กำสรวล ตุลา ๕๑ เอย น้ำตา โลมอาบฟ้าอาบดินไม่สิ้นหยาด เจ็ดตุลาห้าหนึ่งก็ถึงฆาต รัฐอุบาทว์เข่นฆ่าประชาชน เอย ชีวิต จักสถิตใดชอบประกอบผล อำนาจทรามถ่ายเทหลากเล่ห์กล เหยียบศพคนบริสุทธิ์เข้ายุดย้ำ เอย ตุลา คาวหยาดเลือดและน้ำตาชโลมฉ่ำ เสียงพิสุทธิ์แห่งชีวินไม่สิ้นคำ อาวุธคนระยำก็ทำร้าย เอย ความชอบ ไร้คำตอบใดอิงเป็นสิ่งหมาย เหมือนดังลมโลมหวามพาความตาย ไปกับหนาวสุดท้ายของสายลม เอย บ้านเมือง จักสุ่มเคืองใดดับการทับถม สำนึกใครใหญ่โตความโสมม ประหนึ่งใคร่นิยมความชั่วช้า เอย อำนาจ แลใครต่างผูกขาดปรารถนา แม้นต้องย่ำบนรอยเลือดและน้ำตา ข้ามศพซากปวงประชาก็ยังใคร่ เอย วิญญาณ ผู้ฉิบหายวายปราณหรือยิ่งใหญ่ ผิดแต่ผู้ฉาบฉวยต่างอวยชัย อวดอ้างประชาธิปไตยเซ่นชีวิต เอย กู แสนอดสูบ้านเมืองวิปริต มันโกรธแค้นมาแต่ใดในทางทิศ ถึงหมายปลิดหมายปลงกันตรงนั้น . โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 8 ต.ค. 2551 16:22 น. - ID 119416 
1365
1
0
9 ตุลาคม 2551 08:00 น. - comment id 903429
เศร้าใจ.. อีกเมื่อไหร่ฟ้าจะเปิดสักก็ไม่รู้ รอวันไหนไทยจะกลับมาเฟื้องฟู แผ่นดินจะอยู่ด้วยรักสามมัคคี บทกวีทรงคุณค่ามากมายครับ ปล.เพลงความหมายดีมากๆนะครับ
16 ตุลาคม 2551 23:07 น. - comment id 905070
๗ตุลา๕๑วันเเสนโศก ด้วยเลือดโชกของไทยเต็มถนน เมื่อตำรวจจ้องจะฆ่าประชาชน ทำร้ายคนมือเปล่าได้ลงคอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
