จำได้ไหม เดือนดาวเจ้าเคยสร้าง โลกเคยร้างกลับกลายพร่างพรายฝัน หว่านพืชลงตรงดินถิ่นเพาะพันธุ์ ทุกสิ่งนั้นพลันเกิดกำเนิดมา ฤาลืมแล้วเจ้าเป็นใครในแมนสรวง เคยเด่นดวงเกรียงไกรเพียงไหนหนา สร้างสรรค์สิ่งยิ่งใหญ่ในโลกา ทั้งเหนือฟ้าใต้ฟ้าหาใครเกิน สิ่งใดกันกั้นขวางเส้นทางไว้ บดบังใจมืดมิดจิตห่างเหิน ถูกจองจำจำทนจนนานเกิน หลงเพลิดเพลินอารมณ์อันสมใจ เจ้าจึงล้าสิ้นแรงจะแข่งขัน กลายหวาดหวั่นดวงจิตคิดหวั่นไหว รอเวลาพร่าผลาญเนิ่นนานไป จนหัวใจเฉื่อยชาอ่อนล้าลง จ้องมองเพียงกำแพงอันแข็งแกร่ง จิตคลางแคลงสงสัยใจลุ่มหลง เดินวนไปในกรอบเพียงรอบวง ชีพปลดปลงพักผ่อนนอนเอกา แดนจองจำแห่งนี้มีใครสร้าง เป็นเจ้าวางแบบแปลนอย่างแน่นหนา เสาต้นนั้นนั่นคานสร้างสานมา ทั้งหลังคาหน้าต่างเจ้าสร้างทำ คืนและวันโหยหาเพียงอาหาร มาเจือจานร่างกายหมายอิ่มหนำ เพื่อจะหลับพับร่างอย่างระกำ ทุกเช้าค่ำเยี่ยงนี้เนิ่นปีมา ในใจเจ้ามีกุญแจแค่เพียงไข ก้าวออกไปเท่านั้นพลันหรรษา ภายนอกมีที่งดงามอร่ามตา รอเจ้ามาครอบครองฉลองชัย ฤาสิ้นแล้วความหวังพ่ายพังยับ สาบสูญลับจากจิตคิดสงสัย สิ้นศรัทธาล้าอ่อนอาวรณ์ใจ ราวเทียนไขมอดดับอับแสงลง....
25 กันยายน 2551 10:10 น. - comment id 899180
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
30 กันยายน 2551 22:26 น. - comment id 901025
ดีจ้า คุณเฌอมาลย์ ตอบช้าไปหน่อย ชีวิตผันแปรไปตามกาล ยากคาดเดา... ทุกสิ่งคือวันนี้ หาใช่อดีต อนาคต ไม่ สุดแต่ใจจะไขว่คว้า จงเลือกแต่อย่าปรารถนา.....ไม่มีถูก ผิด ดี เลว เพียวสมมุติขึ้นเท่านั้น เพราะมองให้แท้แล้วเราเพียงกำลังพยายามจดจำให้ได้ว่า เราคือใครเท่านั้น อิอิอิ ดีจ้า น้องไพรน้ำผึ้ง อารุณสวัสดิ์ครับ กาแฟสักถ้วยมั๊ย อิอิ ดีจ้าน้องหยาดฯ ไม่ใช่ฉันรักเธอ ไม่ใช่เธอรักฉัน แต่เป็นเรารักกัน....หวานดิ อิอิอิ ดีจ้า