ตราบสิ้นสรวงสวรรค์
เชษฐภัทร วิสัยจร
เทวาลัยวิลาศฟ้า...................ฝั่งฝัน
สถิตอยู่บนดินอัน..................ต่ำต้อย
โยงจิตนภาพสวรรค์................ศรีวิเศษ
เกิดจากมือมนุษย์น้อย............เนื่องด้วยวิวิธศิลป์
เคยยินอัปสรเอื้อน.................อักษรา
เสนาะทิพยมนตรา.................แต่กี้
เสียงอดีตแล่กรีดกา-.............รุณยฆาต เราฤา
ถวิลทิวาเก่าชี้........................อกช้ำจำตรม
ชมภาพวันมืดครึ้ม...................ครวญถาม
ฟ้าก็อื้ออึงตาม.......................ตอบด้วย
เมฆโอบกอดตึกราม................เรียงเรียก เรานอ
ใจโศกปานมอดม้วย................หมกไหม้ใจหาย
รายเรียงตึกรอบล้อม...............ลั่นทม
รอยกลิ่นเร้าอกตรม.................ตรลบซ้ำ
เย็นปูนตึกเคยชม-....................เชยสัม-ผัสนา
การเปลี่ยนเวียนหมุนย้ำ.............ยกอ้างอนิจจัง
สังวรไตรลักษณ์แท้.................ทิพย์สถาน
เปลี่ยนรุ่นหมุนเวียนกาล............ก็แล้ว
กี่ร้อยนิสิตสืบสาน....................ธรรมศึก-ษานอ
ตึกก็เป็นขวัญแก้ว....................แกร่งกล้าทุกสมัย
ใจมนุษย์ช่างเล็กน้อย...............อนิจจัง
ทุกข์สุขเปลี่ยนเวียนสัง-.............เวชแท้
ศิลปะสิจีรัง.............................ลือโลก
คงอยู่นานตราบแม้....................ดับสิ้นสรวงสวรรค์