๏ เปลวแดดแผดเผาผ่าวร้อน เหนื่อยอ่อนโอ้แรงแห้งหาย ร้อนเลือดเดือดพล่านรานกาย แทบวายวางสิ้นวิญญาณ หาร่มห่มเงาเพลาผ่อน ซุกซ่อนซอกเร้นเข่นผลาญ เย็นซาบอาบน้ำลำธาร พาผ่านพ้นร้อนรอนตน ร้อนใจไข้จับคับจิต สุดคิดคว้าขวับสับสน กระเสือกเลือกไหนใดดล ทุรนร้อนเร่าเบาบาง หลบร่มลมพัดสะบัดผ่าน สรงธารหรือรอนร้อนหมาง แค่จิตคิดค้นหนทาง ร้อนจางด้วยใจใสเย็น ๚ ๛
วฤก 3 มี.ค. 2545 03:50 น. - ID 11522 
1357
3
0
3 มีนาคม 2545 04:28 น. - comment id 38344
ร้อนจางด้วยใจใสเย็น ๚ ๛ ง่า.... กลอน 6 นานๆ จะได้อ่านแบบเพราะๆ ซักที่นึงจ้า....
3 มีนาคม 2545 04:59 น. - comment id 38346
ค่ะกำลังร้อนอกร้อนใจหมดเลยอ่ะ ไม่ได้มาอ่านซะนาน ชื่นใจหายร้อนอ่ะค่ะ
3 มีนาคม 2545 12:00 น. - comment id 38359
ยินดีครับที่ได้กลับมาอ่านกลอนของคุณพี่วฤก (เอ่อ!ซึ่งผมขอปล่อยไก่หน่อยนะครับ ว่า "วฤก"นี้แปลว่า อะไร )
3 มีนาคม 2545 12:52 น. - comment id 38367
ร้อนกายไม่ร้อนใจใช่ป่าวครับ
3 มีนาคม 2545 15:03 น. - comment id 38386
แค่จิตคิดค้นหนทาง ร้อนจางด้วยใจใสเย็น ๚ ๛ ^_^ .....ขอบคุณค่ะ กลอนของคุณหมอมักจะแทรกอะไรดีดี เสมอ
3 มีนาคม 2545 23:16 น. - comment id 38430
ร้อนกาย แต่เย็นใจก็ดีค่ะ....แต่ร้อนกายแล้วร้อนใจนี่แย่จัง
7 มีนาคม 2545 14:50 น. - comment id 39137
ร้อน เหลือน้ำเหงื่อย้อย ... หยดติ๋ง จัง หวัดจัดจ้าจริง ............ ป่วยไข้ ร้อน จิตคิดแอบอิง .......... ลงอ่าง น้ำเย็น จัง กอบกลับใจให้ ........... กลับเหย้าเนื้อเย็น ๛
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
