๏ ห้วงน้ำยามหยดย้าย....หยาดกระเด็น แตกซ่านซานกระเซ็น....หยดคว้าง ปลิวไกลห่างห้วงเย็น......ย่านสมุทร ไปหลุดสาครกว้าง.........จักยั้งเย็นไฉน ฯ ๏ หยดน้ำเมื่อห่างห้วง.........สาคร กระเด็นหยดตกสู่ดอน.........แหล่งแล้ง แปลกเปลี่ยวปลีกจากจร......จักอยู่ เย็นฤา ท้ายสุดปุดเหือดแห้ง...........ห่อนรั้งรอนาน ฯ ๏ ฉันนั้นอันบุรุษผู้.............ห่างธรรม จุดจบต้องกลืนกรรม..........ก่อไว้ เลยละจริยธรรม.................เป็นเหตุ ท่านเอย ย่อมเสื่อมพลันเพราะไร้......สติใช้เตือนตน ฯ ๏ จริยธรรมนำสุขสร้าง.......สังคม เสริมส่งสานเกลียวกลม........ก่อกู้ เสริมแบบอย่างยามสม-......ควรแก่ การณ์นา เสริมเกียรติเกิดแก่ผู้...........ไป่ร้างลืมธรรม ฯ
13 กันยายน 2551 00:42 น. - comment id 895423
สวัสดีค่ะ เพราะจังเลย....... หยดน้ำ...หยดนั้นใช่เลย...
13 กันยายน 2551 05:59 น. - comment id 895427
น่าสงสารหยดน้ำ หยดนั้น สวัสดีค่ะ น้องแสงเหนือ นานๆเข้ามา นะคะ ใครไม่ใฝ่ธรรม ไร้จริยธรรม ย่อมมีจุดจบ ยากที่จะคิดเน้อ
13 กันยายน 2551 07:06 น. - comment id 895442
เพราะอีกแล้วคะ มีสาระด้วยคะ
13 กันยายน 2551 07:07 น. - comment id 895443
หยดน้ำ..ก็คือ..หยดน้ำ แม้น้ำหยดเดียวคือความใสเย็น มองมุมใหม่อีกหนึ่งความคิดเห็น จึงอยากเป็นเช่นหยดน้ำ น้ำกลายเป็นหลากหลายสถานะ กลั่นหยดน้ำตา น้ำแข็ง เย็นยิ่งล้ำ เป็นน้ำฝน น้ำร้อน และน้ำคำ คอยเตือนความทรงจำจากจิตใจ
13 กันยายน 2551 08:27 น. - comment id 895461
หยดน้ำ ต่างสถานะ มิอาจละจากหยดหลาย หากหยดหนึ่งพึงเดียวดาย ต้องระเหิด ระเหยหาย จากโลกา
13 กันยายน 2551 08:50 น. - comment id 895468
คุณธรรม จริยธรรม นำสุขมาให้เราเสมอค่ะ เขียนโคลงได้ดีค่ะ ครูพิมขอสารภาพ..เขียนไม่เป็นโคลง... ขอบคุณนะคะที่เขียนโคลงดีดีมาให้อ่าน..
13 กันยายน 2551 08:55 น. - comment id 895470
1อยากให้นักการเมืองมาอ่านจะได้รู้เสียมั่ง จริยธรรม
13 กันยายน 2551 11:32 น. - comment id 895512
เพียงหยดหนึ่งแห่งน้ำ.....จริยธรรม หยดสู่ดินเห็นกรรม..........เก่าสร้าง ดินจึงเพ่งจดจำ...............เนตรสว่าง เห็นจริง ควรหยดรดดินบ้าง..........หยาดแท้ คุณธรรม *-* แม้เพียงหยดหยาดเล็กๆก็ยิ่งใหญ่ครับ
13 กันยายน 2551 11:34 น. - comment id 895514
ภาพหยดน้ำ กลิ้งบนใบบัว.. ทำให้นึกถึงใจคนเรรวน คนหนึ่ง.. อิอิอิ แวะมาเยี่ยมครับ
13 กันยายน 2551 16:46 น. - comment id 895548
หยดน้ำหยดหนึ่ง หยดย้อย ไหลลู้ตามลมลอย เหว่ว้า หวังเพียงเฝ้ารอคอย กาลผ่าน น้ำหยดน้อยเนิ่นนาน ธารคอย
13 กันยายน 2551 18:01 น. - comment id 895555
น้องนกยูง หยดน้ำหยดหนึ่งนั้น ใช่เลย หยดหนึ่งซึ่งฉันเคย จดจ้อง วาววับกลับลับเลย ด่วนจาก แลอีกหลายหยดต้อง แต่ล้วน รอกาล ฯ เอ...ใช่หยดเดียวกันหรือเปล่าครับ
13 กันยายน 2551 18:25 น. - comment id 895557
สวัสดีครับ คุณพี่ช่อ ฯ บางทีก็นึกสงสารเหมือนกันครับ แต่มันเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ คงจะมีให้เห็นเรื่อยๆครับ......
