ขอถวายเป็นพุทธบูชาจนกว่านฤพานฯ

ด.ช. ปรัชญา

น้อมสิกขาขอบูชาพระพุทธเจ้า
ด้วยหทัยที่สกาวดั่งดาวใส
ถวายชีวิตเลือดเนื้อให้แห้งไป
ด้วยหัวใจน้อมบูชาทุกคราคืน
นฤมิตนโมไหว้นมัสการ
ก้มเกศกรานจ่อดวงใจไม่เป็นอื่น
ตรึกภาพพระคุณพระพุทธเจ้าหยัดยืน
นับอีกหมื่นเกิดดับแสนจับใจ
ภาพแห่งพระบรมศาสดาเจ้า
ทุกย่างก้าวเกิดกลางกระจ่างใส
บรมรูปแจ่มกระจ่างกล่อมดวงใจ
มิได้แกว่งกวัดไกวไปไหนเอย
ย้ำระลึกตรึกพระพักตร์อันสะอาด
งามพิลาศเกินใครใคร่เฉลย
ด้วยพระบารมีสามสิบทัศชมเชย
พระทรงเคยสู้สร้างสืบมา
ทรงสั่งสมบารมีอันบวร
เนิ่นนานแสนสิงขรทุกฟ้า
ทิพย์สวรรค์พรหมโลกล่มกี่ครา
เพื่อบารมีพระยังฝ่าฟันไป
ทานศีลเนกขัมมะปัญญา
วิริยะขันติพาทุกสมัย
สัจจะจริงกว่าวิญญาณใด
พระเมตตาก็แผ่ไปประดุจกัน
กว่ายี่สิบอสงไขยเวลา
ทรงตั้งอธิษฐานมาทุกสิ่งสรรพ์
ที่เป็นอุเบกขาบารมีทุกเชื่อวัน
มิย่อหย่อนเท่าเทียมกันเรื่อยไป
เพื่อจะได้ลุพระโพธิญาณ
สืบพระพุทธวงศ์เนิ่นนานกี่สมัย
เพื่อรื้อโลกย์สรรพสัตว์ชูไชย
ชี้ทางดำเนินไปนฤพานฯ
ข้าพระพุทธเจ้าขอกราบลง
เบญจาคประดิษฐ์นิ่งลงในสถาน
น้อมบูชาพร้อมสมาธิชื่นบาน
เนิ่นเนานานกี่กาลไม่เสื่อมคลาย
ขอบูชาพระองค์ด้วยชีวิต
ตายแทนพุทธศาสนาลิขิตจำนงหมาย
จักน้อมคำสอนพระองค์ตังวาย
มาดหมายปฏิบัติธรรมให้ดำรง
แลจักขอแผ่ส่วนบุญนฤมิต
กว้างขวางสุดจักรวาลดวงจิตกำหนดส่ง
ให้ส่วนบุญไม่สิ้นสุดจำนงตรง
ไปสู่ทุกสรรพสัตว์ที่ยังยงแดนใด
เพื่อให้ได้บุญนี้ด้วยกัน
เป็นเครื่องนำสูงสวรรค์ดังใฝ่
ให้สิ้นทุกข์โศกเศร้าในดวงใจ
มีจิตจำนงในพระธรรมเทอญ
ขอให้บุญนี้จงกว้างขวาง
เกิดในกลางทุกทิพย์เทวดาสรรเสริญ
หากใครใคร่อนุโมทนาจงเพลิดเพลิน
จำเริญนฤทุกข์เสมอเถิดเอย ฯ