หอมกรุ่นกลิ่นกำจายปลายวสันต์ ฝากตะวันเอ่ยชมบอกลมหนาว ว่าสายฝนเคยหลั่งรินล้างกลิ่นคาว ลบรอยร้าวไหลลงแม่่คงคา สะท้านผิวริ้วลมกระทบคลื่น เย็นสดชื่นรื่นรมย์ชมพฤกษา ปล่อยอารมณ์โบยบินจินตนา ร้องเริงร่าเล่นลมด้วยสมปอง ปลดเปลื้องผ้าอาภรณ์นอนเปลือยเปล่า สุขทุกข์เศร้าเพียงใดไม่สนอง ลงทะเลห้วงลึกไม่ตรึกตรอง รักเรียกร้องกู่ก้องไม่ต้องการ มีเพียงเงาหนาวเย็นเป็นเพื่อนข้า ว่ายธาราเริงสุขสนุกสนาน ใต้แสงจันทร์วันเพ็ญเย็นสราญ เสียงวิจารณ์จากใครไม่มี อยู่ในห้วงนึกคิดอิสระ ไร้วรรณะรังเกียจเหยียดสี กลิ้งเกลือกทรายชายทะเลอย่างเสรี บนวิถีใต้แสงเงาร่างเปล่าดาย เงียบสงัดนิ่งสงบที่พบผ่าน รัตติกาลงดงามซ่อนความหมาย ถึงโดดเดี่ยวแต่ไร้ทุกข์สุขสบาย คำบรรยายคืนนั้นเกินพรรณนา อรุณสวัสดิ์ดวงตะวันผู้สรรค์สร้าง ผู้นำทางท้องทะเลและเวหา ผู้เลี้ยงดูจักรวาลกาลเวลา บุตรธิดาก่ออุบัติปฐพี ออกดอกผลคนงามตามรายทาง สู่รุ่งรางนักปราชญ์บาทวิถี ทุกเรือนร่างเวียนว่ายสายนที สดุดีบูชามารดาโลก นาคะพรรณ ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๑
31 ตุลาคม 2551 18:16 น. - comment id 909076
แบบนี้อ่านแล้ว ขอทำใจก่อนดีปะ สบายดีนะคะ..วันนี้กทม..ฝนตกขอนั่งอ่านกลอนให้ชุ่มใจดีก่า..อิอิ
31 ตุลาคม 2551 18:20 น. - comment id 909077
รวยระรินกลิ่นฝนจนจวนจาก เหมันต์พรากเจ้าไปใจคิดถึง สุริยงผจงจ้วงห้วงคะนึง ยังตราตรึงในจิตนิจนิรันดร์
31 ตุลาคม 2551 18:50 น. - comment id 909080
คุณพิมญดา สบายดีครับ และขอขอบคุณในการเข้ามา เยี่ยมกันอย่างเสมอครับ คุณครูกระดาษทราย ขอบคุณสำหรับมิตรภาพและบทกลอนดีๆ ที่มีให้กันอยู่ตลอด ขอบคุณมากจริงๆครับ ในช่วงเวลาที่สังคมกำลังบีบบังคับ สิ่งสวยงามเล็กๆ น้อยๆ ก็สามารถช่วยให้เรามีกำลังใจขึ้นมากครับ
31 ตุลาคม 2551 19:13 น. - comment id 909081
..
31 ตุลาคม 2551 20:24 น. - comment id 909129
คืนนี้มีแต่ฉัน ที่กำลังแหวกว่ายในทะเล.. เพียงคนเดียว..พระจันทร์ไม่เกี่ยว.. ประมาณนี้หรือเปล่าหนอ.. แวะมาอ่านกลอนก่อนนอนค่ะ
31 ตุลาคม 2551 21:01 น. - comment id 909151
แวะมาอ่านกลอนที่มีคุณภาพ ยิ่งเขียนยิ่งไพเราะ ขอชื่นชมในผลงานที่ดี ๆ ครับ
31 ตุลาคม 2551 21:06 น. - comment id 909158
เข้ามาอ่านบทกลอน..ที่ไพเราและมีความหมายครับ..
1 พฤศจิกายน 2551 06:19 น. - comment id 909224
เปลือยได้ดีค่ะ ข้อคิดดีค่ะ..ชอบ แต่อิอิหนาวนะคะ..ฝนกำลังตกอย่างแรงเลย.. ระวังไม่สบายนะคะ