อย่ายืนเขย่ง

เจ็บ แต่ก็...โอเค


  เกิดเป็นคน อย่าฝืน	ยืนเขย่ง
อย่าอวดเก่ง   โอ่เกียรติ	หยามเหยียดเขา
จงรู้เหมาะ	รู้ประมาณ	รู้งานเรา
อย่ามัวเมา	อำนาจ	ขาดสำนึก
  ยีนเขย่ง	ทรมาน	สังขารยิ่ง
คนเย่อหยิ่ง	ย่อมอดสู	ความรู้สึก
ดูอึ่งอ่าง	ตัวพอง	คะนองศึก
ดูตัวตึก	สูงชัน	อันตราย
  ยืนเขย่ง	เกินการ	ไม่นานนัก
ตนก็จัก	ล้าเมื่อย	เหน็ดเหนื่อยหน่าย
ยืนเขย่ง	เกินตน	ทุรนทุราย
ย่อมแพ้พ่าย   พลังพื้น	ลงยืนดิน
  ยืนเขย่ง	เบ่งขย่ม	อารมณ์ขยะ
แรงมานะ	หนักหน่วง	เหมือนถ่วงหิน
กินอาหาร	เหาะเหิน	จนเกินกิน
จึงพุงปลิ้น	พุงป่อง	เกินต้องการ
  ยืนเขย่ง	เบ่งใหญ่	ข่มใครเขา
ก็โง่เง่า	หนักหนา	คนหน้าด้าน
มัวหลงเก่ง	เหลิงเกล็ด	เผด็จการ
ก็ดักดาน	 ดักแด้	อยู่แต่เดิม
    เกิดเป็นคน อย่าฝืน	ยืนเขย่ง
รู้จักเกรง	ใจเกลอ	อย่าเห่อเหิม
ใครเขาตก	ใครเขาต่ำ	อย่าซ้ำเติม
รู้จักเพิ่ม	มิตรสัมพันธ์   ทุกวันเทอญ.ฯ				
comments powered by Disqus
  • mono

    14 มีนาคม 2545 22:24 น. - comment id 40595

    เป็นข้อคิดเตือนใจได้ดีมากเลยล่ะ
  • นิติ

    15 มีนาคม 2545 19:36 น. - comment id 40815

    ทีหลังจะไม่ทำอีกแล้วครับ อิ อิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน