โอ้กวีฝีปากกล้าน่าเคารพ กายเพียงศพสุสานอาหารหนอน มินานร้างห่างจิตคิดอาวรณ์ เพียงอาภรณ์ภายนอกแค่หลอกลวง มายากลบนเรือนร่างสำอางอ่อน ดุจละครบทซึ้งถึงท่าท่วง หลากลีลาพร่าพรายหลายเล่ห์ลวง จำพ้นล่วงจากกรรมด้วยจำนน จับเพียงเปลือกเกลือกกลั้วว่าชั่วช้า แท้เพียงตามืดบอดปลอดเหตุผล ทุกอารมณ์ห่มกายในตัวตน ดำรงชนสืบทอดรอดสูญพันธ์ หากชีวิตปลิดตัณหาแลราคะ โลกย่อมจะวิบัติตัดสร้างสรรค์ ย่อมถึงคราสลายไปในเร็ววัน ด้วยโลกนั้นปราศชีวิตสถิตใน เหรียญหนึ่งมีสองด้านอย่าพาลบ่น ใช้เหตุผลวิเคราะห์เหมาะสมไหม ? นี่คือธรรมกำหนดกฏเกณท์ไป เพียงแต่ใจท่านแจ้ง ฤ แคลงคลาง? มองให้ซึ้งถึงจิตครุ่นคิดหน่อย รอยด่างพร้อยเกิดได้ด้วยใจหมาง หากหัวใจใสสดปลดละวาง แม้เรือนร่างเปื้อนโลกีย์ผิดที่ใด? ร่างสะอาดจิตโสโครกจึ่งโศกแท้ ด้วยพ่ายแพ้แก่ตนจนเหลวไหล กายหมดลมจมดินโบยบินไป แต่หัวใจคงอยู่เชิดชูนาน ถอดอาภรณ์รอดพ้นบนห้วงทุกข์ ย่อมพบสุขจริงแท้แผ่สืบสาน เดินผิดธรรมจำทนทรมาน ย่อมยากผ่านมายาคร่าจิตตน ไร้ซึ่งความโลภ โกรธ หลง ตัณหาและราคะ ย่อมไร้ซึ่ง ศีล สมาธิ และปัญญา มีความโลภ โกรธ หลง ตัณหาและราคะ ย่อมมี ศีล สมาธิ และปัญญา วิมลเกียรตินิเทสสูตร เรื่องราวของศิษย์ฆาราวาส ผู้ครองเรือนในโลกียภูมิ ของพระพุทธองค์ที่ทรงยอมรับว่า บรรลุระดับชั้นพุทธะแล้ว เล่าโดยพระอานนท์.....
27 สิงหาคม 2551 05:23 น. - comment id 889929
อรุณสวัสดิ์ค่ะ แวะมาทักทายค่ะ มองเห็นความเป็นไป ในวัฏฏะและโลกยังคงหมุนไป
27 สิงหาคม 2551 08:18 น. - comment id 889969
อรุณสวัสดิ์ค่ะ แวะมาอ่านค่ะ
27 สิงหาคม 2551 08:47 น. - comment id 889980
เห็นด้วยเชียว...นะ "จะอยู่ได้อย่างไรหากไร้รัก"
28 สิงหาคม 2551 12:47 น. - comment id 890532
แวะมาเยี่ยมค่ะ
29 สิงหาคม 2551 08:51 น. - comment id 890931
เปลือกนอกใช่จะบอกความเป็นคนได้เสมอไป จิตใจต่างหากที่ใช้บ่งบอกถึงความเป็นคน ตัณหา โลภ โลกีย์ ไม่มีใครหรอกที่จะบอกได้เต็มปากว่าไม่เคยมี ธรรมมะอยู่จิตใจไม่ใช่ร่างกาย