โลภโกรธหลงคงอยู่คู่ดินฟ้า ธรรมดามนุษย์มิหลุดได้ จึงเป็นทาสอกุศลดลคลุมใจ มิว่าใครต่างก็พอพอกัน เว้นแต่ผู้รู้ชัดสัจธรรมแจ้ง พุทธองค์ทรงแสดงแถลงนั่น ปฏิบัติหัดตนพ้นผูกพัน ข้ามมหรรณพห้วงบ่วงพันธนา ใจจะว่างวางไว้ไม่ถือต่อ ใจจะพอตัดรากซากตัณหา ใจจะสุขพอเพียงเลี้ยงชีวา ใช้ปัญญาปล่อยวางจะว่างเบา เหล่านี้คือถ้อยคำลำนำพระ สอนให้ละโกรธโลภหลงทั้งพงษ์เผ่า ฝึกหัดไว้ให้เคยเฉยมิเอา ปล่อยให้เขาเสียบ้างวางซะที บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๙ ตุลาคม ๒๕๕๑