ข้าแลดูคูนาในหน้าแล้ง น้ำหดแห้งเหือดจนถึงก้นบ่อ เคยลึกลุ่มชุ่มฉ่ำถึงลำคอ เหลือแต่ตอไม้ล้มที่จมเลน ข้าคลุกโคลนข้นคลั่กถึงครึ่งแข้ง ปลาตีแปลงผลุบโผนใต้โคลนเหม็น พอลองคลำโคลนลึกรู้สึกเย็น ถกเขมรลงร่องอย่างว่องไว แล้วขุดดินขึ้นปั้นเป็นคันโคก หลังร้อนโชกชุ่มเหงื่อเหมือนเนื้อไหม้ ฟ้าสีแสดแดดเผาดังเตาไฟ ต้องอาศัยต้นส้มเป็นร่มบัง โพงอันเก่าข้าติดมาวิดบ่อ เห็นปลาหมอผุดดำในน้ำขัง วิดจนขอดข้าเลอะดินเกรอะกรัง หมดแรงนั่งลงหอบที่ขอบดิน ตระเตรียมถังใบใหญ่แล้วใส่น้ำ แผ่นไม้คว่ำทำฝากั้นปลาดิ้น เพื่อขังปลาจากตมรอต้มกิน ยิ่งได้ยินเสียงปลายิ่งสาใจ ข้าจับปลาใส่ถังได้ตั้งแยะ แหวกเลนแฉะข้างขาได้ปลาไหล ปลาช่อนหลบกบดานถ้านานไป จะหัวใหญ่ตัวผอมและย่อมลง เหลือบเห็นน้ำไหวไหวอยู่ใต้หญ้า นึกว่าปลาเปิดดูกระโดดหยง เป็นงูปลาข้าเห็นขดเป็นวง ต้องปีนพงหญ้ากลับโดยฉับพลัน แบกถังเพลินเดินผ่านสะพานไม้ ริมคลองใสน้ำปริ่มแม้คิมหันต์ วางถังไว้ใกล้เคียงจะเที่ยงวัน เลยถลันเล่นน้ำในลำคลอง ล้างคราบไคลโคลนคล้ำกระดำด่าง เสียงเรือหางอึกทึกดังกึกก้อง ใบพัดตีน้ำกระจายเป็นพรายฟอง สาดละอองเอ่อล้นถึงบนดิน ข้าดำว่ายหลายเที่ยวจนเปรี้ยวปาก พลอยนึกอยากปลาทอดยอดกระถิน จะแกงส้มต้มข่าสุราริน ใส่ขมิ้นนิดหน่อยอร่อยดี ปลาดิ้นรนชนถังเมื่อฟังข้า เปิดดูปลาผอมแห้งไร้แรงหนี รอไฟฟอนร้อนฉ่าคร่าชีวี แล้วอย่างนี้จะย่างได้อย่างไร ข้าเทถังขังปลาที่ท่าน้ำ มันโผดำผุดเล่นน้ำเย็นใส มันแหวกว่ายรายรอบมาขอบใจ เอ็งรู้ไหมสุขข้ามากกว่าเอ็ง ๑๗ เมษายน ๒๕๕๒
17 เมษายน 2552 23:14 น. - comment id 974173
เขียนเล่น แต่อ่านจริง ครับท่าน
17 เมษายน 2552 23:16 น. - comment id 974174
ยอดเลยครับ
17 เมษายน 2552 23:20 น. - comment id 974175
ที่บ้านนอกคอกนามีปลาจับ เป็นความลับสนุกมากอยากให้รู้ ตอนเด็กเด็กแรกแรกแอบมองดู สุดท้ายเลยลงคูอยู่จับปลา... สิ่งเหล่านี้ไม่มีแล้วค่ะ...นั่นเป็นชีวิตวัยเด็ก.... ย้อนนึกแล้วสนุกดีค่ะ. ..ไม่น่าเชื่ออิอิ..จับปลาไม่ได้เลยสักตัว... กลอนบรรยายมาเห็นภาพชัดเจนค่ะ...
