โบราณว่าน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ตันปัญญาหาไม่เห็นเป็นไฉน น้ำพึ่งเรือพึ่งได้พึ่งอย่างไร ส่วนเสือไซร้ได้พึ่งป่าไม่น่างง หรือท่านเพียงว่าไว้ให้คล้องจอง เป็นทำนองเสนาะโสตงดประสงค์ หากท่านใดคิดว่ามีเจตจำนง ช่วยเสริมส่งปัญญาของข้าที ฯ
14 ตุลาคม 2551 10:55 น. - comment id 904440
น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า โบราณกล่าว เป็นคำเล่า เปรียบเทียบไป ในโวหาร เปรียบเหมือนเรา มีเพื่อนไว้ ให้เจือจาน ยามทุกข็นั้น คอยพึ่งพา อาศัยกัน ครั้นมีเรื่อง เพื่อนมีใจ ให้หายเศร้า คอยพาเรา ลดความทุกข์ พบสุขสรรค์ น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า เขาว่ากัน สิ่งสำคัญ คือน้ำใจ และไมตรี สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนค่ะ
14 ตุลาคม 2551 10:59 น. - comment id 904441
....ตั๊บแก....
14 ตุลาคม 2551 11:21 น. - comment id 904445
เข้าใจครับสรรพสิ่งอิงกันเกิด จึงบรรเจิดอยู่ได้ในโลกสวย มีสิ่งหนึ่งอีกหนึ่งสิ่งจึงอำนวย มีต้นกล้วยย่อมมีกล้วยนั้นตามมา แต่สงสัยก็ตรงที่ "น้ำพึ่งเรือ" ไม่สงสัยที่เสือนั้นพึ่งป่า เรือพึ่งน้ำพึ่งได้เห็นกับตา แต่น้ำพึ่งนาวามันน่างง
14 ตุลาคม 2551 11:23 น. - comment id 904446
ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย ร่วมแสดงทัศนะ
14 ตุลาคม 2551 12:01 น. - comment id 904451
คห 2 ขอแซว ฉางน้อยผ่านคุณ กิตติเวทย์ หน่อยนะคะ ตัวเล็กฉางน้อย มาตั๊บแก.อะไรแถวนี้จ๊ะ..ผู้ใหญ่เขากำลังคุยวิชาการกันนะ อิอิ ไปรอพี่แบมที่บ้านก่องน้า เดี๋ยวแวะไปหาจ้า... ขอบคุณค่ะ
14 ตุลาคม 2551 12:10 น. - comment id 904453
แม้ปลอมเป็นตับแก่..เอ้ย..ตั๊บแก้.. ก็รู้ว่า...เป็นฉางน้อย..อ๊ะ
14 ตุลาคม 2551 12:31 น. - comment id 904456
อยากอ่านกลอนฉางน้อยมั่ง
14 ตุลาคม 2551 14:17 น. - comment id 904464
วาสุกรีชี้ปัญหาได้น่าสน ว่าเพราะคนพายนาวาหาแห่งหน ไปไม่ได้จำต้องขุดทางของตน ให้เรือพ้นไปได้ในทางเดิน เมื่อขุดทางให้เรือถิ่นเหนือใต้ น้ำเลยได้อาศัยไม่เคอะเขิน น้ำจึงได้อาศัยทางเรือเดิน เท่เหลือเกินวาสุกรีว่ามา ไม่ขุดทางให้เรือไปเหนือใต้ น้ำก็ไม่อาจไหลแล่นถลา น้ำก็นิ่งอยู่กับที่ดังบ่อปลา โอ้..ท่านวาสุรีนี่ยอดจัง ขอคุณกับแนวทาง...เลยจับมาขยาย (โทษที..เสียดายและกลัวหาย..เลยเอาเก็บไว้ ต้นฉบับอยู่ใน น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งปา..แก้วประภัสสร)
14 ตุลาคม 2551 15:36 น. - comment id 904469
โทษครับ เพิ่งอ่านกระทู้นี้ เลยไม่ได้ตอบให้ตรงกระทู้นะ...ท่านกิตติเวทย์
14 ตุลาคม 2551 15:37 น. - comment id 904470
5... พี่แบมคะ อย่าให้หมวยเล็กรอนานน๊า ไอติมด้วย หนมถุงโตๆด้วยคะ อิอิ รอเฉยๆ ไม่ดื้อไม่ซนน๊า แหวะ..แหะ..
14 ตุลาคม 2551 15:40 น. - comment id 904471
6 - 7..... อ่ะแน่ะๆๆ มีคนแอบนินทาฉางน้อยด้วยน๊า ฉางน้อยตับยังไม่แก่คะ อิอิ .....เรื่องกลอน ไม่ชำนาญ ถ้าลูกบิดพอไหวคะ อิอิ อ่อ เรื่องสั้น ชำนาญ และ ชอบคะ ไร้สาระดีนักแล
14 ตุลาคม 2551 15:42 น. - comment id 904474
ความคิดเห็นที่ 3 : หมายเลข 915768 ป่าพึ่งเสือ เมื่อนั้น มันไม่แปลก น้ำพึ่งเรือ เหลือจำแนก คิดแผกผัน (ก็)คนพายเรือ หวังเรือตน พ้นทางตัน น้ำก็พลัน ไหลสะดวก นะพวกนะ วาสุกรี 14 ต.ค. 51 - 13:42 IP 125.26.3.46 (สำเนามาลงให้ จะได้ตรงประเด็นคนถามตอบครับ)
14 ตุลาคม 2551 15:51 น. - comment id 904476
ที่จริงผมไม่ได้จับกลอนมาหลายปี (มัวจับลูกบิดแบบฉางน้อย) พอมาจับอีกที..มหัศจรรย์นักแล