๑ ณ แดนดินดิ่งด้าว.........ธรณี ทางโล่งล้วนประตูมี.......เปิดใกล้ เข้าง่ายสะดวกฟรี..........พาสปอร์ต ท่านเอย กิตติมศักดิ์ตราประทับไว้...ติดพื้นใจทราม ฯ ๒ คือโอฬารด่านด้าว......นรกานต์ คือระอุแดงเดือดธาร...ประทุต้อน อึกทึกคุครวญขาน......เสพโศก มิคสัญญีร้อน.............สัตว์ล้วนครวญกรรม ฯ ๓ อกุศลดลเกิดกลั้ว....กองเพลิง ทุจริตคิดระเริง.......เล่นล้อ แพรวพราวพลิกชั้นเชิง...ชาญฉลาด เมินผิรู้นั่นข้อ.........ประมาทแท้หมิ่นธรรม ฯ ๔ เพลงเพลิงเริงร่ายล้วน....เพลงกรรม โถมถั่งโหมลำนำ..........ค่ำเช้า สุมสาปบาประยำ........ใครก่อ เพลงโอดจึ่งวิโยคเร้า....โศกเคล้าเพลงเพลิง ฯ ๕ โหยหวนมวลสัตว์แห้ง.....หิริ ครวญคร่ำผลกรรมผลิ...เผ็ดร้อน เชื้อบาปสาดเปลวปริ...ลามลวก มากสัตว์อกสะท้อน....ห่อนรู้อายุกาล ฯ ๖ โน่นอีกแดนด่านด้าว...โลกันต์ มืดกว่ามืดเกินสรร.....เสกอ้าง โพ้นไกลสุดดาวปัน...แสงส่อง จวบพุทธองค์อุบัติหล้าง...จึ่งจ้าโพธิญาณ ฯ ๗ เป็นเวิ้งกรดยะเยียบใต้....หินผา ปวงสัตว์ไร้พสุธา..........เหยียบยั้ง ห้อยโหนห่วงกรรมหนา...เกินกัป กรรมกอบโกงชาติรั้ง......วิบากไร้แผ่นดิน ฯ ๘ อกาลิโกลิขิตล้ำ..........ธรรมคุณ สรรพสิ่งปรับสมดุล.....คลุกเคล้า ดีชั่วสั่งสมทุน............ธุรจิต ธรรมประสิทธิ์ขลังค่ำเช้า...ไป่ม้วยชรากาล ฯ
26 พฤศจิกายน 2551 11:03 น. - comment id 917941
สัพเพสัตตา อเวราโหนตุ กุศลกรรม อกุศลกรรม คือพาสปอร์ต เดินทางไปนรก หรือสวรรค์ และภพภูมิใหม่ เทวดา มนุษย์ หรือเดรัจฉาน แล้วแต่เลือกกระทำ ไม่มีชนชั้นใด้กำหนด นอกจากกรรม การกระทำของตนลิขิตตน
26 พฤศจิกายน 2551 15:38 น. - comment id 918046
เพราะมากทั้งคำ และความหมาย ให้ 1+
26 พฤศจิกายน 2551 16:01 น. - comment id 918052
glitter-graphics.com ยอด..ครับ.. ....กัมมุนา วัตตี โลโก ... สัตว์โลกล้วนเป็นไปตามกรรมครับ
26 พฤศจิกายน 2551 20:56 น. - comment id 918148
26 พฤศจิกายน 2551 23:06 น. - comment id 918206
27 พฤศจิกายน 2551 11:43 น. - comment id 918331
โห... นับถือๆ ส่วนใหญ่คนที่ทำไม่ดี ตายก่อนตายเสมอ ดั่งที่ท่านพุทธาสกล่าวไว้ แม้ล่วงเข้าวัยชราก็ยากจะเรียกศรัทธาคืน
27 พฤศจิกายน 2551 22:03 น. - comment id 918618
เยี่ยมจริง นานๆมาแต่คุณภาพคับแก้วจริงๆ
28 พฤศจิกายน 2551 08:09 น. - comment id 918703
โคลงบทนี้เขียนด้วยความรู้สึกที่สิ้นหวังกับสังคมไทย...ความรู้สึกเหมือนไร้หลัก ไร้ที่พึ่ง ณ ตอนนี้... บริบทต่าง ๆ ในสังคมซึ่ง ที่สุดเมื่อมีเหตุปัจจัยก็เผยสภาพอ่อนแอออกมา เป็นเหตุการณ์ต่างๆ ที่สะท้อนความจริง ...ทำให้เกิดความอนาถและสลดใจกับความเป็นสังคมพุทธ ที่ขาดธรรม และปัญญา สลดใจกับสังคมประชาธิปไตย ที่เต็มไปด้วยผลประโยชน์ ... ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน และแสดงความคิดเห็น และต้องขออภัยหลายๆท่าน ที่ต้องใช้ชื่อเรื่องเช่นนี้ ในอีกความรู้สึกหนึ่ง ก็คงต้องบอกตรงๆว่า สงสาร ใครก็ตามที่อยู่ในฐานะนายใหญ่องค์กรต่าง ๆ หรืออย่างน้อยที่สุดในฐานะเป็นผู้นำครอบครัว ท่านอยู่กับ ลูกเมีย พี่น้อง เพื่อนๆ ซึ่งล้วนเป็นปิยชนต่อกันมิใช่หรือ แต่มีใครสักคนบ้างไหมหนอ ที่จะบอกกะท่านว่า ทางสายนั้น มีอันตราย มีเศษแก้ว มีหนาม มันมืด อย่าเดิน ไปนะ ....ญาติทั้งหลาย ไม่รู้ หรือว่าไม่รักท่าน กันแน่...