18 เมษายน 2552 00:22 น. - comment id 974195
"เอ็งรู้ไหมสุขข้ามากกว่าเอ็ง~" บังเอิญจริงๆเลยครับ ไม่ได้เข้าบอร์ดมาตั้งนาน พอเข้ามาก็มาเจอกลอนคุณฤทธิ์เลย ตอนเด็กๆเพื่อนๆจะเรียกงูว่าปลาไหลมีเกล็ด เจอปลาไหลด้วย... ปลาไหลมีเกล็ดนะ แล้วก็หัวเราะกัน ปลาตอนน้ำแห้งๆจะเรียกว่าปลาตกคลั่ก ผมไปช่วยเขาจับนะ แต่ไม่เคยทำกินเลย ให้เขาไปหมดไม่เอาส่วนแบ่ง สงสารมัน ทำไม่ลง ่เงี่ยงปลาดุกนี่ปวดมาก ไม่ค่อยชอบเลย แต่ไม่ค่อยเจอ ส่วนใหญ่ก็ปลาช่อนกะปลาหมอ ปลากระดี่ ่ตอนนั้นยังเด็ก เลยไม่ทันได้คิดว่า สุขใครมากกว่าสุขใคร วรรคที่สองของบทแรก ฟังดูขัดๆนิดนึง แต่โดยรวมก็ยังเพราะเหมือนเดิม อ่านได้ลื่นไหลดี ช่วงนี้ผมไม่ได้แต่งกลอนเลย ในใจมันว่างเปล่าสิ้นดี ที่หวังว่าซักวันจะแต่งได้เก่งๆแบบคุณฤทธิ์คงจะยาก แต่ไม่เป็นไร ได้อ่านกลอนดีๆเพราะๆอย่างนี้ ก็มีความสุขมากแล้ว ขอบคุณมากๆเลยนะครับ
18 เมษายน 2552 01:34 น. - comment id 974220
เห็นภาพวิถีชนบทกันเลยทีเดียว จบแบบยอดเยี่ยมอีกด้วย -
18 เมษายน 2552 02:01 น. - comment id 974222
สวัสดีครับ.... อ่านกลอนแล้วนึกภาพตามทำให้คิดถึงสมัย เป็นเด็กอยู่ที่บ้านไผ่ หน้าแล้งก็ไปวิดน้ำหา ปลาแบบที่คุณฤทธ์บรรยายนี่เลยครับ เพียง แต่ปลาของผมที่จับได้จบลงที่หม้อต้มแกงครับ ติดตามอ่านงานคุณฤทธ์มาได้ปีนึงแล้วครับ แต่ เป็นครั้งแรกที่มาเยี่ยมเยียนครับ....
18 เมษายน 2552 07:17 น. - comment id 974230
อากาศร้อนๆ ลงน้ำไล่จับปลา ก็ดีนะครับ จะได้คลายร้อน อ่านงานชุดนี้แล้วได้บรรยกาศ การจับปลา คลุกโคลนดีจริงๆ ยังมีท่อนจบ ที่เกี่ยวกับความสุข ที่น่าคิดอีกด้วย ชื่นชมครับ
18 เมษายน 2552 11:09 น. - comment id 974269
น่ารักจริง บรรยากาศบ้านนา คิดถึงตอนเป็นเด็กๆๆสนุกสนานมาก แต่ไม่ได้จับมันไปปล่ยนะจับไปขายเอาตังค์ไปกินขนม ปาบก็ปาบแหละแต่ก็ต้องทำ
18 เมษายน 2552 11:25 น. - comment id 974276
สวัสดีค่ะ คุณ ฤทธิ์ ศรีดวง แหม แอบไปจับปลาที่ไหนมารึป่าวเนี่ย น่าสนุกเชียว เห็นภาพเลยค่ะ ตอนเด็กๆ พิมก็เคยไปจับปลาแบบนี้เลยค่ะ สนุกมาก ไม่คิดอะไร ใครจะมองภาพพวกเรายังไงไม่สนใจ แค่รู้ว่าตอนนั้นเป็นเวลาที่มีความสุขมากที่สุดเลยละค่ะ
18 เมษายน 2552 12:02 น. - comment id 974283
ดีใจกับปลาเจ้าค่ะ ที่มีคนใจบุญ ยอมปล่อยลงแม่น้ำ ขออนุญาต ก๊อปกลอนส่งไปให้แม่เฒ่าที่บ้านฟังนะคะคุณฤทธิ์ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
18 เมษายน 2552 15:31 น. - comment id 974313
ชอบเหมือนกันครับ บางวันถึงไม่ได้ปลาแต่วันหลังก็ไปอีกครับ เล่นกันโคลนเลอะถึงหัวไปเลย มันเป็นอะไรที่ห้ามใจไม่อยู่เสียจริงๆครับ ถ้าไม่ได้ลงไปเล่นนี่ เหมือนจะลงแดงครับ 555 แม้ถึงตอนนี้หากผ่านไปเห็นเขาวิดปลาในหนองแล้ว ทำใจยากเหลือเกินครับ กลอนดีมากครับ ขอบคุณมากที่นำมาลง
18 เมษายน 2552 16:02 น. - comment id 974314
ทีแรกว่าจะขอปลาหมอไปต้มน้ำส้มโหนด แต่เปลี่ยนใจขออนุโมทนาเอาผลบุญด้วยครับ เย็นนี้ยำหัวโหนดกินกะข้าวดีกว่า
18 เมษายน 2552 17:53 น. - comment id 974327
อ่านเพลิดเพลินเริงร่า เหมือนได้จับปลาด้วยตัวเองจริงๆ
18 เมษายน 2552 18:37 น. - comment id 974331
อ่านแล้วหิวข้าว...............
