หน้าส่วนตัว
เงียบสงัดวังเวงบทเพลงเหงา
ในม่านเงาพร่างพรายสายลมฝน
พิณออนซอนอ่อนล้าแรงแข่งลมบน
ใจสับสนซึมเซาเศร้าบางครา
เพราะรอบกายกำเนิดเกิดจุดว่าง
เหมือนโลกกว้างปลดปล่อยสร้อยห่วงหา
เหมือนถูกเสกสร้างลิขิตขีดชะตา
เหมือนห้วงฟ้าห่อหุ้มเหวหลุมพราง
หรือเพราะใจไหวหวั่นหวาดวาดระแวง
หรือเพราะแสงพระธรรมนำเลิกร้าง
หรือพระพรหมห่มลิขิตปิดเส้นทาง
หรือทุกอย่างพบจุดจบสบทางตัน.
Salukphin 1 พ.ย. 2551 03:38 น. - ID 120050 
1037
7
0
1 พฤศจิกายน 2551 07:44 น. - comment id 909238
ยังไม่ตัน หรอกหนอ อย่าท้อนะ เพียงพร้อมจะ เปิดรับ ปรับเปลี่ยนผัน ความรักต้อง ใช้เวลา มาผูกพัน สิ่งสำคัญ นั้นคือ ใจสื่อใจ
1 พฤศจิกายน 2551 20:01 น. - comment id 909409
ความเงียบสงบเป็นที่พักใจได้ดีที่สุด ที่สำคัญต้องเปิดประตูใจที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นมารับแสงแห่งธรรมนะคับ
1 พฤศจิกายน 2551 20:24 น. - comment id 909415
ไม่มีคำตอบใดในความเงียบ มีแต่ความราบเรียบในความเหงา คำถามโถมถาใจไม่บรรเทา ความเงียบเหงาไม่เคยตอบมอบคำใด มีแต่ความคิดวนจนเหนื่อยหน่าย ไร้จุดหมายไร้คำมาตอบไข จึงสงบในความเงียบเพราะเหนื่อยใจ เสียงคำถามก็เงียบไปจากใจเรา สวัสดีค่ะสลักพิณ
1 พฤศจิกายน 2551 22:22 น. - comment id 909463
จิตรำลึกคือสติพิจพิเคราะห์ เปลือกกระเทาะเห็นแทนซึ่งแก่นสาร สุขสงบสดใสหาใดปาน ฝ่าหมอกม่านแจ่มจ้าฟ้าสีคราม
2 พฤศจิกายน 2551 00:19 น. - comment id 909575
ขอบคุณค่ะคุณวาสุกรี
2 พฤศจิกายน 2551 00:20 น. - comment id 909576
2 พฤศจิกายน 2551 00:21 น. - comment id 909577
2 พฤศจิกายน 2551 00:22 น. - comment id 909578
2 พฤศจิกายน 2551 19:53 น. - comment id 909821
ดีจ้า...คุณSalukphin...แอบมาเหงาบ้านคุณสักครู่จ้า...อ่านหนังสือแล้วปวดหัวจังงงง หุหุ
8 พฤศจิกายน 2551 11:43 น. - comment id 911610
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
