สวยสดงดงามคือความตาย จินตนาการสุดท้ายแห่งอักษร โลกจะจารบทร่ำคำอาวรณ์ ฝากกุศลใดจรนำพาไป สู่วิเวกกระยาหงัน เสวยสุขนิรันดร์ ณ ภพไหน หากที่นั่นมีโทรฯทางไกล โปรดช่วยส่งข่าวหัวใจบทกวี แลว่าเวิ้งใดจะไปสู่ สุขใจกว่าอดสูโลกใบนี้ วานช่วยเมตตาตัวข้าที พรากเอาไปเถอะชีวีอันบัดซบ แม้นเหลือแต่วิญญาณ ข้าจะร่ายกลอนกานท์กล่อมซากศพ วรรณกรรมความตายสัมปรายภพ ถ่ายทอดคำมิรู้จบจินตนา มาเถิดวิญญาณเสรี สู่บทนิพนธ์กวีอันไร้ค่า จะขับเห่เล่ห์ย้อมกล่อมมายา สดุดีเมธาแห่งธุลี ด้วยหยาดน้ำตาและสายเลือด อันมิเคยแห้งเหือดจากวิถี ข้าจะเคี่ยวแทนหมึกตรึกวจี เขียนกวีแผ่วโผยอยู่โดยใจ แม้นจะสิ้นวิญญาณสุดท้าย เจตสิกมะลายสู่ภพใหม่ โดยคำข้าจะแจ้งทุกแห่งไป เยี่ยงทาสผู้รับใช้ถ้อยกวี ........................... โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 23 ก.ค. 2551 16:21 น. - ID 117314 
1017
1
0
23 กรกฎาคม 2551 18:35 น. - comment id 877544
ชอบมากเลยครับ จะท่องจำนำไปใช้ได้ไหมครับ
23 กรกฎาคม 2551 22:19 น. - comment id 877609
ไพเราะมากค่ะ
24 กรกฎาคม 2551 07:36 น. - comment id 877758
บทกวีที่เขียนด้วยจิตวิญญาณก็จะทรงคุณค่าตราบกาลนานเช่นกันค่ะ ชื่นชมถ้อยภาษาที่เรียงร้อยมาอยู่เสมอ
25 กรกฎาคม 2551 08:21 น. - comment id 878476
งดงามทั้งภาษาและความหมาย เก่งจริงๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