18 เมษายน 2552 20:42 น. - comment id 974353
ชีวิตของ..คนบ้านนอกก็มีความสุขดีนะครับ...ไปใหนมาใหนก็รู้สึกสบายใจ..มีปลาก็ต้มกิน..เป็นกับแกล้ม..อิอิ...สรวลเสเฮฮาตามประสา.....สนุกสนานครับ
19 เมษายน 2552 06:09 น. - comment id 974402
แมวซุ่มซ่าม น้องรัก เป็นไงมั่ง สบายดีไหม เรายังเป็นพี่เป็นน้องกันเหมือนเดิมนะ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณรัมณีย์ ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย คุณวุ้นเส้น เป็นคนต่างจังหวัดแน่ๆเลย บังเอิญร้อนๆ ก็เลยนึกถึงสมัยยังเด็กชอบวิดปลาครับ ขอบคุณกลอนที่ร่วมแจม ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณวัวธนู เป็นแฟนประจำอีกหนึ่งท่าน ขอบคุณสำหรับความเห็น เพราะทำให้รู้ว่าตั้งใจอ่าน ชุดนี้เขียนเร็วๆครับ ไม่ค่อยได้เกลา บังเอิญแว่บพล็อตขึ้นมาในใจก็เลยเอาซะหน่อย เขียนเอามันซะมากกว่า ถ้ามีไอเดียลองเขียนดูนะครับ จะคอมเมนท์ให้ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณแมวเหลือง ไม่ค่อยได้ทักทายกันเลย สบายดีนะครับ ชุดนี้มีพล็อตครับ ก็เลยเขียนเร็ว ชุดก่อนหน้าไม่มีพล็อต จะเขียนช้ามาก ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณแจ็คกี้ ขออนุญาตเรียกชื่อนี้ จะได้ทราบว่าผมก็ติดตามงานของท่านเหมือนกัน ขอบคุณครับสำหรับมาการทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณสืบ คุณสืบเคยจับปลาตอนเด็กๆหรือเปล่า ถ้าเคยจะรู้สึกร่วม สิ่งที่เเรานึกถึงแล้วทำให้ มีความสุข ในความคิดของผมมีอยู่สามอย่าง หนึ่ง ช่วงเวลาความสุขที่ผ่านมา สอง ความดีที่เราเคยทำมา สาม การเอาชนะอุปสรรคแสนสาหัสมาได้ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณใจปลายทาง เจอเด็กต่างจังหวัดอีกท่านแล้ว เป็นอีกหนึ่งท่านที่เคยจับปลาในวัยเด็ก ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณพิมพ์แก้ว นี่ก็ต่างจังหวัดอีกท่านหนึ่ง แวะมาอ่านงานผมหลายครั้งแล้ว ขอบคุณนะครับ ไม่ได้แอบไปจับปลา เคยจับสมัยเด็กๆ เหมือนกัน ตอนนี้ไม่แล้ว สงสารมัน ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณแบม ผมจำสลับกันเรื่อยเลยระหว่างคุณแบมกับคุณวุ้นเส้น ได้เลยครับ เอาไปให้แม่เฒ่าอ่านได้ ได้ผลยังไงช่วยบอกหน่อย เช่น