เพื่อนเอย...เพื่อนเคยเป็นเช่นนี้ไหม วันที่ฟ้าไม่เป็นใจได้ดังหวัง อยากย่างก้าวแต่แขนขาไร้พลัง อุปสรรคประดังโถมถั่งมา ดุจตะวันอ่อนอับลับแสงส่อง แสงสีทองกลับมืดมิดปริศนา พายุพัดซัดกระหน่ำซ้ำไม่ซา ต้องกายาเหน็บหนาวคราวเปียกปอน และในบางราตรีที่เงียบเหงา เมฆสีเทาทาบนภางค์ลางสังหรณ์ ดาราเคยเป็นเพื่อนเกลื่อนอัมพร ทั้งจันทรจรเลือนไม่เยือนกัน แม้ว่าเป็นเช่นว่าอย่าท้อแท้ อย่ายอมแพ้จ่อมจมซมโศกศัลย์ สุขหรือทุกข์ร้อนหรือเย็นเห็นทุกวัน ตัวเรานั้นกำหนดวางทางเลือกเอา จงเปิดใจในโลกกว้างทางชีวิต เพ่งพินิจพิจารณาว่าความเหงา อยู่ดายเดียวเหลียวพบสบสุขเรา พาบรรเทาความวุ่นวายกายอุรา ฟ้าที่หม่นฝนที่ตกโชกชุ่มชื้น ช่วยพลิกฟื้นผืนดินฉ่ำนำพฤกษา ไม้เติบใหญ่ได้ผลิดอกออกผลมา แผ่กิ่งก้านสาขาพาร่มเย็น อีกด้านหนึ่งซึ่งตรงข้ามกับความเขลา อย่ามัวเศร้าตีค่าว่าที่เห็น เป็นเรื่องทุกข์ลำบากยากลำเค็ญ ด้วยร้อนเย็นอยู่ที่จิตลิขิตเอา เพลงเปิดใจ
16 กุมภาพันธ์ 2552 14:56 น. - comment id 951562
เคยเป็นค่ะ เดี๋ยวก็ผ่านพ้นไปค่ะ ขอให้คุณครูประสบความสำเร็จ ไร้อุปสรรคนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2552 15:04 น. - comment id 951564
อยากเอื้อนเอ่ยว่าเคยเป็นเช่นนี้ ใจที่มีไม่มีหวังไร้ความหมาย ทั้งอ่อนแอไปหมดทั้งใจกาย แต่สุดท้ายเข้มแข็งได้เพราะเตือนตัว ........... เป็นกำลังใจให้นะคะ กลอนเพราะสื่อความหมายได้ดีมากๆ เลยค่ะ ชอบค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2552 16:00 น. - comment id 951599
หวัดดีจร้า.... คุณครูทรายแต่งกลอนนี้ได้ดีจริงๆ...ขอชมด้วยใจจริงคับ.....อ่านออกเสียง...ช้าๆ...ได้ใจมากๆ เขียนอีกนะคับ......
16 กุมภาพันธ์ 2552 17:14 น. - comment id 951637
ซึ้งจัง...เพราะมากค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2552 17:27 น. - comment id 951657
สวัสดีครูกระดาษทรายครับ ผมก็เป็นนะครับอาการท้อแท้หมดแรงกำลัง มีรู้สึกว่าทำไม.และทำไม..แต่ก็ปลอบใจตัวเองเสมอว่าทุกปัญหามักจะมีทางออกเสมอ.มีสติและอย่าใช้อารมณ์..สักวันเราจะมีวันที่ดีดี (สารภาพครับ..บางวันก็มีน้ำตาครับ) สู้สู้ครับ..ครู..ยิ้มไว้อย่างน้อยให้กำลังใจตัวเองไงครับ
16 กุมภาพันธ์ 2552 17:55 น. - comment id 951688
เยี่ยมมากค่ะ บางเวลานางฟ้าก็เคยเป็นค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2552 17:56 น. - comment id 951690
กำลังเป็นค่ะครูกระดาษทราย วันนี้ซักซ้อมการประเมิน ร.ร.ในฝัน เหมือนวันประเมินจริง....หินน่าดูสงสารนักเรียน ตะกอนหรือผลึกที่ตก..ไม่สามารถนำเสนอได้ เพราะนักเรียนกลัวกรรมการอิอิ..ครูเลย รู้สึดต้อแต้..ทำไงดี..
