เพราะเชื่อว่าดอกไม้แห่งความฝัน... กำลังผลิบาน...อยู่ตรงสุดขอบฟ้า ฉันจึงค่อยค่อยบินผ่านทุ่งดอกไม้ละลานตา วันแล้ว..วันเล่า..เพื่อมุ่งหน้าสู่ฟ้าไกล ไม่เคยหยุด..แม้จะเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้า ไม่มีสายตา..เหลียวมองดอกไม้ดอกไหน เพราะสิ่งที่ฉันฝัน...ยังอยู่อีกไกล ฉันจะต้องบินไป..ให้ถึงในสักวัน ฉันมาไกลแสนไกล..เกินกว่าจะบินกลับ ปีกบางบางอ่อนล้า เกินกว่าขยับ..เพื่อบินไปตามฝัน กำลังใจหล่นหาย ตามข้างทางไปทุกวัน ในขณะที่ดอกไม้แห่งความฝัน..ยังอยู่อีกไกล ฉันเป็นแค่ผีเสื้อปีกเล็กเล็กตัวหนึ่ง ที่คงไม่อาจบินไปถึง...เพราะเกินกำลังจะทำไหว เมื่อปีกอ่อนล้า..ร่วงหล่นลงตรงข้างทาง อย่างโดดเดี่ยว เดียวดาย ผีเสื้อไม่มีปีกตัวนี้ ก็ไม่ต่างอะไร..กับหนอนโง่โง่ ตัวเดียว
10 มีนาคม 2545 16:49 น. - comment id 39687
อ่านแล้วเหนื่อยตามเลย...ชอบจัง...เจทท์เขียนได้ดีมากจ้ะ
10 มีนาคม 2545 20:28 น. - comment id 39711
ครายกันที่บอกว่าความรักของผีเสื้อเป็นสิ่งโง่ โง่ ความรักไม่มีคำว่าโง่หรอกนะจ๊ะ ถ้าเหนื่อยก็บินแวะมากินน้ำหวานจากโอเล่ เติมพลังได้นะจ๊ะ ^O^
10 มีนาคม 2545 20:52 น. - comment id 39726
เหนื่อยนักก็พักก่อน เหนื่อยถ่ายถอนค่อยจรไป ความฝันไกลแค่ไหน ต้องถึงได้ด้วยใจเรา
10 มีนาคม 2545 22:04 น. - comment id 39744
ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น ขอให้บินต่อไปสิครับ
11 มีนาคม 2545 01:01 น. - comment id 39764
ค่อยๆ บินจ๊ะ... พี่เป็นกำลังใจให้เนอะ...