บางครั้งฉันอยากพักเสียบ้าง นั่นเพราะหนทางที่หมองหม่น นั่นเพราะฉันเหนื่อยนักจนเกินทน นั่นเพราะฉันเห็นคนที่เปล่าดาย เพราะบางครั้งฉันเห็นดาวลับขอบฟ้า สงสารดาวจะลับลาและเลือนหาย เพราะฉันเห็นปลาน้อยล่องลอยตาย เพราะฉันเห็นตายายฉันระทม บางครั้งฉันอยากพักให้นานนาน เพราะฉันเห็นกี่ชาวบ้านเขาขื่นขม เพราะเด็กน้อยหิวข้าวและหิวนม เพราะฉันเห็นแต่โคลนตมในดวงตา ฉันแสนเจ็บเศร้าแทนเมืองหลวง ที่ดูรวดร้าวในทรวงเสียยิ่งกว่า พ่อค้าแม่ขายล้วนดาษดา แต่ไม่มีลูกค้าแม้คนเดียว คนเปล่าดายถูกทิ้งให้โหยหิว ต้องคอยหิ้วท้องจรท่องเที่ยว ค่ำไหนน้ำตารินแทบสิ้นเจียว ใจเอ๋ยแสนแห้งเหี่ยวเหลือคณา ตายายผู้ร่วมเมืองหลวงเล่า ก็ต่างเฝ้าขอทานเหมือนสิ้นท่า ลูกหลานเดินผ่านไปก็ผ่านมา ใส่ชุดออฟฟิศโออ่าข้ามตายาย บางครั้งฉันจึงถึงอยากพัก ตั้งหลักให้ชีวิตสู่จุดหมาย หาร่มไตรรัตนะพึ่งอุ่นกาย ใจสงบสบายนิ่งน้อมบูชา ฯ บางครั้งฉันจึงถึงอยากพัก เพราะตระหนักในภารกิจอันมีค่า ทุ่มสติกำลังเผยแผ่พระธรรมา เบียดแทรกความอ่อนล้าในป่าเมือง ฉันพักเพื่อจะกลับคืนมา เพื่อรอสู้ไปจนกว่าฟ้าสีเหลือง ไปจนกว่าธรรมอำไพจะรุ่งเรือง ล้างดวงใจให้ประเทืองตลอดกาล
ด.ช. ปรัชญา 21 มี.ค. 2552 15:38 น. - ID 124393 
1029
3
0
22 มีนาคม 2552 13:24 น. - comment id 966188
ขออนุโมทนาด้วยนะค่ะ ถ้าบวชเรียน ก็ขอให้ตั้งใจบวชอย่างดี และเคร่งครัด นะค่ะ ศาสนาจะได้ยั่งยืน
22 มีนาคม 2552 19:23 น. - comment id 966234
."..มีผู้คนมากมายที่อยากพัก ยังโหมหักดวงจินต์ถวิลสู้ จะวันนี้ วันไหนใครค้ำชู สิ่งที่รู้ที่เห็น...ใช่เป็นใจ ...เหนื่อยล้าเจียนใจให้แดดิ้น ก็มิสิ้นรับรู้แม้อยู่ไหน นอกจากความตาย..หมายพรากไป คงจะได้พักใจในนิรันดร์..." ...อ่านแล้วกินใจค่ะ.. แต่คงต้องทำใจ...ทุกค่ำคืนขอให้ได้หลับสนิท เพื่อจะได้พักบ้างระหว่างทางชีวิตค่ะ..
23 มีนาคม 2552 10:10 น. - comment id 966342
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ ได้อ่านความเห็นดีดีๆก็แสนจะดีใจครับ
23 มีนาคม 2552 14:10 น. - comment id 966408
สวัสดีค่ะหากอยากพักก็ขอให้ได้พักนะคะ เติมแรงใจให้ดำรงอยู่อย่างมีคุณค่า ทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามกรรมค่ะ ขอให้สมดังหวังและตั้งใจนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
