ครูพิม

8 กุมภาพันธ์ 2552 16:00 น. - comment id 947434

มันแผ่  แม่เบี้ย  ผงกผงาด
สัญชาติ  อสรพิษ  อหิงสา
แผ่พังพาน ป้องพาล  ปกชีวา
ท่วงท่า  ข่มขวัญ  เพียงหวั่นภัย

ประจันหน้า  จนตรอก  จึ่งแว้งกัด
ลิ้นแลบ  สัมผัส  ความเคลื่อนไหว
ระแวด  ระวัง  ความเป็นไป   
โดยวิสัย  ซ่อนซุก  ไม่รุกราน
 
                                          
มันซื่อ  เยี่ยงสัตว์  อย่างชัดแจ้ง
พฤติกรรม  สำแดง  เดรัจฉาน
สงบสุข  สันโดษ  โดยสันดาน
หิวหา  อาหาร  จึงดุดัน                        
                           
ถิ่นใด  รกชัฏ  สงัดมนุษย์
ถิ่นนั้น  สัตว์สุด  ความสุขสันต์
ส่ำสัตว์  หลากชนิด  มารวมกัน
การแข่งขัน  ต่อสู้  จึงคู่ควร

ถิ่นใด  ดื่นดก  รกมนุษย์
ที่นั่น  คือจุด  ความผันผวน
มากมนุษย์  มากมาย  ความแปรปรวน
มากมนุษย์  มากล้วน  การทำลาย  ๚ะ๛


....................................................

หลายคนหลายความคิดมีสิทธิ์แย่
ถ้าคิดแก้ช่วยกันนั้นคงไหว
แต่ถ้าคิดปิดบังมิยั้งใจ
กอบโกยใส่..พวกตน..มิพ้นยับ

ขออนุญาตนำมาจัดใหม่ค่ะ
อ่านง่ายหน่อย..

กลอนคม..อ่านแล้วขอชื่นชมการเขียนค่ะ
อยากเขียนแบบนี้
ฝึกแล้ว..แต่ไม่สามารถเลย..