ณ วันนี้ที่ปล่อยใจไปกับฟ้า เป็นเพราะว่าเหงาใจใฝ่ฝันหา คิดถึงบ้านคิดถึงมากจากมันมา ใครเหมือนข้าบ้างนี่ที่เหงาใจ คิดถึงบ้านและคนอยู่ที่บ้าน เคยพบพานพูดจาหน้าสดใส เคยสนุกลืมทุกข์ผ่องอำไพ ลืมไม่ได้ดวงจิตคิดถึงจัง คิดถึงพ่อและแม่ที่แก่เฒ่า ใครกันเล่าจะดูแลแผ่ความหวัง ยามลูกอยู่ก็ดูแลเต็มพลัง คิดถึงจังคิดถึงแม่..แม่คนดี คิดถึงพี่ถึงเพื่อนเตือนความคิด เคยผูกมิตรจิตสัมพันธ์มั่นศักดิ์ศรี เพื่อนข้างบ้านหลายคนช่างแสนดี เอื้ออารีมีเมตตาหาไหนปาน คิดถึงหมาและแมวแล้วก็เศร้า ข้าจากเจ้ามาแสนไกลในสถาน อยู่กับเจ้าเคยเลี้ยงดูอยู่ตั้งนาน ให้อาหารทุกวันหมั่นดูแล อีกต้นไม้ใกล้บ้านผ่านทุกครั้ง เคยไปนั่งร่มเงาเจ้าเผื่อแผ่ คิดถึงเสียงเด็กน้อยร้องงอแง เสียงตุ๊กแกร้องกั๊บแก้แม่บอกฟัง นอกจากแม่แล้วก็ยังคิดถึงพ่อ ผู้ที่ก่อสิ่งมากค่าหาความหวัง พ่อผู้ที่สอนลูกให้มีพลัง คิดถึงจังคิดถึงพ่อขอบูชาฯฯฯ
กิตติเวทย์ 3 ต.ค. 2551 08:15 น. - ID 119267 
891
3
0
3 ตุลาคม 2551 08:34 น. - comment id 901868
คิดถึงเธอมากมายไม่หายคิด คิดถึงเธอจากจิตคิดไม่หาย คิดถึงเธอคิดถึงคิดมากมาย คิดถึงเธอไม่หายไม่คลายคลอน
3 ตุลาคม 2551 08:53 น. - comment id 901874
.....ตั๊บแก.....
เขียนกลอนเก่งคะ แวะมาร้องตั๊บแก แล้วเดินส่ายตูดหนีไป อิอิ
3 ตุลาคม 2551 09:10 น. - comment id 901881
ขอบคุณหลายครับ ยามคิดถึงใครสักคนก็มีเขานี่แหละเป็นเพื่อน เพราะเขาอยู่กับเราตลอดเวลา (ไม่เหมือนใครบางคน) เขาในที่นี้ก็คืออารมณ์กวี...ที่จะวิ่งปรู๊ดมาทันใดในยามเหงา...แล้วเหงามันก็หลบหน้าไปทันที ขอให้เธออยู่ในใจฉันตลอดไป
3 ตุลาคม 2551 19:03 น. - comment id 902113
คิดถึงเหมือนกานคร่า พ่อแม่ น้อง พี่ เพือ่น คิดถึงหมดเลย อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