13 กันยายน 2551 18:29 น. - comment id 895558
คุณพิมญดา ถ้าคุณพิมญดา ชอบอ่านโคลง เดี๋ยวพยายามหัดแต่ง มาลงบ่อย ๆ ครับ
13 กันยายน 2551 18:44 น. - comment id 895559
สวัสดีครับหยดน้ำ มหัศจรรย์อันหยดน้ำ เป็นไป หยดหนึ่งอาจขานไข หมื่นถ้อย ล้วนงามงดโดยนัย ตามเจตน์ นั้นนา จึ่งคู่กรองกานท์ร้อย หลากถ้อย พรรณนา ฯ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ
13 กันยายน 2551 20:09 น. - comment id 895592
สวัสดีครับ คุณบุหงารำไป ชะตาของหยดน้ำ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และก็แปรไปครับ เป็นวัฏฏจักร ..แต่หยดน้ำ คงไม่เดียวดาย ถ้าหยดน้ำ อยู่ในห้วงทะเล จะมีกัลยาณมิตรมากมายครับ ....
13 กันยายน 2551 20:34 น. - comment id 895596
สวัสดีครับคุณครูพิม ใช่ครับ และคุณธรรม จริยธรรม ก็คู่บ้านคู่เมืองพุทธเรามาแต่โบราณ มาถึงยุคนี้ อยากให้รณรงค์ฟื้นฟูสักครั้งนะครับ ติดป้ายให้ทั่ว หรือช่วยกันหาวิธีต่าง ๆ ที่เหมาะสม ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมอ่านโคลงครับ เต็มที่แล้ว ได้แค่นี้แหล่ะครับ..
13 กันยายน 2551 20:38 น. - comment id 895597
สวัสดีครับ แจ้นเอง นักการเมือง เหรอครับ เค้าชอบรักษา ประชาธิปไตยครับ .....เรื่องจริยธรรม ไม่เห็น มีใครปริปากถึงเลย
13 กันยายน 2551 21:20 น. - comment id 895614
คุณกิ่งโศก ครับผม คนที่ใจเรรวน เหมือนหยดน้ำบนใบบัว ต้องค่อยๆ ประคองไปนะครับ เอาใจช่วยครับ
13 กันยายน 2551 21:51 น. - comment id 895621
หวัดดีคัรบ ไม้หอม หยดน้ำใยเหว่ว้า วุ่นวาย โน่นหมู่เมฆโปรยสาย หล่นแล้ว หมู่มวลมิตรมากมาย ไหลหลั่ง ปลอบจิตบรรเจิดแพร้ว ร่วมร้อย กระแสชล ฯ ฝนตกระวังเป็นหวัดนะครับ
13 กันยายน 2551 22:21 น. - comment id 895633
.. ธรรมะทำมากไว้ ....ร่วมสนอง บุญนำกรรมสำรอง...เพียบแพล้ ทุกข์เข็ญหรือสุขครอง...ห่อนรู้ กรรมดีจักทำแล้....ชอบไว้..แก่ตน โทษที่ครับยุ่งกะการเดินทาง..และคอมพ์ก็ดันมาพังซะอีก...เฮ้อ...
14 กันยายน 2551 01:07 น. - comment id 895647
รู้ในรู้ รู้ในตน คือคนรู้
14 กันยายน 2551 13:36 น. - comment id 895715
เหตุใดความรักฉันถึงยังไม่มีทางออก
14 กันยายน 2551 17:45 น. - comment id 895743
สวัสดีครับ เอื้องคำ ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ข้ามไป ............... ความจริงเขียนตอบเสร็จแล้ว คลิกenter แล้ว แต่ไม่ได้เข้ามาตรวจดู นึกว่า คงได้แล้ว แต่มาดูอีกทีไม่เห็น เลยต้องขอโทษด้วยครับ .... ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ จริยธรรมดั่งหยาดฟ้า อุทกริน โปรยทิพย์สู่แดนดิน ถิ่นแล้ง ชื่นดั่งทิพย์หยาดประทิน รินหยาด เอิบอาบอิ่มอกแห้ง แหล่งแล้ง แผ่นดิน ฯ
14 กันยายน 2551 18:16 น. - comment id 895746
คุณเฌอ... โลกเราล้วนเร่าร้อน รอนราน สันติสรรค์เสกสาน สืบสร้าง ริบหรี่ลิบเลือนลาญ แลกเลือด เมืองมอดม้วยด้วยร้าง หลีกไร้ จริยธรรม ฯ รักสันติสุขเช่นกันครับ
14 กันยายน 2551 20:15 น. - comment id 895754
สวัสดีครับคุณลุงฝากฝัน นี่ขนาดยุ่งพะรุงพะรัง แถมคอมพ์ก็พัง ไม่เป็นใจ ยังแต่งโคลงได้เพราะพริ้งขนาดนี้ ... สุดยอดซุปเปอร์แมนจริงๆเน้อ... ชอบคำนี้จังเลยครับ ธรรมะทำมากไว้... ธรรมะทำมากไว้ เป็นดี ธรรมะทำมากมี แต่ได้ ธรรมะจักเป็นศรี บรรเจิด ธรรมะทำมากไว้ กลับร้าย เป็นดี ฯ
14 กันยายน 2551 23:21 น. - comment id 895761
ท่านลานเทวา ขอบพระคุณสำหรับเมตตาจิตครับ
14 กันยายน 2551 23:27 น. - comment id 895762
คุณคนไม่มีสิทธ์ เอ..เพราะความรักทำให้คนตาบอดหรือป่าวครับ ... ทางออก อยู่ที่ หรือป่าวครับ ลองดูอีกทีครับ