ฉันกินข้าวราดแกงบนแผงลอย ฉันรอคอยรถโดยสารผ่านมารับ พอรถจอดตรงป้ายกายขยับ ห้อยโหนจับโจนทะยานโดยสารไป ฉันเห็นคนสรวลเสดูเฮฮา บ้างใบ้บ้าเย็นชาไม่ปราศรัย มีหลายคนแตกตื่นดั่งปืนไฟ บนรอยใจในเส้นทางต่างครรลอง มุ่งสู่ฝันแข็งกับยุคทุกข์ระคน ร่างปะปนรักเหงาแลเศร้าหมอง บนม้าเหล็กโดยขุนศึกคึกคะนอง ต่างจับจ้องยื้อแย่งเร่งแข็งกัน ดูสับสนวกวนอลหม่าน ความต้องการเพลิดเพลินดูเกินฝัน หลบหลีกเร้นกลับกลอกใต้หมอกควัน ทุกสิ่งสรรค์ร้อยเล่ห์เพทุบาย ผ่านเส้นทางเบื้องหน้าป่าคอนกรีต รอยจารีตซีดจางเลือนลางหาย สถูปสถานมนต์ดำบ่อนทำลาย ซากเรือนกายกรีดร้องนองน้ำตา หาแผ่นดินถิ่นทองของน้องพี่ บาทวิถีแห่งชาติศาสนา ถูกเงามืดซาตานจอมมารยา ถ่มตัณหาครื้นเครงเบ่งบาน เห็นเรือนร่างดอกดินใกล้สิ้นแสง ไร้เรี่ยวแรงรวงรังหอบสังขาร ใจกลางเมืองเทวดาอวตาร นั่งขอทานเลี้ยงกายตามรายทาง ฉันร้องไห้ฉันเศร้าใจฉันไร้สุข ฉันเคยทุกข์แค้นอาฆาตคิดบาดหมาง เพียงแค่หวังยังจุดหมายที่ปลายทาง จนทิ้งขว้างสิ่งสวยงาม...ความเป็นคน นาคะพรรณ ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๑ Photo by: อาคม นาคะ
นาคะพรรณ 6 พ.ย. 2551 16:53 น. - ID 120224 
1214
4
0
6 พฤศจิกายน 2551 17:38 น. - comment id 911075
แวะมาอ่านกลอนค่ะ บอกไม่ถูก เศร้าใจจัง
6 พฤศจิกายน 2551 17:52 น. - comment id 911084
ภาพกะกลอนหดหู่มากคะ
6 พฤศจิกายน 2551 20:11 น. - comment id 911115
อ่านบทกลอนมองเห็นภาพอาบความหม่น ของผู้คนบนทางหว่างวิถี ความสับสนวุ่นวายยังคงมี สู้ชีวีกันทุกวันนั้นประจำ ห้อนโหนรถไปทำงานกันเกือบหล่น ส่วนคนขับเร่งเครื่องยนต์กันกระหน่ำ คนห้อยโหนก็พลอยหัวคะมำ ยังมาทำหวาดเสียวเดี๋ยวหล่นไป ลงจากรถพบคนเมาเอาหล้ากรอก มาย้อนยอกคุยโอ่โม้เหลือหลาย ทั้งอาเจียนเวียนหัวกันวุ่นวาย อยู่บ้านนอกแสนสบายกายทุกวัน สวัสดีตอนเย็นค่ะ วันนี้ลมหนาวมาเยือนนิดนิดแล้วค่ะ
6 พฤศจิกายน 2551 20:12 น. - comment id 911116
ชีวิตสัมหาอันใดหรือ คนรวยก็รวยล้นฟ้า คนจนก็แทบจะไม่มีจะกิน สังคมถูกแบ่งชั้นวรรณะโดยระดับการศึกษาและชื่อชั้นสถาบัน เมื่อไหร่หนอสังคมที่มีความเอื้อเฟื้อจะกลับมา แวะมาชื่นชมผลงานคุณภาพครับ
6 พฤศจิกายน 2551 20:30 น. - comment id 911123
ภาพและบทกลอนช่างสัมพันธ์กันอย่างเหมาะเหม็งเลยนิ และมาอานงานที่มีคุณภาพครับ
7 พฤศจิกายน 2551 01:48 น. - comment id 911156
Great !!
7 พฤศจิกายน 2551 04:10 น. - comment id 911166
คนเราเลือกเกิดไม่ได้นะคะ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้ พวกเรายังโชคดีนิดตรงที่ไม่ต้องนั่งริมถนนอย่างหญิงชราในภาพ แต่แหม... เห็นภาพแล้วหดหู่จังค่ะ
7 พฤศจิกายน 2551 07:26 น. - comment id 911188
ยอดเยี่ยมครับ..
7 พฤศจิกายน 2551 13:26 น. - comment id 911311
อยู่ที่ไหนไม่สำคัญ อย่าลืมจิตสำนึกแห่งความเป็นมนุษย์ ช่วยเหลือเกื้อกูลเท่าที่จะทำได้ ภาพแห่งความขัดแย้งและแตกต่าง มีให้เห็นทั่วไปในป่าคอนกรีต... ด้วยสำนึกอันดีงามจึงหยิบยก... มาเป็นบทกลอนที่มีสระและข้อคิดแวะมาเยี่ยมครับคุณนาคะพรรณ.. ทานข้าวเที่ยงยังครับ.. เอานี่มาฝาก...ข้าวหมูแดง...
7 พฤศจิกายน 2551 20:03 น. - comment id 911421
สวัสดีค่ะ แวะมาเยียมชมผลงานและส่งกำลังใจให้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
