ดื่มเอย จะดื่มด่ำหยาดน้ำค้าง อยู่ท่ามกลางดาวดวงห้วงวิถี ประโคมคำกล่อมฟ้าขับราตรี พาฝันหนึ่งจรลีสู่นิรันดร์ โลมระรื่นภิรมย์เร้ารัญจวน โลกดื่มด่ำลำนำชวนละมุนฝัน พิไรร้อยถ้อยพร่ำเพ้อรำพัน ปลอบเสี้ยวจันทร์ราตรีดิถีจร จะว่ายเวิ้งมรรคานิราศรัย กอบดาวดวงละไมหนุนต่างหมอน คลี่ฟ้าห่มแสงเดือนต่างเรือนนอน หลับสู่ฝันอาทรชื่นจินตนา ร่ายคำเย้ยสายลมที่พรมผ่าน กล่อมวิมานราตรีที่โหยหา สดับปลื้มดื่มด่ำการนำพา อบอุ่นแสงจันทราวิเวกเงา ร้างแล้วเรือนอาวรณ์สะท้อนจิต สิ้นแล้วหนอชีวิตในหนเก่า ค้นเบื้องหน้าหาฝันมาบรรเทา ทิ้งพะวงหลงมัวเมาเพียงร่องรอย ...................... โดยคำ ลานเทวา
27 มิถุนายน 2551 21:52 น. - comment id 866352
ร้างแล้วเรือนอาวรณ์สะท้อนจิต สิ้นแล้วหนอชีวิตในหนเก่า ค้นเบื้องหน้าหาฝันมาบรรเทา ทิ้งพะวงหลงมัวเมาเพียงร่องรอย .................................................. ดึกดื่นเช่นนี้มาน้อมรับ....ร่องรอยหนหลัง.. ไพเราะมากครับ
27 มิถุนายน 2551 22:01 น. - comment id 866360
28 มิถุนายน 2551 09:55 น. - comment id 866491
"..ค้นเบื้องหน้าหาฝันมาบรรเทา.. ทิ้งพะวงหลงมัวเมา..เพียงร่องรอย.." แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ
28 มิถุนายน 2551 16:06 น. - comment id 866597
พะวงเมื่อหลงรอยค่ะ
30 มิถุนายน 2551 10:01 น. - comment id 867271