ไอ้เบื้อกที่แต่งนี่เป็นใคร(ฟะ) เขียนอะไรออกมาไม่รู้เรื่องเลย อะไรทำนองนี้ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณเอื้องคำ ต่างจังหวัดอีกท่านหนึ่ง เท่าที่สังเกตดูเป็นความสุขในวัยเด็กของหลายๆท่าน ที่แวะมาคอมเมนท์ คุณเอื้องคำยังเล่นโคลนอยู่หรือเปล่า ผมเคยถามตัวเองว่าถ้าย้อนกลับไปได้ จะไปเล่นจับปลาอีกหรือเปล่า และผมก็ตอบคำตอบของผมเองไม่ได้ เพราะไม่แน่ใจ ขอให้มีความสุขมากๆครับ พี่คนบนเกาะ สวัสดีครับ ไม่ได้เจอกันนานมาก สบายดีนะครับ ตอนนี้อยู่บกหรืออยู่เกาะครับ ของผมขึ้นบกมาตั้งแต่ปีใหม่ ยังคิดถึงเกาะพะงันอยู่เลย ยิ่งวันที่รถติดด้วยแล้ว เฮ้อ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณผีเสื้อปีกบาง สวัสดีครับ ยินดีที่รู้จักสมาชิกรุ่นแรกๆครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณอีกาไร้รัก สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก นามปากกาเหมือนคนอกหัก จนน้อยเนื้อต่ำใจตัวเอง เป็นเช่นนั้นหรือเปล่าครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ จะไม่เด็ด ตอนนี้อยู่กรุงเทพหรือต่างจังหวัดครับ วิถีเรียบง่ายเป็นสิ่งที่หลายคนต้องการครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ ขอคุณทุกๆท่านที่แวะมาให้กำลังใจครับ
19 เมษายน 2552 15:06 น. - comment id 974476
คุณฤทธิ์ คะ ยังอยู่ที่พะงันรึปล่าว อ่านงานคุณฤทธิ์ ด้วยอารมณ์สุนทรีย์ อย่างที่สุด ในเช้าชื่นอย่างวันนี้ วันที่ยอดดวงใจพุดพัดชา เดินทางกลับมาจากแดน*ฟ้าจรดทราย* และ... จะใช้ชีวิตเรียบง่ายช่วงหนึ่ง กับพุดพัดชา อยากกลับไปพะงัน เรามีวิมานพฤกษ์ไพรที่นั่น แสนงดงาม เพราะปล่อยให้พืชพันธุ์โตตามวิถีธรรมชาติ พุด..รักพะงัน แต่ในขณะเดียวกัน รู้สึกโศกศัลย์กับโลกบางด้าน ที่ยากจะทำใจ อาจจะเป็นเพราะรักความสงบ แบบเก่าก่อน อย่างยากจะย้อนหวนคืน ภาพงานของคุณฤทธิ์ อาจจะปลุกชีวิตยามวัยเยาว์ ให้กับทุกดวงใจ ที่ได้เกิดมาใต้ฟ้าไทเสรี ที่ยังงดงามด้วยวิถีดิบเดิม และเพิ่มงามพิเศษพิสุทธิ์ ในขณะนี้ที่ดูราวโลกเร่งรุดไปสู่ ความเป็นทุนนิยม พุด.. คงขายที่พะงัน ฤาไม่ก็ปันแบ่งให้กับผู้เป็นที่รัก ใจพุดคงไม่กลับไปอยู่ที่นั่นอีก นอกจากจะฝันถึงเรื่องราว มากมายที่เรียบง่ายบริสุทธิ์ใส ท่ามวัยวันที่พุดไพรเคยโชคดีมีสุขที่ ได้สัมผัส ธรรมชาติยังคงโอบเอื้อ เมตตามาอย่างช้านาน และคงตราบกาลกัลป์ หากเราร่วมด้วยช่วยกันที่ จะอนุรักษ์ไว้ เชื่อไหม เวลากลับบ้านเกาะทีไร หัวใจเต็มตื้นตัน เกินที่ขวัญจะบอกใคร ได้แต่ไปนอนเดียวดาย บนวัดเขาถ้ำเพื่อย้ำรอยอาลัย แผ่นดินแม่..