บางคืนค่ำคล้ายดาวเจ้าร้างฟ้า แสงนีออนหม่นพร่าคร่ำคร่าบ้าง สำหรับเธอจงมุ่งมั่นสู่ปลายทาง หวังถนนจักสว่างด้วยอาทิตย์ บางคืนค่ำคล้ายดาวตกจากฟ้า แสงนีออนวิบวับตาบ้างมืดสนิท อาจจักยากหาเหตุผลแห่งชีวิต อาจรู้เห็นเพียงนิดจากแสงนั้น เธอไขว่คว้าแสงนั้นแม้ลางสลัว อาจลึกลับน่ากลัวจนหวาดหวั่น นั่นเป็นเพียงปรากฏการณ์ก่อนสิ้นวัน อาจคืนนี้ที่จันทร์เจ้าจะมา เธอเหนื่อยล้าเรี่ยวแรงแทบแล้งสิ้น พักกายบนผืนดินอันแข็งกล้า หวังชีวิตจะมั่นคงได้สักครา เหมือนพรุ่งนี้ที่ขอบฟ้าจ้าด้วยตะวัน
18 มีนาคม 2552 06:36 น. - comment id 964517
สว้สดีครับ ไม่เจอนานมากเลยครับ กลอนเพราะนะครับแต่อ่านแล้วเหงาครับ
18 มีนาคม 2552 08:44 น. - comment id 964557
เธอเหนื่อยล้าเรี่ยวแรงแทบแล้งสิ้น พักกายบนผืนดินอันแข็งกล้า หวังชีวิตจะมั่นคงได้สักครา เหมือนพรุ่งนี้ที่ขอบฟ้าจ้าด้วยตะวัน สวัสดีครับคุณกวีปกรณ์ น้อมรับกำลังใจคับ
18 มีนาคม 2552 09:33 น. - comment id 964578
ในยามสนธยา เขาว่ากันว่าเอดส์ชอบออกหากิน โปรดจงพยายามหลีกเลี่ยงครับ
18 มีนาคม 2552 10:56 น. - comment id 964647
18 มีนาคม 2552 12:00 น. - comment id 964694
สวัสดีค่ะ หากเหนื่อยหนักมากนักให้พักผ่อน แล้วรอก่อนให้ใจนั้นเข้มแข็ง เสริมพลังหัวใจให้มีแรง จนกล้าแกร่งแล้วสู้ใหม่อีกครั้งนึง ...............
18 มีนาคม 2552 12:45 น. - comment id 964722
ค่ำพลบลบโลเล ยวนโยเยเหลับหาย เดือนดาวพราวพริบพราย วางเรียงรายใต้เงาดำ แผดแสงแรง ๆ เข้า แข่งกับเงาเจ้างามขำ คืนกอดได้พรอดคำ รักอิ่มหนำถลำล้นทรวง... ..แบบว่า
18 มีนาคม 2552 17:00 น. - comment id 964902
กลอนบทนี้ชอบมากค่ะ โดนใจเหมือนชีวิตตัวเองจริงๆ ขอบคุณที่ลงกลอนดีๆให้อ่านค่ะ
18 มีนาคม 2552 21:44 น. - comment id 965094
สวัสดีค่ะ กวีปกรณ์.... สองปีมานี่ ท่องไม่ไหวแล้ว... สงสัยจะแก่แล้วมั่งเนอะ กวีปรกรณ์ สบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วย
19 มีนาคม 2552 00:13 น. - comment id 965146
เพราะจังเลยนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ น่ารักด้วย คนแต่งหนิ
19 มีนาคม 2552 11:31 น. - comment id 965269
ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมนะครับกวี ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึ๊งงงงคิดถึง แฮะๆ