ชีวิตนี้เปรียบเป็นเช่นละคร ถึงบทตอนต้องเปลี่ยนเวียนวิถี บทบาทเดิมเติมต่อพอเข้าที ต่อจากนี้บทใหม่ให้ทดลอง อาจจะมีทั้งสุขและทุกข์เคล้า ทั้งโศกเศร้าเริงรื่นชื่นใจผ่อง แต่ละบทบาทเราเฝ้าประคอง ตามทำนองชีวิตติดต่อไป มิมีสิ่งจริงแท้แน่นอนดอก เหมือนภาพหลอกลวงจิตติดหลงใหล พาโศกเศร้าระทมขมขื่นใจ ชวนจิตให้ทุกข์หนักคราพรากจร ไม่ว่าเขาเราท่านเหมือนกันหมด บริบทชีวิตคิดนุสรณ์ สิ่งทั้งหลายถึงครามิถาวร ล้วนถึงตอนเปลี่ยนไปไม่มั่นคง บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๑ นครซีแอ๊ตเติ้ล รัฐวอชิงตัน
22 มิถุนายน 2551 10:23 น. - comment id 864568
ไม่พักโฆษณาบ้างเหรอ ตัวเล็ก
22 มิถุนายน 2551 12:15 น. - comment id 864616
แวะมาเยี่ยมชมนักกวีตัวยงครับ แก้วประเสริฐ.
22 มิถุนายน 2551 18:58 น. - comment id 864725
23 มิถุนายน 2551 09:10 น. - comment id 864817
ไม่ได้เห็นพี่เสียตั้งนาน เป็นไงบ้างครับ
18 มิถุนายน 2554 13:05 น. - comment id 1199653
ชีวิตเหมือนละครจริงๆด้วยค่ะคุณครู บทกลอนบทนี้ดีมากเลยค่ะ