มาลัยถวายพระ

ฉันถวายมะลิมาลัยแก้ว
อันเพริศแพร้วแล้วล้วนด้วยใจใส
แด่พระบรมศาสดาดำรงใน
อันสถิตย์สถานสมัยนฤพาน
ร้อยมะลิมาลัยด้วยใจ
ใช้ดอกศีลสว่างใสสีหวาน
กลิ่นจรุงแห่งศีลชีวาบาน
ฟุ้งฟ้าไกลนานกาลเวลา
มีใบปัญญาประดาประดับ
ระยิบระยับดุจดาวพราวหนักหนา
บรรจงร้อยกระจิดริดแห่งปัญญา
ถวายเป็นพุทธบูชาด้วยกัน
ที่กลางช่อมาลัยแก้วนั้นเล่า
ถนอมน้อมนำเอาสมาธิอันเฉิดฉันท์
ระดะดอกสมาธิงามอนันต์
กี่ชั้นฟ้าทั้งนั้นก็บูชา
รวมเอามะลิมาลัยงาม
ร้อยบรรจงทั้งสิ่งสามสังขยา
เป็นมาลัยแก้วแห่งศีลสมาธิปัญญา
เป็นเครื่องน้อมบูชาพระเทอญ
ขอบุญใดที่ได้ถวายนี้
จงได้มีแก่พุทธบริษัทสรรเสริญ
ให้รักสามัคคีกันไว้ให้เพลิดเพลิน
ดำริดำเนินตามพระพุทธองค์
ขอให้พุทธศาสนาจงจำรูญ
เพิ่มพูนความสว่างและสูงส่ง
ให้อวิชชาจงมลายแห้งหายลง
จุ่งจงความสิริพิบูลย์เอย ฯ