อันวจีที่พูดพิสูจน์เห็น พิสูจน์เป็นคำกลอนอย่างอ่อนหวาน ให้ได้รู้ความในใจมาช้านาน มาขับขานเล้าโลมบ่มใจคน
10 มิถุนายน 2551 10:02 น. - comment id 859769
เฮ้อ! จ่าน้อย..ช่วยบอกเด็กคนนั้นด้วย... อ่านหนังสือใกล้ไปเดี๋ยวตาเสีย...
10 มิถุนายน 2551 10:10 น. - comment id 859771
............ ฝากฝัน อ่านไกลไม่ได้ เขาใช้ตะเกียง ครับ เพราะไฟฟ้าเขาตัดไฟแล้ว
10 มิถุนายน 2551 10:10 น. - comment id 859773
แบบว่าต้องเพ่งอะค่ะ ไม่งั้นมองไม่เห็น ฝากบอกคุณฝากฝัน..
10 มิถุนายน 2551 10:16 น. - comment id 859779
แหมๆๆว่าไปคะ เค้า..ตั้งใจนี่คะ คำไหนพิสูนจ์ได้ในคำกลอน..อิอิ
10 มิถุนายน 2551 10:18 น. - comment id 859780
หวัดดครับจ่าน้อย มั่วแล้วจ่าน้อย ใครว่าตะเกียง แกอ่านข้างโคมไฟต่างหากล่ะ ไม่ได้อ่านหรอก เพิ่งโดนแม่ดุ กวดขันเรื่องอ่านหนังสือน่ะ ดูหน้าแกสิ ปิดไฟในห้องด้วย อารมณ์ประมาณดูไปบ่นในใจไป อิอิอิ
10 มิถุนายน 2551 11:43 น. - comment id 859799
................ ใช่ครับคุณแม่มด ฝากฝันรับรู้แระ
10 มิถุนายน 2551 11:45 น. - comment id 859800
................. คุณพิมญดา พอดีไม่รุ้ใครแกล้งเอาแว่นไปซ่อนอะครับ
10 มิถุนายน 2551 11:48 น. - comment id 859801
.................... คุณดาวระดา พักสายตาอะครับ
10 มิถุนายน 2551 14:32 น. - comment id 859849
พิสูจน์ได้ยังคะคุณจ่า
10 มิถุนายน 2551 15:57 น. - comment id 859875
................... รอคุณเพียงพริ้วร่วมพิสูจน์ ครับ