รกร้างกลับว่างเปล่าคล้ายให้คิด มืดสนิทดุจงามกว่าสีแสง ผุพังลงปลงจิตการเปลี่ยนแปลง แท้แสดงสัจจาพจน์พุทธองค์ ห้องน้ำเก่าเน่าซากไร้ชีวิต นิ่งสนิทชีวิตดังประสงค์ แผ่นผนังกร่อนผุอย่างจำนง เป็นผุยผงลงสิ้นกาลเวลา ย้อนรู้สึกก่อนเก่าเจ้าห้องน้ำ สะอาดงามขาวสวยด้วยรักษา ฝ้ากระจกสีอ่อนละมุนตา คือสุขาให้สุขทุกวันไป เวลาล่วงเลยผ่านมินานนัก คืนกลับพักบ้านเก่าอยู่อาศัย จึงประจักษ์ขึ้นมา ณ ทันใด จึงเข้าใจห้องน้ำ ณ ทันที นั่งพินิจคิดตรองมองสภาพ ตรมจิตวาบเบื้องหน้าเคยสุขี ผ่านพ้นเพียงห้วงขวบแห่งปี ไม่หลงเหลือชิ้นดีเพียงชิ้นเดียว คราบกรังเกรอะเปรอะเปื้อนชี้ให้คิด ปล่อยชีวิตวันวานการกินเที่ยว หลงมายาชั่วครู่พริบตาเดียว ร่ายซูบเหี่ยวเรี่ยวแรงก็ราลง ห้องน้ำชีวิตบูรณะ เพื่อผัสสะผาสุกดังประสงค์ ชีวิตห้องน้ำตามจำนง จักคู่คงจนสิ้นกันและกัน
กฤตศิลป์ ชินบุตร 14 ธ.ค. 2551 21:43 น. - ID 121334 
924
0
0
15 ธันวาคม 2551 10:02 น. - comment id 924259
หยิบห้องน้ำมาเขียนเป็นกลอนได้ สุดยอดจริงๆนะเจ้าค่ะ...
16 ธันวาคม 2551 08:50 น. - comment id 924588
กฤตศิลป์ ไม่มีอะไรจะเขียนมากกว่าครับคุณสายลมเดือนตุลา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
