ลานดอกหญ้าหน้าแล้งอ่อนแรงเรี่ยว ต้นแห้งเหี่ยวชอกช้ำเท้าย่ำผ่าน สู้ร้อนหนาวพราวฝนหล่นแผ้วพาน ยอดทนทานหยัดยืนฝืนก้านใบ แม้ดอกสวยรวยรูปจูบไม่หอม หายินยอมเหยียบย่ำหมองช้ำไม่ ทั้งร้าวรวด กรวดหินทับยับเกินใจ ยังต้านภัยทั้งผองประคองตน ไม่มีใครพะนอเจ้าเฝ้าถนอม เด็ดดมดอมหอมประทินไร้สิ้นผล หญ้าริมทางร้างน้ำรดสู้อดทน รอเพียงฝนหยาดยอดสาดต้องใบ จงเป็นเช่นดอกหญ้าคราหน้าแล้ง แตกระแหงต้องแสงส่องไม่ผ่องใส ยืนหยัดสู้ชูช่อล้อลมไกว โปรยฝนใสหยดชื่นฟื้นทันที
ไหมแก้วสีฟ้าคราม 26 ม.ค. 2552 20:24 น. - ID 122579 
1799
8
0
26 มกราคม 2552 20:44 น. - comment id 941290
จะขอเป็นดอกหญ้าท้าลมแล้ง แม้นจะแห้งเหี่ยวเฉาเราก็สู้ ถึงไม่มีใครเห็นและเอ็นดู ก็ขออยู่ตามประสาดอกหญ้าเรา กลอนเพราะจังเลยค่ะพี่ไหมแก้ว
26 มกราคม 2552 21:27 น. - comment id 941326
แม้นเป็นเพียงดอกหญ้าค่าต่ำต้อย ยืนหยัดคอยฟ้าฝนหล่มพรมนั่น ก็ยินดีใจเกียรติตนคนสำคัญ ที่หมายมั่น..ต่อสู้..อยู่ด้วยตน.. กลอนมีความหมายดีจังเลยค่ะ
26 มกราคม 2552 21:49 น. - comment id 941348
... เหมือนเคยได้ยินเพลงเพลงหนึ่ง ดอกหญ้ายอดรัก นานแล้วคะ ชอบฟังด้วยค่ะพี่ไหมแก้ว
26 มกราคม 2552 22:57 น. - comment id 941444
จะดอกหญ้า..รึ ดอกฟ้า ย่อมมีค่าเสมอละครับ.. กิ่งโศกเคยประทับใจในนิยายเรื่องหนึ่ง...เลือดขัตติยา..ที่พระเอกผู้อาภัพ เด็ดเพียงดอกหญ้ามอบแด่เจ้าหญิง..และเจ้าหญิง ก็ชื่นชอบนัก ดอกหญ้า..กำนั้น..ดอกหญ้า คือพยาน..แห่งสองดวงใจ.. แวะมาอ่านกลอนที่ไพเราะครับ
26 มกราคม 2552 22:58 น. - comment id 941446
ฉันเป็นเพียงดอกหญ้าไร้ค่านัก จะมีสัก กี่คน ดั้นด้นหา เพื่อประดับเก็บไว้ในชีวา หรือนำมาเสริมสดให้งดงาม ทั้งรูป รส กลิ่น สี มีเพียงน้อย หากมีผู้ เฝ้าคอย ไม่มองข้าม ก็จะขอสัตย์ซื่อ ยึดถือตาม แม้นิยาม ค่าเพียงดิน ก็ยินดี แวะนำดอกหญ้ามาฝากค่ะ
27 มกราคม 2552 00:19 น. - comment id 941471
ไม่ค่อยได้เข้ามา เลยแวะมาเยี่ยมจ้า คงสบายดีนะจ๊ะ พอดีนึกสนุกเขียนเรื่องสั้นทิ้งไว้ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
27 มกราคม 2552 06:04 น. - comment id 941503
ถึงเป็นหญ้าแต่ค่าเจ้าสูงนัก มีใจรักทุกผู้มิรู้หาย แม้นถูกเหยียบถูกย่ำถูกทำลาย ก็ไม่วายชูช่อต่อชีวัน เหล่าสัตว์สามีหญ้าให้ยืนยั้ง หญ้ายังบังหน้าดินก่อนสิ้นฝัน หากไร้หญ้าน้ำพัดดินไปพลัน ทุกสิ่งอันตรธานหายในพริบตา จะร้อนแล้งหนาวฝนหญ้าทนสู้ ดั่งชาวนาผู้สู้ชีวิตหนา แม้นเหน็ดเหนื่อนหน่วงหนักในทุกครา แต่ชาวนายังอยู่สู้ยิบตา คำประณามหยามเหยียดว่าหญ้าต่ำ คนเหยียบย่ำคือคนที่ต่ำกว่า ต่ำติดดินแต่สูงกกว่าในทุกครา อนิจจามนุษย์เอ๋ยเนรคุณ หวัดดีค่ะน้องนิจพี่ชอบบทกลอนนิจจังเลย ถูกใจเหลือเกิน เป็นบทกลอนที่ล้ำค่ามากน้องรัก สะท้อนหลายอย่างเหลือเกินเมื่อคืนเข้ามาอ่านแต่ยังไม่ตอบเพราะชอบใจจึงจะมาอ่านบ่อยๆ เขียนได้กินใจจังเลย นิจสบายดีนะคะ
27 มกราคม 2552 08:26 น. - comment id 941518
ดอกหญ้าสวยๆมีมากมายค่ะ เวลากลับบ้านต่างจังหวัด ชอบถ่ายรูปดอกหญ้าค่ะ สีสวยดีค่ะ แห้งแล้วก็ยังสวยค่ะ
27 มกราคม 2552 09:05 น. - comment id 941529
ฉันขอเป็นดอกหญ้าที่ไร้ค่า ไม่นำพาต่อพายุสู้ลมฝน ถูกเหยียบย่ำร่ำไปให้อดทน แม้ผู้คนเหยียดหยันฉันไม่ตาย
27 มกราคม 2552 14:31 น. - comment id 941660
27 มกราคม 2552 16:51 น. - comment id 941727
ดอกหญ้าสวยๆก็มีมากมายนะคะ
27 มกราคม 2552 19:34 น. - comment id 941811
พิมรักพี่ไหมนะคะ แม้จะยังไง ก็เป้นดอกหญ้าที่สวยงามในใจพิมจุฟฟฟ
27 มกราคม 2552 20:21 น. - comment id 941821
หวัดดีค่ะน้องนิจแวะมาอ่านกลอนที่ชื่นชอบอีกครั้งถูกใจจริงๆค่ะ
27 มกราคม 2552 21:46 น. - comment id 941844
28 มกราคม 2552 08:19 น. - comment id 941945
ข้อดีของดอกหญ้าก็คือไม่เคยต้องช้ำเพราะมือใครเนาะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
