จักจั่นร้องดัง ณ ร่มไม้ ที่มิใช่มากหลายเป็นหมื่นแสน หรือสังคีตดีดสีในเมืองแมน แต่คือแก่นธรรมชาติปรัชญา คือหนึ่งเสียงประสานกังวานก้อง คือเสียงพร้องสดับรับพฤกษา คือดำเนินมั่นใจในมรรคา คือสูงค่าสามัญแด่มวลชน ดูหนึ่งหินน้อยนิดกับวงน้ำ เทียบเคียงยามพระพิรุณสั่งเม็ดฝน แต่หนึ่งหินมหึมาเกินท้าทน ย่อมเกิดผลดลคลื่นไม่เว้นวาย นี้คือคนด้นเดินบนทางฝัน โน่นนี่นั่นสาระพันสูญสลาย ด้วยไม่รู้หนึ่งมณีมีข้างกาย จึงสุดท้ายได้ซึ่งความไม่มี จงตั่งมั่นในฝันเป็นเริ่มต้น จักเห็นผลอนธการผสานสี ดังรุ่งรางสางแสงอุษารวี ย่อมวันมีซึ่งฝันวันแห่งชัย จักจั่นร้องดัง ณ จินต์เจ้า ผสานเข้าหนึ่งฝันมิสงสัย แล้วมรรคาเบื้องหน้าอันแสนไกล จะไสวใกล้มือให้ยื้อชม ปากกาดิน กฤตศิลป์ ชินบุตร เสาร์ที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๕๒
กฤตศิลป์ ชินบุตร 21 มี.ค. 2552 23:21 น. - ID 124407 
1097
5
0
22 มีนาคม 2552 00:43 น. - comment id 966132
แฝงปรัชญานะครับ -
23 มีนาคม 2552 14:44 น. - comment id 966419
หวัดดีคับ...คุณกฤตฯ บทนี้...ประพันธ์ได้ ละเมียดละไม มากๆ ขอรับ...
23 มีนาคม 2552 16:31 น. - comment id 966459
สวัสดีค่ะเข้ามาทักทายและชื่นชมผลงานคุณภาพด้วยค่ะ
23 มีนาคม 2552 17:18 น. - comment id 966494
ทรงคุณค่ามากมายครับ ยอดเยี่ยม...
23 มีนาคม 2552 21:21 น. - comment id 966592
น่าติดตามนะครับ ทุกชิ้นงานของคุณน่าอ่านมากครับ
23 มีนาคม 2552 21:34 น. - comment id 966603
ขอบคุณ คุณแมวเหลือง ที่เข้ามาแวะชม คุณkirati คุณ somebody คุณนายธนา และลุงอินสวน ที่เป็นกำลังให้เสมอครับ ผมจะพยายามสร้างสรรค์ผลงานต่อไปครับ
25 มีนาคม 2552 17:11 น. - comment id 967050
อืมม.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