ที่จักเป็นรักแท้ตราบชั่วนิจนิรันดร นิรันดร์ คุณฤทธิ์.. พุด..ฝัน ฝัน ฝัน เพียงมีกระท่อมดินสักหลัง กับการได้เจริญสติลำพัง ก่อนการพรากจากไกลไปในทาง ที่ดวงใจพุดพร่างพราวราวรอพบ *พระพุทธองค์* อวยพรให้พุด สมหวังกับพลังแห่งความหวังเรียบง่าย ได้ใช้ชีวิตแสนสั้น กับวงวันธรรม ธรรมชาติ ที่จักพาจิตพุดสงบสว่างสะอาด ปราศจากการยึดมั่นใด พุด... มีความสุขสงบในดวงใจแล้วค่ะ และ.. เพียงรอเวลา.. สักวัน สักวัน...ฝันจักเป็นจริง ยาวเลยนะคะ ด้วยรักระบาย
19 เมษายน 2552 15:17 น. - comment id 974486
อีกนิดนะคะ เพิ่งนึก คือพุดจะปล่อยปลาทุกอาทิตย์มานานแล้วค่ะ เลือกปล่อยที่สวนสมเด็จ เพราะที่นี่จะไม่มีคนจับ และ ตะกี๊ช่วงรอโหลดงาน พุดจะอ่านหนังสือ ชื่อ*ธรรมปฏิบัติ*ของหลวงพ่อ*พระราชพรหมยาน แห่งวัดท่าซุง ท่านกล่าวว่าการปล่อยปลา เป็นการตัด*อุปฆาตกรรม* ทำให้เราไม่อายุสั้นค่ะ พุดเลยบอกบุญแด่ทุกดวงใจในร่มรักนะคะ ขออนุโมทนาสร้างเมตตาบารมี โดยการปล่อยปลานะคะ ด้วยรักและเข้าใจ
19 เมษายน 2552 18:07 น. - comment id 974520
จับมัทฉาในวารี
21 เมษายน 2552 12:44 น. - comment id 975004
สวัสดีค่ะ เขียนได้เห็นภาพดีจังคะ เมื่อก่อนตอนที่อยู่บ้าน ภาพนี้เห็นเป็นประจำคะ มีความสุขดี
22 เมษายน 2552 15:09 น. - comment id 975684
นายฤทธิ์ เราไม่เคยลงไปจับหรอก...เคยแต่นั่งบนท่าขอดเกล็ดปลา..กะตัดหัวปลากระดี่ไปหมักน้ำปลาตอนนั้นบ้านเราวิดบ่อ... ตอนทำปลาตัวแรกคิดอยู่นานกว่าจะลงมือได้...แต่ตัวต่อไปก็สามารถตัดสินใจได้ง่ายกว่า...ว่ามันคือวิถีชีวิตของคนชนบท... :) แต่ถ้าเลี่ยงได้ก็เลี่ยงน่ะ ทุกวันนี้ก็ไม่ได้วิดบ่ออีกเลย...เพราะเรายังจำได้ว่ามันทรมานใจแค่ไหน..
24 เมษายน 2552 16:33 น. - comment id 976646
ขอคารวะครับ คิดถึงวัยเด็กเลยครับ
24 เมษายน 2552 18:23 น. - comment id 976746
หืมม...ตอนเด็กๆ ฤทธิ สรีดวงหน้าตาอย่างงี้นี่เอง บรรยากาศแบบนี้ไม่เคยเจออ่ะค่ะ แต่อ่านกลอนก็ลองนึกภาพตามว่าถ้าเป็นตัวเองกำลังจับปลาอยู่จะเป็นไง สงสัยปลาจะตายก่อนเป็นแน่.
