เสียงชักชวนจวนค่ำอ่ำชวนชัช ว่าคืนนี้ไปล่าสัตว์กันดีไหม สองคนร่วมมุ่งตรงสู่ดงไพร เดินแยกไปปีนป่ายสอดสายตา ชัชลั่นไกปังปังหวังปลิดชีพ แล้วเร่งรีบย่างเท้าเข้าไปหา หวังว่ากวางคงนอนนิ่งทิ้งวิญญาณ์ อนิจจากลายเป็นอ่ำคว่ำหน้านอนฯ
กิตติเวทย์ 17 ต.ค. 2551 23:28 น. - ID 119639 
834
1
0
17 ตุลาคม 2551 23:49 น. - comment id 905230
สั้นๆแต่น่ากลัวและทำให้รู้สึกว่าการล่าสัตว์ส่งผลกรรมได้เร็วด้วยครับ
18 ตุลาคม 2551 00:19 น. - comment id 905233
เฮ้อ...เวรกรรมตามทันไวจริง ๆ เนาะ
18 ตุลาคม 2551 00:36 น. - comment id 905236
เอ๊ะอะไรไหวไหวในพุ่มไม้ อ่อ พี่ชายยิงกระต่ายใช่ไหมนั่น อ่ะนั่นไงพี่คนเก่งเล็งปืนพลัน อ่ะนั่นมันเห่าดงในพงไพร... ......แหะ..แหะ.. มั่วๆนิ่มเจ้าคะ ...
19 ตุลาคม 2551 19:09 น. - comment id 905634
ความประมาทคือความตายค่ะ
19 ตุลาคม 2551 23:49 น. - comment id 905693
ที่หมู่บ้านของเด็กนักเรียน เกิดเหตุการณ์แบบนี้เศร้าใจมากเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
