โลกที่โง่เขลา

โลกที่โง่เขลา
ผู้คนเฝ้าแต่มองหา
หนทางอำพรางตา
แผ่นฟ้าฉาบสีเทา
ความฝันทยานปีก
โหยหาอีกซีกวิญญานนั้น
โบยบินให้ถึงสวรรณ์
เซ่นสรวงสิ่งสามัญด้วยน้ามตา
ข้าเพียงคนหลงทาง
ขายร่างแลกเศษความฝัน
แค่ฝุ่นผงในสายลมนั้น
ร่องลอยไร้วันเวลา
บางครั้งข้าเป็นเทวดาตัวน้อย
วิงไล่แสงหิ่งห้อยร้อยความฝัน
บางครั้งเป็นเมฆหมอก
รวงหลอกตัวเองไปกลับคืนวัน
ตามหาปีกคู่นั้น
บนโลกร้างพรางน้ามตา
หนทางที่หนาวสั่น
ผู้คนนั้นล้วนแปลกหน้า
เหล่ามนุษย์ผู้ทำตัวเป็นเทวดา
แสวงหาปีกโบยบิน
เทวดาผู้ไม่มีปีก
โหยหาอีกซีกวิญญานนั้น
พ่านหน้ากากเธอและฉัน
โลกเรานั้น----ล้างผู้คน