16 กุมภาพันธ์ 2552 20:14 น. - comment id 951736
ขอส่งกำลังใจให้ครูพิมก่อนเดี๋ยวจะอ่อนแรงไปเสียก่อน เอารูปมาลงสวยทุกรูป ได้บรรยากาศมากๆ ที่ว่ามาน่าจะเคยเป็นกันทุกคนนะคับ ยังไงเสียถือว่าเป็นประสพการณ์แล้วกันคับ
16 กุมภาพันธ์ 2552 22:00 น. - comment id 951738
เคยเป็นค่ะ คงเป็นบททดสอบความแกร่งของจิตใจเราน่ะค่ะ ถ้าผ่านมาได้เราก็ได้เป็นบทเรียน เป็นประสบการณ์ และบททดสอบไม่ได้มีแค่บทเดียวด้วยซีคะ ขอให้คนที่กำลังเจอปัญหา ก้าวผ่านด้วยใจที่เข้มแข็ง เป็นกำลังใจให้ค่ะ บทพิสูจน์ความแกร่งแห่งชีวี คือฤดีที่สู้ รู้อดทน
16 กุมภาพันธ์ 2552 21:42 น. - comment id 951763
กลอนเพราะมากค่ะน้องทราย หากถามว่าเคยเป็นเช่นนี้ไหม บอกได้เลยว่าใช่บ่อยหลายครั้ง เคยอ่อนล้าขาแขนไร้พลัง เคยมีหวังตั้งใจให้ลุมา แต่หัวใจไม่เคยท้อต่อสิ่งใด เพราะหัวใจแข็งแกร่งยิ่งหินผา แม้บางครั้งก็อยากร้องลองน้ำตา แค่ล้างหน้าอาบแก้มแย้มเหมือนเดิม คิดถึงนะน้องทราย ฝันดีจ้า
16 กุมภาพันธ์ 2552 22:58 น. - comment id 951782
สวัสดีคะ เคยเป็นคะ กระต่ายชอบสายฝนมากบ้านนี้ภาพถูกใจมากที่สุด ขออนุญาตแวะมาบ่อยๆนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2552 23:13 น. - comment id 951797
...บ่อยครั้งค่ะที่ท้อแท้ แต่ก็เรียกกำลังใจจากตัวเองเป้นสำคัญ.. มาให้กำลังใจค่ะ....สู้ๆค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2552 12:43 น. - comment id 951919
กลอนไพเราะมาก แต่อย่างนี้ชอบๆๆๆๆๆๆ เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
17 กุมภาพันธ์ 2552 13:23 น. - comment id 951948
เป็นบ่อยจ๊ะ แต่ก้อไม่ยอมถอย สู้จนสุดท้ายของลมหายใจ..เนาะ
17 กุมภาพันธ์ 2552 14:12 น. - comment id 951986
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2552 14:40 น. - comment id 952020
ไพเราะมากมาย
17 กุมภาพันธ์ 2552 20:54 น. - comment id 952231
มาช้าไปรึเปล่าคะ เพราะจังเลยค่ะ ภาพก็สวย "เคยเจอะเจอหลายครั้งพลั้งหลายหน เคยทุกข์ทนทดท้อเพราะร่ำหา.. เคยถูกทำช้ำหนักรักมายา ตราบชีวาขอจำจดเป็นบทเรียน" เคยถูกหลอก ถูกลวง ถูกโกหก ถูกหักหน้า ฯลฯ เลยต้องทำเป็นไม่รู้ ไม่ชี้ ไม่เห็น รู้ไม่ทัน ฯลฯ แต่ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอค่ะ