25 เมษายน 2552 11:42 น. - comment id 977035
นึกถึงภาพตอนเด็ก ๆ เลยค่ะ
26 เมษายน 2552 14:54 น. - comment id 977389
คุณพุด ผมไม่ได้อยู่ที่เกาะพะงันแล้ว เสร็จสิ้นภารกิจแล้ว ถ้าคุณพุดมีที่เกาะไม่น่าขายนะ อาจจะเก็บไปทำรีสอร์ทเรียบง่ายเข้ากับธรรมชาติของเกาะ หรือ สร้างไว้พักผ่อนเองก็ได้ ที่เกาะ เมื่อได้อยู่แล้วเหมือนเวลาหยุดนิ่ง สงบ และมีความสุข ฟ้าตอนกลางคืนมีดาวเต็มไปหมด เห็นชัดเจน ที่นั่นมีเสน่ห์มากครับ ขออนุโมทนาบุญกับการปล่อยปลาของคุณพุดด้วยครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณดินกระดาษ ชื่อแปลกดีครับ ขอบคุณที่มาทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ somebody น้องกบ เคยจับปลาตอนเด็กหรือเปล่า สนุกดีนะ ขอบคุณที่มาทักทายครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ คุณกุ้งหนามแดง ผมรู้ว่าแถวหนามแดงยังมีบ่อเลี้ยงหรือเปล่า ที่ผมเห็นก็มีที่บางบ่อ กับที่แพรกษา ภาพในเรื่องนี้ผมเขียนตอนนึกถึงวัยเด็กช่วงที่อยู่แถวสุขุมวิท ก่อนออกไปบางบ่อ ตอนนั้นหน้าแล้ง ว่ายน้ำข้ามคลองชลประทาน ไปวิดปลาอีกฝั่ง กับอีกช่วงตอนอยู่ที่แพรกษา หน้าแล้ง ปลาตกคลั่กเยอะมาก เดี๋ยวนี้ไม่ทำแล้ว เหตุผลคงคล้ายๆ คุณกุ้ง และก็ไม่อยากทำบาปด้วย มีงานทำเลี้ยงตัวได้แล้ว ขอให้มีความสุขมากครับ ภัลจิล ชื่อแปลกนะครับไม่ทราบว่าแปลว่าอะไร ยินดีที่ได้รู้จักครับ ขอให้มีความสุขครับ ฝน เออ..เนอะ ใช่ๆ ฝนพูดถูก ไอ้เด็กคนนั้นเหมือนผมจริงๆ ด้วย เก่งนะเนี่ยเดาแม่น ฝนคงไม่เคยจับปลาแน่ๆเลย แปลว่าครอบครัวตอนเด็กมีอันจะกิน หรือไม่ก็ไม่ค่อยซน แต่ดีแล้วครับ ที่จริงมันบาปนะ ขอให้มีความสุขและได้แต่งงานในเร็ววันครับ ปิง ปิงคนเดิมกลับมาแล้ว มาปิดท้าย...ฮ่าๆ สงสัยเคยจับปลาแน่ๆเลย สนุกไหม เล่าให้ฟังหน่อยซิครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ
27 เมษายน 2552 10:17 น. - comment id 977643
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem124058.html ^ ^ ^ ฟังเพลงแล้วเป็นไง ฝนแจ้งแถลงไขแล้วเรียบร้อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ เรื่อง สุสานหิ่งห้อย ฝนว่าจะบอกนานแล้วว่า ฝนดูแค่สามนาทีแรกก็ร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วค่ะ สะเทือนอารมณ์สุดๆเลย และเรื่องนี้ก็ทำให้เราสัมผัสความรักความผูกพันของพี่ชายกับน้องสาวที่ถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้อย่างซาบซึ้งและประทับใจมากเลยค่ะ ปล.เรื่องแต่งงาน....ฝนพับโครงการไปตั้งแต่อายุ30แล้วค่ะ55 มีความสุขกับคนรอบข้างและสิ่งรอบตัวดีกว่าใช่มั๊ยคะ
28 เมษายน 2552 20:30 น. - comment id 978488
จบได้แยบยลขอรับ......ไม่ได้บอกว่านำปลา ไปปล่อย แต่สื่อให้เห็นว่าได้ปล่อยปลา พร้อมกับความสุขของการเป็นผู้ให้......ก็เหมือนกับตอนรับใส่บาตรแหละครับ ผู้ให้สุขก่อนและสุขกว่า พระยัง(ผู้รับ) ยังไม่มาเลย แต่ผู้ให้ได้สุขล่วงหน้าไปก่อนแล้ว จิงไหมท่าน....อืมม คิดถึงนะ
30 เมษายน 2552 13:07 น. - comment id 979262
แอบมาดูพี่เขียนกลอนหน้าร้อน อิอิ อยากไปช่วยเจ้าหนูจับปลาจังงสนุก 55