือนกันคะ ขอบคุณผลงานดีดีนะคะ ขอให้มีความสุขค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
