มิหวัง...อันใด...ใต้ผืนหล้า

จักรพรรดิหยก

มิหวัง   อันใด  ใต้ผืนหล้า
มิยึดติด  น้ำตา   รือสิ่งของ
   สังขาร   มอดม้วย   ครรลอง
หลับตา    เสื่อรอง   ดินทับตัว
    ตายไป   เอาไป  มิได้อัน
แล้วโลภ  ทำไมกัน    ให้ปวดหัว
   มาตัวเปล่า   ตายก็เน่า  อย่ากลัว
สัจธรรม   คุ้มหัว   ทุกตัวคน				
comments powered by Disqus
  • วรรธนภิโยกุล

    7 พฤศจิกายน 2551 23:21 น. - comment id 911522

    41.gif41.gif41.gif41.gif
    เจ๋งจังค่ะพี่
    แวะมาอ่านผลงานหน่อยน้าค้า
    36.gif36.gif36.gif36.gif
  • ฝนฟราวฟ้า

    8 พฤศจิกายน 2551 15:07 น. - comment id 911673

    ตายไปก็เอาไปไม่ได้แต่คนเราก็ยังอยากมีอยู่ดีแหละค่ะ  จริงไหม แวะมาทักทายค่ะ41.gif41.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน