เป็นอย่างไรบ้างเล่าเจ้าดอกไม้ ก่อนเคยสวยสดใสไร้รอยหมอง ใครผ่านไปผ่านมาต่างเมียงมอง บัดนี้ดูขุ่นข้องหมองหม่นใจ ใยดูเหงาเปล่าเปลี่ยวถึงเพียงนี้ ความสดใสเคยมีหายไปไหน หรือใครเขาทำเจ้าระทมใจ ถึงต้องมาร่ำไห้กับไพรพง หรือเพียงเจ้าอยากบอกกับตัวข้า ว่ามังสาภายนอกที่ลุ่มหลง แท้จริงใช่สวยสดจงปลดปลง วันหนึ่งต้องเฉาลงจงเตรียมใจ ถึงวันนี้ตัวเจ้าเศร้าเหงาหงอย เพียงรอคอยผลิดอกออกช่อใหม่ แม้จำต้องอำลากิ่งก้านใบ แต่คุณค่าคงไว้ใต้ต้นเดิม
24 มกราคม 2552 21:24 น. - comment id 940490
ก็ฉันบานมานานมันเลยร่วง แม้แหนหวงกิ่วงก้านไม่ทานไหว บานมานานเหลือทนเลยหล่นไป ถ้าเกิดใหม่ก็จะบานนานนานเลย หวัดดีจ้าน้ำแข็งปล่าว บานแฉ่งมาเลยวันนี้
25 มกราคม 2552 08:40 น. - comment id 940538
..จะงดงามหรือโรยรา...เพียงเป็นแค่สังขาร คุณค่าความดีย่อมอยู่ที่ตัวตน.. ไม่ว่าคน...หรือ ผกา.. .......................................... แวะมาเยี่ยมตอนเช้าๆ ครับ รับกาแฟ ก่อนนะ
25 มกราคม 2552 14:38 น. - comment id 940641
ทุกอย่างย่อมมีคุณค่าในตัวเองเสมอ
25 มกราคม 2552 16:45 น. - comment id 940680
ขอน้ำแข็งเปล่าแก้วนึงค่ะ
25 มกราคม 2552 22:45 น. - comment id 940792
คุณพิมพรรณ สวัสดีค่ะคุณหมอคนสวย พอดีเห็นภาพแล้วเกิดนึกกลอนออกมาได้น่ะค่ะ งานยุ่งไหมคะ ดูแลสุขภาพดีเน้ออออออออ จุฟฟฟฟ
25 มกราคม 2552 22:53 น. - comment id 940813
คุณกิ่งโศก สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรักกาแฟร้อนๆนะคะ แต่ขอเป็นนมอุ่นๆก่อนนอนดีกว่าค่ะ ดื่มแล้วหลับสบายดีนักเชียว คุณประทีปดาว สวัสดีค่ะ ใช่แล้วค่ะ คุณค่าเป็นสมบัติของทุกสิ่ง และมีค่าเสมอ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ คุณผีเสื้อปีกบางฯ สวัสดีค่ะ ยินดีที่รู้จักนะคะ ขอกันซึ่งๆหน้าแบบนี้ เขินแย่สิคะ อิอิ
26 มกราคม 2552 09:29 น. - comment id 940959
ชมความจากดอกไม้บ้านนี้ เพราะจ๊ะคนจ๋วย
27 มกราคม 2552 21:49 น. - comment id 941846
คุณพิมญดา คนจ๋วยได้ยินแบบนี้แล้ว ชื่นใจ๊.....ชื่นใจเจ้าค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