โมงยาม ชีวิตฉันคล้อยตามเท่าไหร่แล้ว ห้วงมหรรณพ์หาฝั่งยังไร้แวว ลอยคว้างยากแคล้วทุกคน กี่ย่างก้าวเท้าเจ็บจนยากฝืน กี่วันคืนไม่เห็นเลยสักหน ฤา โมงยามเย้าเล่นกับชีพชนม์ มรณานั้นคนยากนิยาม เพราะไม่รู้วันใดจึงใกล้ฝั่ง แม้บางครั้งเคลิ้มไปลืมไถ่ถาม สลับแสงส่องสวรรค์สรรค์เสียงาม พอค่ำลงครั่นคร้ามความอาลัย โมงยาม ชีวิตฉันยากสุดสิ้นสงสัย ห้วงมหรรณพ์หาฝั่งยังอีกไกล ฤๅ สิ้นลมหายใจใกล้เพียงนั้น
กวีปกรณ์ 30 ก.ย. 2551 01:44 น. - ID 119194 
1481
10
0
30 กันยายน 2551 08:17 น. - comment id 900795
ใกล้เพียงนั้น.....
30 กันยายน 2551 12:28 น. - comment id 900865
ขอความงามก่อเกิดในชีวิตทุกโมงยาม "สวัสดีครับผม"
30 กันยายน 2551 15:11 น. - comment id 900893
เพราะไม่รู้อนาคตบทชีวิต จึงยั้งคิดทุกนาทีที่พ้นผ่าน แม้โมงยามย่ามกรายหมายรุกราน จงเตรียมการด้วยความดีที่มีเทอญ
30 กันยายน 2551 18:05 น. - comment id 900939
กลอนกินใจมากมายเลยค่ะพี่กวีปกรร์ ^^
30 กันยายน 2551 20:57 น. - comment id 900995
กลับมาซะที หายไปต้องนานเลยนะนิ อิอิ... กลับมาทีไรก็ไพเราะเหมือนเดิมคร้าบบบ ขอบคุณมากๆด้วยนะครับ ที่ช่วยแต่งดอกสร้อย อิอิ..มิสๆๆๆๆๆ
1 ตุลาคม 2551 09:00 น. - comment id 901109
ลึกซึ้ง...โดนครับ...จุก...เสียด...แน่นท้อง... *-*
1 ตุลาคม 2551 11:28 น. - comment id 901166
ซึ้งกินใจมากมาย
1 ตุลาคม 2551 18:38 น. - comment id 901344
เวลาและวารีไม่คอยใคร
2 ตุลาคม 2551 08:39 น. - comment id 901513
สวัสดีค่ะ น้องกวีปกรณ์ เวลาผันแปร...ไม่แน่นอน..
14 ตุลาคม 2551 18:06 น. - comment id 904515
ซึ้งดีค่ะ
15 ตุลาคม 2551 19:06 น. - comment id 904766
พยายามไล่ตามให้ทัน จะได้รับมือกับรูปสภาพและจิตคะนึงที่เข้าครอง
25 ตุลาคม 2551 23:54 น. - comment id 907558
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
