โลกอร่อย
เจ็บ แต่ก็...โอเค
โลกอร่อย คิดอะไร ที่ไหนเล่า
เห็นมัวเมา กับนิยาม ความอร่อย
แล้วจ้านจัด ดัดจริต ประดิดประดอย
แล้วก็คอย ติดกับ ประดับประดา
ทุกส่ำสัตว์ โปรดปราน อาหารอร่อย
ไม่ถูกปาก ไม่ยอมย่อย หรือไรหนา
เห็นแต่ลิ้น กินแต่เรื่อง เปลืองเวลา
โลกโลกา วุ่นวาย เพราะปลายลิ้น
ทุกชายหญิง วิ่งหา เสพราคะ
เพื่อหวังจะ สมสู่ ไม่รู้สิ้น
อารมณ์เพศ อารมณ์พัง คลั่งดวงจินต์
ทุกทั่วถิ่น น้ำลายหยด หิวรสกาม
ทุกรูหู หวังสำเนียงเสียงอร่อย
เสียงเบาค่อยอร่อยเสียงหูเอียงหาม
เมื่อเสียงใด ไม่อร่อย ไม่ปล่อยตาม
จึงล้นหลาม เสียงอร่อย คนปล่อยใจ
ความอร่อย คือความมัน กระนั้นหรือ
แท้ก็คือ ความลวงหลอกจะบอกให้
อาหารกิน เข้าไปย่อย อร่อยอะไร
เสียงใดใด ดังค่อย อร่อยฤา
แล้วอร่อย คืออะไร ใคร่ขอถาม
อันรสกาม รสกร่อย อร่อยหรือ
คือหมาแทะ กระดูกหมา อย่างตาปรือ
อร่อยคือ รสหลอกหลอกขอบอกเอย....ฯ
* * * * * * * * * * * * * * * *